85/2/B/2006

POSTANOWIENIE

z dnia 21 marca 2006 r.

Sygn. akt Tw 60/05

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Jerzy Ciemniewski,

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Rady Miejskiej w Łomiankach o stwierdzenie niezgodności:

art. 1 pkt 60 ustawy z dnia 17 marca 2003 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 80, poz. 718) z art. 16 ust. 1 i 2 oraz art. 165 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

p o s t a n a w i a:

odmówić nadania wnioskowi dalszego biegu.

UZASADNIENIE:

W dniu 12 grudnia 2005 r. wpłynął do Trybunału Konstytucyjnego wniosek Rady Miejskiej w Łomiankach o zbadanie zgodności art. 1 pkt 60 ustawy z dnia 17 marca 2003 r. o zmianie ustawy Prawo budowlane oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 80, poz. 718) z art. 16 ust. 1 i 2 oraz art. 165 ust. 2 Konstytucji.

Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 31 stycznia 2006 r. wezwano wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych wniosku, przez wskazanie umocowanego przedstawiciela do reprezentowania Rady Miejskiej w Łomiankach przed Trybunałem Konstytucyjnym, doręczenie oryginału oraz 2 egzemplarzy uchwały Rady Miejskiej w Łomiankach z 2 grudnia 2003 r. (Nr XIV/85/2003) oraz doręczenie 3 egzemplarzy wniosku.

W piśmie z 10 lutego 2006 r. wnioskodawca odniósł się do stwierdzonych przez Trybunał braków formalnych.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

W myśl art. 191 ust. 1 pkt 3 Konstytucji, podmiotem uprawnionym do inicjowania kontroli konstytucyjności prawa w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym są organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego. Wyrażenie przez radę gminy woli wystąpienia z wnioskiem do Trybunału wymaga podjęcia uchwały. Musi ona w sposób precyzyjny określać przedmiot zaskarżenia, przez dokładne wskazanie kwestionowanego aktu normatywnego lub jego części oraz zawierać sformułowanie zarzutu niezgodności z aktem wyższego rzędu. Sformułowanie zarzutu stanowi przejaw wyrażanej przez skarżącego negatywnej oceny co do hierarchicznej zgodności norm. Polega ona na skonkretyzowaniu relacji między kwestionowanym aktem normatywnym (lub jego częścią) a wyraźnie określonym wzorcem, stanowiącym podstawę kontroli. Dopiero tak rozumiany związek między normą kontrolowaną a normatywnym wzorcem wyznacza przedmiotowe granice kontroli sprawowanej przez Trybunał Konstytucyjny.

Uchwała Rady Miejskiej w Łomiankach z 2 grudnia 2003 r. (nr XIV/85/2003), przedłożona Trybunałowi Konstytucyjnemu wraz z wnioskiem z 8 grudnia 2005 r., nie zawiera prawidłowego sformułowania zarzutu niezgodności ustawy o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz o zmianie niektórych ustaw z Konstytucją, przez co nie może być uznana za skutecznie złożone przez radę, oświadczenie woli wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w art. 191 ust. 1 Konstytucji. W uchwale nie wskazano bowiem, który przepis Konstytucji stanowić ma wzorzec kontroli kwestionowanego przez Radę Miejską przepisu ustawy, co uniemożliwia określenie zakresu sprawy. Trybunał może natomiast orzekać wyłącznie na podstawie konkretnie sformułowanych zarzutów niekonstytucyjności i w żaden sposób nie jest władny zastępować wnioskodawcy w ich formułowaniu (por. postanowienia Trybunału Konstytucyjnego z: 21 sierpnia 2003 r., sygn. Tw 21/03, OTK ZU nr 3/B/2003, poz. 168 oraz 24 listopada 2003 r., sygn. Tw 30/03, OTK ZU nr 4/B/2003, poz. 209).

Należy podkreślić, że wadliwość uchwały Rady Miejskiej w Łomiankach, stanowiącej podstawę wystąpienia z rozpatrywanym wnioskiem, nie stanowi braku formalnego, który może zostać usunięty w trybie art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.).

Uchwała Rady Miejskiej w Łomiankach wobec braku precyzyjnie sformułowanego zarzutu niekonstytucyjności nie może stanowić podstawy skutecznego wystąpienia z wnioskiem do Trybunału. Dokładne określenie wzorców kontroli w niniejszej sprawie dokonane zostało dopiero we wniosku z 8 grudnia 2005 r. Należy zatem uznać, że tak sformułowany wniosek pochodzi od podmiotu nieuprawnionego, który w sposób bezpodstawny powołuje się na wolę Rady Miejskiej w Łomiankach. Stanowi to samoistną przesłankę odmowy nadania temu wnioskowi dalszego biegu.

Trybunał Konstytucyjny pragnie także zwrócić uwagę, że zgodnie z § 2 uchwały Rady Miejskiej w Łomiankach, jej wykonanie powierzono Burmistrzowi Miasta i Gminy w Łomiankach. Wniosek skierowany do Trybunału Konstytucyjnego podpisany został natomiast przez Przewodniczącego Rady Miejskiej w Łomiankach, a zatem podmiot nieuprawniony w uchwale Rady do wszczęcia postępowania przed Trybunałem.

Na marginesie powyższych ustaleń należy stwierdzić, że odmowa nadania dalszego biegu wnioskowi Rady Miejskiej w Łomiankach, z uwagi na wadliwość uchwały mającej stanowić podstawę wszczęcia postępowania w tej sprawie, nie wyłącza na przyszłość legitymacji procesowej Rady wynikającej z art. 191 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 191 ust. 2 Konstytucji.

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności, Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.

2