263

POSTANOWIENIE

z dnia 16 grudnia 2003 r.

Sygn. akt Ts 111/03

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Marian Zdyb - przewodniczący

Bohdan Zdziennicki - sprawozdawca

Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 lipca 2003 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Andrzeja Bolka,

p o s t a n a w i a:

nie uwzględnić zażalenia.

UZASADNIENIE:

W skardze konstytucyjnej złożonej do Trybunału Konstytucyjnego 24 czerwca 2003 r. pełnomocnik skarżącego podniósł, iż bezczynność organu państwowego doprowadziła do naruszenia zagwarantowanego w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP prawa do sprawiedliwego i jawnego rozstrzygnięcia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki oraz zasady równości (art. 32 ust. 1 Konstytucji RP). Uzasadniając powyższy zarzut wskazano, iż pomimo zawiadomienia 17 października 2001 r. Komendy Powiatowej Policji w Żninie o popełnieniu przestępstwa na szkodę skarżącego, nie zostało wydane postanowienie o wszczęciu lub o odmowie wszczęcia dochodzenia. Prokurator Prokuratury Rejonowej w Szubinie ograniczył się tylko do skierowania do skarżącego pisma (w sprawie 2 Ko 218/01), wskazując w nim na bezzasadność podniesionych zarzutów.

Trybunał Konstytucyjny postanowieniem z 17 lipca 2003 r. odmówił nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej stwierdzając, iż zawarty w niej zarzut niekonstytucyjności nie został wysunięty w stosunku do aktu normatywnego stanowiącego podstawę ostatecznego rozstrzygnięcia, tylko jego przedmiotem uczyniono funkcjonowanie organów postępowania przygotowawczego. Rozpoznanie tak sformułowanej skargi konstytucyjnej wykracza poza kompetencje Trybunału Konstytucyjnego.

Na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego skarżący wniósł zażalenie 28 lipca 2003 r., w którym wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia i rozpoznanie sprawy, nie odnosząc się przy tym w ogóle do podstaw odmowy nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej. W uzasadnieniu wniesionego zażalenia wskazano tylko ponownie na bezczynność organów postępowania przygotowawczego, która narusza prawo do sprawiedliwego i jawnego rozstrzygnięcia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zaskarżone postanowienie jest prawidłowe, zaś zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Podstawę odmowy nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej w zaskarżonym postanowieniu Trybunału Konstytucyjnego stanowiło nieprawidłowe sformułowanie przedmiotu skargi konstytucyjnej. W postanowieniu tym podkreślone zostało, iż badanie prawidłowości funkcjonowania organów postępowania przygotowawczego wykracza poza kompetencje Trybunału Konstytucyjnego, rozpatrującego w trybie skargi konstytucyjnej wyłącznie zgodność z Konstytucją aktów normatywnych stanowiących podstawę ostatecznego rozstrzygnięcia.

We wniesionym zażaleniu brak jest jakiegokolwiek odniesienia do przedstawionej przesłanki odmowy nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej. Argumentacja skarżącego koncentruje się ponownie na wskazaniu, iż wskutek bezczynności organu postępowania przygotowawczego doszło do naruszenia prawa do sądu, powtarzając przy tym wyłącznie tezy zawarte w skardze konstytucyjnej.

Prezentowane w zaskarżonym postanowieniu stanowisko, które w pełni podtrzymuje Trybunał Konstytucyjny, znajduje swe uzasadnienie bezpośrednio w brzmieniu art. 79 ust. 1 Konstytucji RP, zgodnie z którym, każdy ma prawo wnieść skargę do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie zgodności z Konstytucją ustawy lub innego aktu normatywnego. Zatem w trybie skargi konstytucyjnej badana jest wyłącznie konstytucyjność aktów normatywnych, a nie aktów stosowania prawa.

Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę, stwierdzić należy brak podstaw do uwzględnienia zażalenia wniesionego na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego o odmowie nadania niniejszej skardze konstytucyjnej dalszego biegu.

2