52

POSTANOWIENIE

z dnia 31 sierpnia 1998 r.

Sygn. Ts 50/98

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Teresa Dębowska-Romanowska - przewodnicząca

Stefan J. Jaworski - sprawozdawca

Krzysztof Kolasiński

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 49 w związku z art. 36 ust. 5 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643) zażalenia z 23 maja 1998 r. na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 13 maja 1998 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Aliny M.,

p o s t a n o w i ł:

pozostawić zażalenie bez rozpoznania.

Uzasadnienie:

W skardze konstytucyjnej Aliny M. z 24 marca 1998 r., a uzupełnionej pismem z 6 maja 1998 r. zarzucono, że sporządzenie przez prokuratora Prokuratury Rejonowej w O. aktu oskarżenia przeciwko skarżącej, narusza konstytucyjne prawo obywatela do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy. Podobne zarzuty skarżąca skierowała przeciwko wyrokowi Sądu Rejonowego w O. z 10 września 1997 roku.

Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 28 kwietnia 1998 r. pełnomocnik skarżącej został wezwany do usunięcia braków skargi konstytucyjnej, w szczególności poprzez dokładne określenie przepisów ustawy lub innego aktu normatywnego, którym skarżąca zarzuca niezgodność z konstytucją. Pełnomocnik skarżącej, w wyznaczonym siedmiodniowym terminie, nie uzupełnił tego braku, zaś w piśmie z 6 maja 1998 r. ponownie wskazał, iż skarga konstytucyjna dotyczy naruszenia wymienionych przez niego przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej “w drodze naruszenia przez pracowników państwowych” przepisów kodeksu karnego, kodeksu postępowania karnego i przepisów ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych.

Z uwagi na to, że w skardze konstytucyjnej nie określono przepisów ustawy lub innego aktu normatywnego, którym zarzucono niezgodność z konstytucją, a brak ten nie został usunięty w wyznaczonym terminie, Trybunał Konstytucyjny na podstawie art. 49 w związku z art. 36 ust. 3 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym postanowieniem z 13 maja 1998 r. odmówił nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu. Postanowienie to, jak wynika z potwierdzenia odbioru wystawionego przez Urząd Pocztowo-Telegraficzny w B. koło O., zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej 18 maja 1998 r. Na postanowienie to skarżąca złożyła zażalenie 26 maja 1998 r. (data nadania pisma w UPT w Dąbrowie Górniczej).

Zażalenie skarżącej nie mogło zostać rozpoznane przez Trybunał Konstytucyjny.

Zgodnie z treścią art. 49 w związku z art. 36 ust. 4 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym można wnieść w terminie siedmiu dni od daty jego doręczenia zażalenie do Trybunału Konstytucyjnego na postanowienie o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej. Z akt niniejszej sprawy wynika, iż zażalenie skarżącej na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 13 maja 1998 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej zostało złożone z przekroczeniem siedmiodniowego terminu. Zażalenie nie zostało także sporządzone przez osobę określoną w art. 48 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym (tj. adwokata lub radcę prawnego). Taki stan rzeczy przesądził o konieczności pozostawienia niniejszego zażalenia bez rozpoznania.