Pytanie: Lekarze z publicznego ZOZ domagają się od pracodawcy wynagrodzenia za nadgodziny oraz udzielenia czasu wolnego z tytułu nadgodzin. Podstawą roszczeń jest niedostosowanie prawa polskiego do prawa unijnego polegającego na niewliczaniu dyżurów do czasu pracy. Dyrekcja ZOZ chce rozwiązać problem i udzielać lekarzom czasu wolnego za nadgodziny (zejścia po dyżurach, udzielanie dni wolnych) i nie płacić za nie. Z tym, że przecież lekarze otrzymują wynagrodzenie za godziny przepracowane ponad normę (są to jednak normalne stawki, bez dodatku za nadgodziny - jedynie w święta są to stawki zwiększone za dyżury). Czy mimo to, iż lekarze otrzymują wynagrodzenie pracodawca powinien udzielić za wszystkie nadgodziny czasu wolnego w wymiarze o połowę wyższym niż czas przepracowany? Czy udzielając czasu wolnego w wymiarze o połowę wyższym mógłby nie płacić w ogóle za godziny przepracowane ponad normę (np. za dyżur w dzień powszedni, a potem oddać czas wolny)? Ewentualnie, czy wystarczy "dopłacić" dodatek za
godziny nadliczbowe do stawki już zapłaconej, czyli "normalnej" - jak wtedy rozdzielić kiedy dodatek powinien być 100% a kiedy 50%?
Odpowiedź: Zgodnie z art. 1512 kodeksu pracy, w zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych pracodawca, na pisemny wniosek pracownika, może udzielić mu w tym...
