Repertorium: | Ts | Repertorium Trybunału Konstytucyjnego - do rejestrowania skarg konstytucyjnych podlegających wstępnemu rozpoznaniu. |
Sygnatura: | Ts 43/02 |
Tytuł: | Postanowienie z dnia 2003-03-03 |
Publikacja w Z.U. | Z.U. 2003 / 1B / 34 |
34
POSTANOWIENIE
z dnia 3 marca 2003 r.
Sygn. akt Ts 43/02
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Wiesław Johann
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Adeli Boszman,
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
UZASADNIENIE:
W skardze konstytucyjnej Adeli Boszman złożonej do Trybunału Konstytucyjnego 3 kwietnia 2002 r., wniesiono „o uchylenie niekorzystnego dla skarżącej rozstrzygnięcia i wydanie zgody na istnienie pobudowanego przez nią budynku gospodarczego”. Zdaniem pełnomocnika skarżącej, naruszenie Konstytucji w niniejszej sprawie jest spowodowane urzędniczą indolencją.
Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 16 kwietnia 2002 r. pełnomocnik skarżącej został wezwany do uzupełnienia braków wniesionej skargi konstytucyjnej, w szczególności przez wskazanie przepisów ustawy lub innego aktu normatywnego, którym skarżąca zarzuca niezgodność z konstytucją, wskazanie przysługujących jej praw lub wolności konstytucyjnych, naruszonych ostatecznym orzeczeniem opartym na kwestionowanych przepisach, określenie sposobu naruszenia oraz wskazanie orzeczenia rozstrzygającego ostatecznie o prawach lub wolnościach skarżącej wraz z podaniem daty doręczenia tego orzeczenia. Ponadto skarżąca została wezwana do wskazania, czy w przedstawionej sprawie została wyczerpana droga prawna.
W piśmie procesowym nadanym 29 kwietnia 2002 r. mającym na celu uzupełnienie braków skargi konstytucyjnej, pełnomocnik skarżącej powtórzył zarzuty sformułowane w skardze. Jako podstawę skargi konstytucyjnej powołano art. 5 w związku z art. 8 i art. 32 ust. 2 Konstytucji. Podsumowując powyższe oświadczenia, pełnomocnik jednocześnie wypowiedział pełnomocnictwo, z uwagi na trudności w porozumieniu z mandantką.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
W wyznaczonym do tego terminie pełnomocnik skarżącej nie uzupełnił braków formalnych przedłożonej skargi konstytucyjnej. W przesłanym do Trybunału Konstytucyjnego piśmie z 29 kwietnia 2002 r. wskazał natomiast na fakt naruszenia przepisów prawa budowlanego przez orzeczenia zapadłe w sprawie, w dalszym ciągu nie określając przepisów ustawy lub innego aktu normatywnego, którym skarżąca zarzuca niezgodność z konstytucją. W istocie zatem pełnomocnik skarżącej nadal kwestionuje tylko sposób działania organów i sądów orzekających, nie zaś zgodność z konstytucją aktu normatywnego, na podstawie którego zapadły dotyczące skarżącej orzeczenia.
Pełnomocnik skarżącej zdaje się nie dostrzegać, iż przedmiotem skargi konstytucyjnej zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej może być zarzut niezgodności ustawy lub innego aktu normatywnego z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej. Póki zatem, zarzut taki nie zostanie w skardze konstytucyjnej sformułowany, nie spełnia ona warunków formalnych niezbędnych do jej merytorycznego rozpoznania.
W tym stanie rzeczy, z uwagi na niewykonanie w terminie zarządzenia wzywającego do uzupełnienia braków formalnych skargi oraz niewskazanie przepisów aktu normatywnego uznanych przez skarżącą za niekonstytucyjne, należało na podstawie art. 36 ust. 3 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym odmówić jej nadania dalszego biegu.
2
dokument | publikacja | Ts 93/11 Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-02 |
Z.U. 2012 / 1B / 132 | Ts 93/11 Postanowienie z dnia 2011-07-04 |
Z.U. 2012 / 1B / 131 | Ts 9/11 Postanowienie-Zażalenie z dnia 2012-02-15 |
Z.U. 2012 / 1B / 107 | Ts 9/11 Postanowienie z dnia 2011-04-14 |
Z.U. 2012 / 1B / 106 | Ts 85/11 Postanowienie z dnia 2011-12-05 |
Z.U. 2012 / 1B / 130 |