Zgodnie z Ustawą z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U.2012.1015 - dalej jako Ustawa), organ egzekucyjny dokonuje zajęcia wynagrodzenia za pracę przez przesłanie do pracodawcy zobowiązanego zawiadomienia o zajęciu części jego wynagrodzenia, nie zwolnionej spod egzekucji, na pokrycie egzekwowanych należności pieniężnych wraz z odsetkami z danego tytułu. Organ egzekucyjny wzywa przy tym pracodawcę, aby nie wypłacał zajętej części wynagrodzenia zobowiązanemu, lecz przekazał ją organowi egzekucyjnemu. Co jednak zrobić w sytuacji, gdy wezwanie otrzymał podmiot, który nie jest już pracodawcą?
Według Ustawy, _ czynnością egzekucyjną _ jest każde działanie organu egzekucyjnego, podjęte w ramach postępowania egzekucyjnego, nawet jeżeli nie jest ono skierowane wprost do zobowiązanego. Zajęcie wynagrodzenia za pracę jest sytuacją, kiedy organ kieruje czynności egzekucyjne do takiego właśnie podmiotu - pracodawcy lub, jak to czasem również może mieć miejsce, do byłego pracodawcy.
Należy jednak przy tym zaznaczyć, że zajęcie zachowuje moc również w przypadku zmiany stosunku pracy lub zlecenia, nawiązania nowego stosunku pracy lub zlecenia z tym samym pracodawcą, a także w przypadku przejęcia pracodawcy przez innego pracodawcę (art. 72 § 2 Ustawy). Jeśli zaś taka sytuacja nie miała miejsca, organ egzekucyjny może po prostu nie mieć informacji o tym, że dana osoba nie jest już pracownikiem. Wówczas, na podstawie posiadanych w konkretnym momencie danych, może wysłać zawiadomienie o zajęciu wynagrodzenia do podmiotu, który przestał już być pracodawcą, wzywając go jednocześnie do tego, aby w terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia złożył za okres 3 ostatnich miesięcy zestawienie otrzymanego w tym czasie wynagrodzenia zobowiązanego.
Należy wówczas mieć na uwadze, że wezwań takich nie powinno się pozostawić bez odpowiedzi. W takiej sytuacji niezwłocznie należałoby złożyć oświadczenie o tym, że istnieją określone przeszkody w realizacji nałożonego przez organ obowiązku, z wyszczególnieniem rodzaju tych przeszkód i podaniem udokumentowanych szczegółów (zwłaszcza daty) dotyczących zakończenia stosunku pracy z daną osobą. Jeśli zaś zobowiązany już w czasie prowadzenia egzekucji przestał pracować u pracodawcy, u którego dokonano zajęcia wynagrodzenia, pracodawca ten powinien dodatkowo zaznaczyć we wzmiance wydanego zobowiązanemu świadectwa pracy organ egzekucyjny, numer sprawy egzekucyjnej i wysokość potrąconych już kwot. Ponadto, jeżeli nowe miejsce pracy zobowiązanego jest znane dotychczasowemu pracodawcy, powinien on przesłać niezwłocznie dokumenty dotyczące zajęcia wynagrodzenia zobowiązanego nowemu pracodawcy i zawiadomić o tym organ egzekucyjny (art. 75 Ustawy).
Warto podkreślić, że ustawodawca posługuje się tu terminem _ niezwłocznie _ - zatem już w dniu, w którym rozwiązany został stosunek pracy, pracodawca powinien zawiadomić organ egzekucyjny.
Celem wyżej wskazanych przepisów jest uniemożliwienie nierzetelnemu zobowiązanemu uniknięcia egzekucji z wynagrodzenia za pracę, zaś z punktu widzenia (byłego) pracodawcy analizowane artykuły są istotne nie tylko z uwagi na ostateczne wyjaśnienie sprawy, ale także ze względu na przewidziane Ustawą sankcje. Pracodawca jest bowiem również _ dłużnikiem zajętej wierzytelności _, zatem mogą mieć tu zastosowane sankcje, wynikające z art. 168 c Ustawy (odpowiedzialność na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego za wyrządzone wierzycielowi szkody) lub z art. 168 e Ustawy (kara pieniężna do wysokości 3800 zł).
| Czytaj więcej w Money.pl | |
|---|---|
| Kiedy stosować zadaniowy czas pracy? Błędne jest założenie, że w zadaniowym czasie pracy nie ma nadgodzin. | |
| Nim ruszy proces, zażądaj zabezpieczenia Sąd powinien bezzwłocznie rozpoznać wniosek o udzielenie zabezpieczenia, nie później niż w terminie tygodnia od jego złożenia w sądzie. | |
| Ochrona miejsc pracy. Co daje nowa ustawa? Według nowych przepisów przedsiębiorca będzie mógł skorzystać z: przestoju ekonomicznego oraz obniżenia czasu pracy. |
Autorka jest aplikantką radcowską w BSO Prawo & Podatki