Pytanie: Żona wnosi pozew o rozwód w związku z wieloletnim trwałym i zupełnym rozkładem pożycia. Jest wspólne dziecko już pełnoletnie mieszkające z matką w jej mieszkaniu nabytym jeszcze przed ślubem. Mąż ma swoje nabyte przed ślubem mieszkanie w innej miejscowości. Nigdy razem małżonkowie na stałe nie zamieszkiwali. Mąż nie chciał doprowadzić do zamiany na jedno mieszkanie. Źle traktował syna od początku później trochę na niego łożył dobrowolnie. Dziecko ma 18 lat i uczy się jeszcze. Żona wnosi także o obciążenie pozwanego kosztami sądowymi. Czy w pozwie o rozwód żona może wnosić o nieorzekanie o winie oraz o alimenty dla pełnoletniego ich wspólnego dziecka, ale uczącego się jeszcze, mającego 18 lat, na jej utrzymaniu, z nią mieszkającego, któremu jego ojciec dobrowolnie płaci jakąś niewielką kwotę w porównaniu do osiąganych przez niego dochodów? Czy wniosek o pozostawienie władzy rodzicielskiej każdemu z rodziców pełnoletniego uczącego się dziecka w takiej sytuacji ma sens? Czy wnioskując o nie
orzekanie o winie można jednocześnie wnosić o obciążenie kosztami strony pozwanej w sprawie o rozwód?
Odpowiedź:
Zgodnie z art. 57 kro, orzekając rozwód sąd orzeka także, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia. Jednakże na zgodne żądanie małżonków...
