4/1/B/2007

POSTANOWIENIE

z dnia 21 lutego 2007 r.

Sygn. akt Tw 47/05

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Mirosław Wyrzykowski - przewodniczący

Zbigniew Cieślak - sprawozdawca

Janusz Niemcewicz,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie z dnia 3 października 2006 r. o odmowie nadania dalszego biegu wnioskowi Rady Gminy Dębica,

p o s t a n a w i a:

nie uwzględnić zażalenia.

UZASADNIENIE:

W dniu 17 października 2005 r. wpłynął do Trybunału Konstytucyjnego wniosek Rady Gminy Dębica o zbadanie zgodności § 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2005 r. w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast oraz nadania miejscowościom statusu miasta (Dz. U. Nr 141, poz. 1185) z art. 4b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, ze zm.) oraz art. 7 Konstytucji.

Postanowieniem z 3 października 2006 r. Trybunał Konstytucyjny odmówił nadania wnioskowi dalszego biegu. Uznał, że wniosek jest przedwczesny, gdyż wymaga uprzedniego uznania niezgodności z prawem uchwały Rady Miejskiej w Dębicy o wystąpieniu z wnioskiem o zmianę granic. Wskazał, że orzekanie o niezgodności uchwał organów samorządu terytorialnego należy do sądów administracyjnych.

Zażaleniem z 16 października 2006 r. wnioskodawca zaskarżył postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 3 października 2006 r., wnosząc o uchylenie powyższego postanowienia i nadanie wnioskowi biegu.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

1. Rozpoznając zażalenie, Trybunał Konstytucyjny koncentruje się na badaniu zarzutów podniesionych w zażaleniu i do tego ogranicza rozpoznanie tego środka odwoławczego. Trybunał analizuje przede wszystkim te zarzuty, które mogą podważyć trafność ustaleń przyjętych za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że zaskarżone postanowienie o odmowie nadania wnioskowi Rady Gminy Dębica dalszego biegu jest prawidłowe, zaś zarzuty zażalenia nie zasługują na uwzględnienie.

W skarżonym postanowieniu z 3 października 2006 r. Trybunał Konstytucyjny odmówił nadania dalszego biegu wnioskowi Rady Gminy Dębica z uwagi na to, że sformułowany zarzut został oparty na argumencie, którego weryfikacja wykraczałaby poza granice kompetencji wyznaczonych dla Trybunału przez Konstytucję. Ocena kwestionowanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2005 r. wymagałaby bowiem uprzedniego stwierdzenia zgodności z prawem uchwały Rady Miejskiej w Dębicy z 27 kwietnia 2004 r. Nr XV/220/04. W ocenie wnioskodawcy wspomniana uchwała Rady Miejskiej, na podstawie której przeprowadzono konsultacje w sprawie ustalenia zasad i trybu przeprowadzenia konsultacji z mieszkańcami miasta Dębica w sprawie poszerzenia granic administracyjnych miasta jest sprzeczna z prawem. Wnioskodawca, nie kwestionując przeprowadzenia konsultacji, wychodzi z założenia, że skoro uchwała Nr XV/220/04 jest aktem prawa miejscowego, zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 190, poz. 1606), powinna być ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa Podkarpackiego. Dowodząc, że przedmiotowa uchwała nie została ogłoszona w odpowiednim akcie promulgacyjnym, wnioskodawca wywodzi tezę, iż nie weszła ona w życie.

W ocenie Trybunału Konstytucyjnego wniosek nie poprzestaje na sformułowaniu zarzutu niezgodności kwestionowanego § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 26 lipca 2005 r. z art. 4b ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym i art. 7 Konstytucji, lecz równocześnie prowadzi do konieczności rozstrzygnięcia, które skutkowałoby unieważnieniem uchwały w sprawie przeprowadzenia konsultacji. Trybunał Konstytucyjny zaznacza, że poważne wątpliwości budzi również fakt uznania przez wnioskodawcę uchwały Nr XV/220/04 za akt zawierający przepisy prawa w rozumieniu art. 188 Konstytucji. W tym stanie rzeczy Trybunał Konstytucyjny nie zmienia stanowiska zaprezentowanego w skarżonym przez wnioskodawcę postanowieniu, iż nie jest władny dokonać oceny zgodności z prawem tej uchwały na użytek orzeczenia o niezgodności z prawem rozporządzenia Rady Ministrów. Brak naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia skarżącej, a także bezczynność wojewody w sprawie zaskarżenia uchwały nie może stanowić przesłanki pozwalającej prowadzić postępowanie w tak określonej sprawie. Trybunał Konstytucyjny stoi na stanowisku, iż dopiero ocena legalności uchwały z 27 kwietnia 2004 r. otwierać będzie możliwość zbadania zgodności z ustawą o samorządzie gminnym i art. 7 Konstytucji przepisu § 1 ust. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia Rady Ministrów na podstawie tak sformułowanego zarzutu. W ten sposób dokonana ocena przez sąd administracyjny na podstawie art. 184 Konstytucji otworzy ponownie możliwość wystąpienia wnioskodawcy do Trybunału Konstytucyjnego z przedmiotowym wnioskiem.

Trybunał Konstytucyjny podkreśla, że jako organ państwa, zobligowany jest działać na podstawie i w granicach prawa. W związku z tym może nadać bieg tylko tym sprawom, które zostały określone w Konstytucji lub ustawie z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.). Z tych aktów prawnych w sposób oczywisty wynika, że ocena wadliwości tej uchwały wykracza poza zakres ustawowo określonych kompetencji Trybunału Konstytucyjnego. Trybunał podtrzymuje, więc swoje stanowisko wyrażone w skarżonym postanowieniu, iż zgodnie z art. 184 Konstytucji orzekanie o zgodności uchwał organów samorządu terytorialnego z ustawami należy do wyłącznej kompetencji Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz innych sądów administracyjnych. W tak sformułowanej sprawie wydanie przez Trybunał orzeczenia jest niedopuszczalne w świetle art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym.

Konkludując, Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że zarzuty podniesione w zażaleniu nie podważają ustaleń dokonanych w skarżonym postanowieniu, zaś przedstawione przez wnioskodawcę racje nie zasługują na ich uwzględnienie. Z tych względów Trybunał Konstytucyjny w obecnym składzie podtrzymuje swoje stanowisko stwierdzając, że wniosek Rady Gminy Dębica o zbadanie zgodności przedstawionego przedmiotu kontroli ze wskazanymi we wniosku wzorcami kontroli jest przedwczesny.

2. Równocześnie Trybunał Konstytucyjny nie uwzględnia wniosku o orzeczeniu zwrotu kosztów postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym od Rady Ministrów na rzecz Rady Gminy Dębica.

Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę, należało nie uwzględnić zażalenia wniesionego na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 3 października 2006 r.