Wyrok z dnia 8 maja 1998 r.
III RN 31/98

Wwiezienie do Polski dwóch elementów samochodu, z których następnie
zmontowano kompletny pojazd, uzasadnia zastosowanie stawki celnej właści-
wej dla samochodu. Wwiezienie do Polski dwóch elementów samochodu, z
których następnie zmontowano kompletny pojazd, uzasadnia zastosowanie
stawki celnej właściwej dla samochodu.


Przewodniczący SSN: Jerzy Kwaśniewski, Sędziowie SN: Kazimierz
Jaśkowski (sprawozdawca), Andrzej Wasilewski.

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Włodzimierza
Skoniecznego, po rozpoznaniu w dniu 8 maja 1998 r. sprawy ze skargi Jana B. i
Mirosława C. Spółki Cywilnej Przedsiębiorstwa Usługowo-Handlowo-Produkcyjnego
w S.K. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w W. z dnia 7 listopada 1996 r. [...]
w przedmiocie wymiaru cła, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości
[...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodka Zamiejscowego w
Poznaniu z dnia 18 września 1997 r. [...]

u c h y l i ł zaskarżony wyrok i oddalił skargę.

U z a s a d n i e n i e


Minister Sprawiedliwości, w sprawie ze skargi Jana B. i Mirosława C., Spółki
Cywilnej Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowo-Produkcyjne w S.K. na decyzję Pre-
zesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 7 listopada 1996 r. w przedmiocie wymiaru cła,
wniósł rewizję nadzwyczajną od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego-
Ośrodka Zamiejscowego w Poznaniu z dnia 18 września 1997 r. [...]. Zaskarżonym
wyrokiem uchylono decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł oraz decyzję Dyrektora
Urzędu Celnego w R., na podstawie których skarżący zostali zobowiązani do zapłaty
cła według stawki przewidzianej dla importu samochodu. Zdaniem organów adminis-
tracji celnej do Polski został przywieziony kompletny samochód w stanie rozmonto-
wanym, a nie części samochodowe (podlegające niższemu cłu). Naczelny Sąd Ad-
ministracyjny nie podzielił tego poglądu, ponieważ karoseria samochodu została na-
byta w innej miejscowości oraz dzień później niż pozostałe części tego pojazdu. Wy-
ciągnięto stąd wniosek, że nie został kupiony za granicą kompletny samochód, który
następnie rozmontowano w celu zapłaty niższego cła.
W rewizji nadzwyczajnej pogląd ten został zakwestionowany. Zarzucono zas-
karżonemu wyrokowi rażące naruszenie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r.
o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 ze zm.), art. 3 i art. 23
ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. Prawo celne (jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r.
Nr 71, poz. 312 ze zm.) oraz reguły 2 (a) Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury
Scalonej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 czerwca
1995 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy (Dz.U. Nr 72, poz. 357 ze
zm.).


Sąd Najwyższy zważył, co następuje:


Rewizja nadzwyczajna jest uzasadniona. Podstawowe znaczenie ma zarzut
rażącego naruszenia reguły 2 (a) Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalo-
nej. Uznanie jego zasadności przesądza o konieczności uwzględnienia żądań wno-
szącego rewizje nadzwyczajną. Reguła ta stanowi, że: ,,Wszelkie informacje o wyro-
bie zawarte w treści pozycji dotyczą wyrobu niekompletnego lub niegotowego, pod
warunkiem, że posiada on zasadniczy charakter wyrobu kompletnego lub gotowego.
Informacje te dotyczą także wyrobu kompletnego lub gotowego (oraz wyrobu uważa-
nego za taki w myśl postanowień niniejszej reguły) znajdującego się w stanie nieza-
montowanym lub rozmontowanym". Wynika stąd wprost (zdanie drugie reguły), że
warunkiem istnienia wyrobu gotowego (w tym przypadku samochodu) jest nie tylko
jego rozmontowanie przed przekroczeniem granicy, ale także sprowadzenie takiej
ilości części, z których można skonstruować wyrób kompletny (gotowy). Obojętne
jest zatem, czy istniał wcześniej samochód, który następnie rozłożono na części, czy
też zakupiono części w celu zmontowania samochodu w Polsce (o czym w niniejszej
sprawie świadczy fakt jego rejestracji). Błędna interpretacja tej reguły przez Naczelny
Sąd Administracyjny stanowi naruszenie prawa (rażące). Sąd Najwyższy podziela
poglądy wyrażone we wcześniejszych orzeczeniach tego Sądu (wyrok z dnia 7 lutego
1995 r., III ARN 80/94 -OSNAPiUS 1995 nr 14 poz. 168 i z tej samej daty wyrok w
sprawie III ARN 81/94 - OSNAPiUS 1995 nr 15 poz. 185), że wydanie tych Ogólnych
Reguł ma upoważnienie ustawowe wynikające z Prawa celnego, a więc są one obo-
wiązującym prawem.

Z tych względów Sąd Najwyższy na zasadzie art. 39315 KPC w związku z art.
10 ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, roz-
porządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępo-
waniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U Nr 43, poz.
189) w związku z art. 236 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwiet-
nia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483) orzekł jak w sentencji.
========================================