Wyrok z dnia 26 listopada 1996 r.
III RN 29/96

Zakwalifikowaniu do tej samej stawki celnej podlegają importowane, nie
różniące się istotnie materiały do pakowania soków i napojów (kartony), choć
przywożone są z zagranicy w formie ukształtowanej w sposób dostosowany do
różnych maszyn produkcyjnych.

Przewodniczący SSN: Janusz Łętowski, Sędziowie: SN Adam Józefowicz
(sprawozdawca), NSA Jerzy Sulimierski.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 1996 r. sprawy ze skargi
Jerzego M. - właściciela Przedsiębiorstwa Produkcyjnego "D i M" w R. na decyzję
Prezesa Głównego Urzędu Ceł w Warszawie z dnia 12 sierpnia 1994 r. [...] w przed-
miocie klasyfikacji celnej opakowań, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawied-
liwości [...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodka Zamiejscowego w
Katowicach z dnia 29 lutego 1996 r. [...]

o d d a l i ł rewizję nadzwyczajną.


U z a s a d n i e n i e

Dyrektor Urzędu Celnego w K. decyzją zawartą w jednolitym dokumencie
administracyjnym SAD Nr 180440/001225 z dnia 6 czerwca 1994 r. sklasyfikował spro-
wadzone z zagranicy przez Przedsiębiorstwo Produkcyjne "D i M" w R. kartony do
napojów i soków według kodu PCN 48113900.
Prezes Głównego Urzędu Ceł po rozpatrzeniu odwołania wymienionego
Przedsiębiorstwa od decyzji organu I instancji, decyzją z dnia 12 sierpnia 1994 r. [...]
utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu decyzji Prezes Głównego
Urzędu Ceł stwierdził, że zgodnie z art. 40 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo
celne (Dz. U. Nr 75, poz. 445 ze zm.) oraz zarządzeniem Prezesa Głównego Urzędu
Ceł z dnia 26 listopada 1992 r. w sprawie wniosków o wszczęcie postępowania celnego
(M.P. Nr 31, poz. 225) podmiot dokonujący obrotu towarowego z zagranicą jest
obowiązany dostarczyć do granicznego miejsca odpraw celnych i zgłosić do odprawy
celnej towary, będące przedmiotem tego obrotu oraz złożyć wnioski o wszczęcie postę-
powania celnego na formularzu SAD lub na zestawie SAD z wypełnionymi polami, w
tym polami 31 i 33.
W jednolitym dokumencie administracyjnym SAD Nr 180 440/001269 z dnia 16
czerwca 1994 r. w polu 31 importer wpisał papier opakowaniowy, a w polu 3 kod
481139000 taryfy celnej importowej. Zgodność rodzaju importowanego towaru po
przeprowadzeniu rewizji poświadczył starszy kontroler celny w polu 52 dokumentu.
Wielowarstwowy papier powlekany, nawijany w belach o szerokości przekraczającej 15
cm, obejmuje pozycja 8411. Proponowana przez ww. Przedsiębiorstwo podpozycja 48
1920 obejmuje opakowania kartonowe z nadrukiem, nie posiadające zgrzewnego dna i
zamknięcia, ale uformowane do postaci kartonika oraz gotowe kartony, pudła i torby. W
związku z tym Prezes GUC nie znalazł podstawy do uwzględnienia odwołania i zmiany
zaskarżonej decyzji.
W skardze od tej decyzji Jerzy M. - właściciel Przedsiębiorstwa Produkcyjnego
"D i M" w R. wniósł o jej uchylenie i zarzucił naruszenie art. 7, 77 § 1 i 88 KPA na skutek
błędnego ustalenia, że importowane przez niego kartony opakowaniowe do napojów
oraz soków owocowych nie są uformowane w postaci kartonika i nie są składanymi
kartonami, a w konsekwencji błędne zakwalifikowanie ich do pozycji 4811 taryfy celnej,
zamiast do pozycji 4819 tej taryfy.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu skargi Jerzego M. wyrokiem z
dnia 29 lutego 1996 r. [...] uchylił zaskarżoną decyzję Prezesa GUC i poprzedzającą ją
decyzję Dyrektora Urzędu Celnego w K. z dnia 6 czerwca 1994 r., zawartą w jednolitym
dokumencie administracyjnym SAD Nr 180440/001225 i zasądził od Prezesa GUC na
rzecz skarżącego kwotę 1800 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W uzasadnieniu wyroku Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w świetle
zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego należy podzielić pogląd o
zakwalifikowaniu spornego materiału pakunkowego "Tetra Pac" do pozycji 4819 taryfy
celnej importowej. Do takiego wniosku doszedł Sąd po przeanalizowaniu brzmienia
pozycji 4811 i 4819 taryfy celnej, uwagi 7 do działu 48 i po zapoznaniu się z wyglądem
przedmiotowego materiału i sposobem jego wykorzystania. W świetle tego materiału
dowodowego NSA podzielił poglądy wyrażone w skardze, że pozycja 4811 obejmuje
materiały do pakowania prostego lub do dalszej istotnej obróbki. Z treści tej pozycji i
uwagi 7 do działu 48 wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że pozycja ta obejmuje
wyłącznie papier, tekturę, watę celulozową i wstęgi z włókien celulozowych powlekane,
impregnowane, barwione powierzchniowo, ozdobione lub drukowane powierzchniowo w
zwojach i arkuszach, opisanych pod lit. "a" i "b" tej uwagi. Zdaniem NSA trudno uznać
sporny materiał pakunkowy za papier, tekturę, watę celulozową lub wstęgi z włókien
celulozowych. Z tego względu nie ma znaczenia w jakiej postaci jest on importowany
czy w postaci opisanej pod lit. "a" lub "b" uwagi 7. Materiał ten jest zadrukowany
tekstem, przydatnym tylko do konkretnej produkcji skarżącego, bowiem posiada
wymiary i tłoczenia do specjalnej maszyny na uformowanie w pudełka z jednoczesnym
zapakowaniem w nie - w ciągu technologicznym - napojów lub soków owocowych.
Materiał ten spełnia funkcję kartonu w rozumieniu pozycji 4819 taryfy celnej i dlatego
należy uznać go za karton do pakowania soków i napojów.
Zdaniem NSA za takim zakwalifikowaniem tego materiału przemawia również
kwalifikowanie przez organy celne do poz. 4819 materiału opakowaniowego "Combi
Bloc". Okoliczność, że jest on importowany "w rękawie" nie uzasadnia różnicy tych
materiałów tylko z tego względu, że inny jest sposób pracy maszyn "Tetra Pak" i "Combi
Bloc" we wstępnym uformowaniu tych materiałów. W istocie materiały te spełniają taką
samą funkcję.
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego za jednakowym traktowaniem obu
tych materiałów opakunkowych przemawia zasada równości podmiotów gospodarczych
wobec prawa. Z tych względów Sąd ten doszedł do przekonania, że decyzje organów
celnych obu instancji w następstwie błędnych ustaleń faktycznych zostały wydane z
naruszeniem art. 23 ust. 1 Prawa celnego i § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia
21 grudnia 1993 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 128,
poz. 591). Decyzje te podlegają zatem uchyleniu na podstawie art. 207 § 1 i 2 pkt 1 i 3
KPA.
Powyższy wyrok zaskarżył Minister Sprawiedliwości. W rewizji nadzwyczajnej
zarzucił temu wyrokowi rażące naruszenie art. 207 § 5 KPA w związku z art. 23 ust. 1
Prawa celnego oraz stawką celną na towary przywożone z zagranicy w wysokości
określonej w taryfie celnej (stanowiącej załącznik nr 1 do cyt. rozporządzenia Rady
Ministrów z dnia 21 grudnia 1993 r.), zamieszczoną pod pozycją 481139000 z
uwzględnieniem uwagi 7a do działu 48 taryfy celnej importowej. Minister Sprawiedli-
wości wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i oddalenie skargi.
Po rozpatrzeniu rewizji nadzwyczajnej Sąd Najwyższy doszedł do przekonania,
że zawarte w niej zarzuty są bezpodstawne. Naczelny Sąd Administracyjny dokonał
bowiem starannej, wnikliwej i wszechstronnej analizy stanu faktycznego sprawy oraz
kontroli zakwalifikowania przez organy celne importowych towarów z punktu widzenia
obowiązujących przepisów prawa celnego. Ponadto Sąd ten dokładnie przeanalizował
treść spornych pozycji 4811 i 4819 taryfy celnej i uwagi 7 do działu 48 oraz trafnie
uznał, że importowane kartony opakowaniowe do napojów i soków owocowych do
maszyn "Tetra Pak" i "Combi Bloc" posiadają takie same cechy wyrobu, który jest
gotowym materiałem służącym do pakowania napojów i soków i dlatego powinny być
zakwalifikowane do jednej i tej samej pozycji taryfy celnej i objęte kodem 4819. Sąd
Najwyższy podziela to stanowisko, za którym przemawia materiał porównawczy,
okazany Sądowi na rozprawie w toku rozpatrywania rewizji nadzwyczajnej. Oględziny
tego materiału potwierdzają trafność wywodów i wyprowadzonych z nich przez NSA
wniosków oraz prawidłowość kwalifikacji prawnej tego materiału przez ten Sąd.
Odmienne zakwalifikowanie przez organy celne takich samych importowanych kartonów
do wymienionych wyżej maszyn jest nieuzasadnione. W taryfie celnej prawodawca
kwalifikuje do pozycji 4811 kodu tylko papier, tekturę, watę celulozową i wstęgi z
włókien sztucznych, czyli towary służące do prostego pakowania lub dalszej obróbki np.
do drukowania. Natomiast do pozycji 4819 kodu prawodawca kwalifikuje gotowe
materiały, służące do pakowania, którym niewątpliwie są będące przedmiotem importu
kartony do produkcji soków i napojów. Zasługuje na aprobatę stwierdzenie NSA, że za
jednakowym traktowaniem obu tych materiałów opakunkowych przemawia zasada
równości podmiotów gospodarczych importujących do różnych maszyn takie same w
istocie kartony, a nie różnicowanie ich z punktu widzenia nieistotnych cech i
niewłaściwe kwalifikowanie do różnych pozycji taryfy celnej. Dlatego zakwalifikowaniu
do tej samej stawki celnej podlegają importowane, nie różniące się istotnie materiały do
pakowania soków i napojów (kartony), choć przywożone są z zagranicy w formie
ukształtowanej w sposób dostosowany do różnych maszyn produkcyjnych.
Mając to wszystko na uwadze Sąd Najwyższy nie dopatrzył się uzasadnionych
podstaw do uwzględnienia rewizji nadzwyczajnej. Dlatego Sąd Najwyższy na zasadzie
art. 10 ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego,
rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o
postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o
kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 43,
poz. 189) i art. 39312 KPC orzekł, jak w sentencji.

========================================