339

POSTANOWIENIE

z dnia 16 listopada 2004 r.

Sygn. akt Ts 123/04

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska,

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Krzysztofa Świerczewskiego w sprawie zgodności:

1) art. 3 ust. 1 w związku z art. 6 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428 ze zm.) oraz uchwały Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 17 listopada 1998 r. z art. 2, art. 17 ust. 2, art. 31 ust. 2 i 3, art. 32 ust. 1 i 2, art. 45 i art. 47 Konstytucji,

2) art. 30 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428 ze zm.) oraz § 26 ust. 2 Regulaminu w sprawie zasad funkcjonowania Okręgowych Rad Adwokackich, uchwalonego przez Naczelną Radę Adwokacką w dniu 3 października 1982 r. z art. 17 ust. 2 zdanie drugie, art. 31 ust. 2 i 3, art. 32 ust. 1 i 2, art. 42 ust. 1 i art. 65 ust. 1 Konstytucji,

p o s t a n a w i a:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

UZASADNIENIE:

W skardze konstytucyjnej z 5 lipca 2004 r. skarżący zakwestionował zgodność art. 3 ust. 1 w związku z art. 6 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428 ze zm.) oraz uchwały Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej z 17 listopada 1998 r. z art. 2, art. 17 ust. 2, art. 31 ust. 2 i 3, art. 32 ust. 1 i 2, art. 45 i art. 47 Konstytucji, a także art. 30 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428 ze zm.) oraz § 26 ust. 2 Regulaminu w sprawie zasad funkcjonowania Okręgowych Rad Adwokackich, uchwalonego przez Naczelną Radę Adwokacką 3 października 1982 r. z art. 17 ust. 2 zdanie drugie, art. 31 ust. 2 i 3, art. 32 ust. 1 i 2, art. 42 ust. 1 i art. 65 ust. 1 Konstytucji.

Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 7 września 2004 r. wezwano pełnomocnika skarżącego do usunięcia, w terminie 7 dni od dnia doręczenia zarządzenia, braków formalnych skargi konstytucyjnej, poprzez: doręczenie pięciu odpisów ostatecznego orzeczenia, o którym mowa w art. 79 ust. 1 Konstytucji, wydanego w sprawie skarżącego na podstawie zakwestionowanych w skardze przepisów art. 30 ust. 1 i 2 ustawy z 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz § 26 ust. 2 Regulaminu w sprawie zasad funkcjonowania Okręgowych Rad Adwokackich, uchwalonego przez Naczelną Radę Adwokacką 3 października 1982 r., a także doręczenie pięciu odpisów orzeczenia sądu wskazującego na wyczerpanie przez skarżącego przysługującej mu w sprawie, o której mowa wyżej, drogi prawnej oraz dokładne określenie daty doręczenia skarżącemu tego orzeczenia wraz z uzasadnieniem.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.; dalej: ustawa o TK) nieusunięcie braków formalnych skargi konstytucyjnej w terminie 7 dni, od dnia doręczenia zarządzenia sędziego Trybunału Konstytucyjnego, stanowi podstawę odmowy nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

W rozpatrywanej sprawie pełnomocnik skarżącego nie usunął, w wyżej przywołanym terminie ustawowym, wskazanych braków formalnych skargi konstytucyjnej. Należy nadto stwierdzić, iż do Trybunału Konstytucyjnego nie wpłynęło, mimo skutecznego doręczenia pełnomocnikowi skarżącego w dniu 14 września 2004 r. zarządzenia sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 7 września 2004 r., żadne pismo pełnomocnika skarżącego.

W tym stanie rzeczy jest oczywiste, iż braki formalne skargi konstytucyjnej o sygn. akt Ts 123/04 nie zostały usunięte w wyznaczonym terminie. Z tego też względu, na podstawie art. 49 w związku z art. 36 ust. 3 ustawy o TK, należało odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

1

2