Pytanie: W mojej firmie stosuje się dość perfidny sposób wydłużenia czasu pracy. Zgodnie z art. 141 kodeksu pracy wprowadzono przerwę na posiłek. Przerwa ponoć jest obowiązkowa i zgodnie z kodeksem nie jest wliczana do czasu pracy. Ponieważ nie wszyscy są w stanie (i chcą) stołować się poza domem, efekt jest taki, że pracujemy 8,5h dziennie. Zakładowy regulamin pracy nie wspomina nic o przerwie. W regulaminie jest tylko informacja o tym, że rozkład pracy definiuje załącznik. W załączniku natomiast jest następujący tekst: "Tygodniowy rozkład czasu pracy obowiązujący w 2005 roku. Dział Handlowy, Dział Outsourcingu. (...) W godzinach 12:00-14:00 pracownikom przysługuje 30 min. przerwa, nie wliczana do czasu pracy". Co ciekawe inne działy (np. magazyn) nie mają tej przerwy. Czy taka definicja przerwy (tylko w załączniku, a nie w regulaminie) jest poprawna? Czy tak wprowadzona przerwa rzeczywiście jest obowiązkowa? Co zrobić, żeby odzyskać te 30 minut? Czy termin "przysługuje przerwa" oznacza obowiązkowość
tej przerwy? Czy tak sformułowany zapis nie oznacza, że to do pracownika należy decyzja, czy z tej przerwy skorzystać? Taki wniosek można wyciągnąć po zapoznaniu się z definicją słowa "przysługiwać" zapisaną w słowniku języka polskiego. Czy wprowadzenie tej przerwy tylko dla 2 działów nie jest naruszeniem art. 11 wprowadzającego zakaz jakiejkolwiek dyskryminacji w zatrudnieniu?
Odpowiedź: Treść przepisu, na mocy którego została wprowadzona w/w przerwa w pracy, a na który Pan/Pani powołuje się bezpośrednio (art. 141 kodeksu pracy) jest następująca:...
