Wyrok z dnia 5 kwietnia 2002 r.
III RN 125/01

1. Przepis art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostra-
dach płatnych (Dz.U. Nr 127, poz. 627 ze zm.) stanowiący, że odszkodowanie za
wywłaszczoną nieruchomość powinno odpowiadać jej wartości rynkowej,
ustalonej według stanu na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji auto-
strady, jest regulacją szczególną względem art. 119 i następne ustawy z dnia 21
sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (jednolity tekst: Dz.U. z 2000 r.
Nr 46, poz. 543 ze zm.).
2. Przepis art. 32 ust. 1 ustawy o autostradach płatnych w związku z art.
130 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami (w jego brzmieniu obowią-
zującym do dnia 14 lutego 2000 r., czyli do czasu nowelizacji tego przepisu
wprowadzonej na podstawie art. 1 pkt 54 ustawy z dnia 7 stycznia 2000 r. o
zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz innych ustaw, Dz.U. Nr 6,
poz. 70) należało interpretować w ten sposób, że dotyczy on wyłącznie ustale-
nia odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, przy uwzględnieniu stanu
tej nieruchomości na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady.
Nie przesądza on, jaka data jest miarodajna dla ustalenia wartości wywłaszczo-
nej nieruchomości w celu ustalenia wysokości należnego odszkodowania i w
tym zakresie należało stosować art. 130 ust. 1 ustawy o gospodarce nierucho-
mościami w związku z art. 37 ustawy o autostradach płatnych, wedle którego
wysokość odszkodowania należnego za wywłaszczoną nieruchomość ustalało
się według jej wartości w dniu wydania decyzji o odszkodowaniu.


Przewodniczący SSN Andrzej Wasilewski (sprawozdawca), Sędziowie SN:
Zbigniew Myszka, Kazimierz Jaśkowski.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2002 r.
sprawy ze skargi Gabrieli Stanisławy G. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i
Rozwoju Miast z dnia 29 września 1999 r. [...] w przedmiocie wywłaszczenia nieru-
chomości i odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, na skutek rewizji nad-
zwyczajnej Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego [...] od wyroku Naczelnego
Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 grudnia 2000 r. [...]


u c h y l i ł zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Naczelnemu Sądowi Admi-
nistracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.

U z a s a d n i e n i e


Wojewoda P. decyzją z dnia 4 sierpnia 1999 r., wydaną na podstawie art. 30 i
art. 32 ust. 1 - ust. 3 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych
(Dz.U. Nr 127, poz. 627 ze zm.) oraz art. 119 ust. 1 i art. 128 ustawy z dnia 21 sierp-
nia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741 ze zm.), orzekł
o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa stanowiącej własność Gabrieli Stanisławy
G. nieruchomości położonej w M. i oznaczonej jako działki [...] o powierzchni 39 m2
oraz [...] o powierzchni 43.445 m2, ustalając równocześnie odszkodowanie za wy-
właszczone nieruchomości, po zwaloryzowaniu na miesiąc lipiec 1999 r., w wysoko-
ści 173.446,22 zł. W uzasadnieniu powyższej decyzji organ stwierdził, że wywłasz-
czenie nieruchomości nastąpiło na wniosek Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad
- Oddziału Terenowego w T., a odszkodowanie z tego tytułu zostało ustalone na
podstawie operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowe-
go, według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady, czyli na
dzień 15 stycznia 1998 r., a następnie zostało ono zwaloryzowane zgodnie ze
wskaźnikami wzrostu cen towarów i usług. W wyniku wniesionego przez właścicielkę
nieruchomości - Gabrielę Stanisławę G. odwołania od powyższej decyzji, Prezes
Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia 29 września 1999 r. utrzymał
w mocy decyzję Wojewody P. i w uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia stwierdził, że: po
pierwsze - zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o autostradach płatnych, odszkodowanie
za wywłaszczoną nieruchomość powinno odpowiadać jej wartości rynkowej; po
drugie - w sprawie ustalenia odszkodowania mają zastosowanie przepisy ustawy o
gospodarce nieruchomościami; po trzecie - organ prowadzący postępowanie w
sprawie wywłaszczenia i ustalenia odszkodowania z tego tytułu postąpił zgodnie z
art. 130 ustawy o gospodarce nieruchomościami, który nakazuje ustalenie wysokości
odszkodowania dopiero po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego.

W wyniku skargi właścicielki nieruchomości - Gabrieli Stanisławy G., Naczelny
Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 13 grudnia 2000 r. [...] na pod-
stawie art. 156 § 1 pkt. 2 KPA, stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji Prezesa
Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 29 września 1999 r. oraz poprzedza-
jącej ją decyzji Wojewody P. z dnia 4 sierpnia 1999 r. w części dotyczącej ustalenia
wysokości należnego odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość. W uzasad-
nieniu tego wyroku Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że decyzja Wojewody
P. została podjęta z rażącym naruszeniem art. 32 ust. 1 ustawy o autostradach płat-
nych, bowiem przepis ten stanowi wyraźnie, iż odszkodowanie za wywłaszczoną nie-
ruchomość powinno odpowiadać jej wartości rynkowej, ustalonej na dzień wydania
decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady, czyli w rozpoznawanej sprawie na dzień 15
stycznia 1998 r. Natomiast Wojewoda P. w swej decyzji z dnia 4 sierpnia 1999 r.
ustalił wprawdzie odszkodowanie na podstawie opinii rzeczoznawcy majątkowego, w
której wartość wywłaszczanej nieruchomości ustalono według cen na dzień 15 stycz-
nia 1998 r., ale zwaloryzowanej wedle ceny z lipca 1999 r. Tymczasem, waloryzacja
odszkodowania ustalonego na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o autostradach płat-
nych powinna być dokonywana zgodnie z dyspozycja art. 32 ust. 3 tej ustawy i w
opinii Sądu ,,jest to sprawa odrębna od sprawy ustalenia odszkodowania za wywłasz-
czenie nieruchomości pod pas drogowy autostrady".

Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego pismem z dnia 7 czerwca 2001 r.
wniósł rewizję nadzwyczajną od powyższego wyroku Naczelnego Sądu Administra-
cyjnego z dnia 13 grudnia 2000 r. [...] zarzucając rażące naruszenie art. 32 ust. 1
oraz art. 37 ustawy o autostradach płatnych, art. 130 ust. 1 ustawy o gospodarce
nieruchomościami oraz art. 21 ust. 2 Konstytucji RP, a w konsekwencji wniósł o
uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Naczelnemu Sądowi Admini-
stracyjnemu do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu rewizji nadzwyczajnej
podniesiono w szczególności, że: po pierwsze - z art. 32 ust. 1 ustawy o autostra-
dach płatnych wynika, iż odszkodowanie za wywłaszczaną nieruchomość powinno
odpowiadać jej wartości rynkowej, przy czym podstawą wyceny powinien być ,,stan
nieruchomości", za wywłaszczenie której ustala się odszkodowanie, z daty wydania
decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady; natomiast przepis ten nie określa ,,daty, jaką
należy przyjąć przy ustalaniu wartości nieruchomości" (daty takiej nie określał także
uprzednio obowiązujący art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodar-
ce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - jednolity tekst: Dz.U. z 1991 r. Nr 30,
poz. 127 ze zm.); po drugie - istotna zmiana w tym względzie miała miejsce z chwilą
wejścia w życie art. 130 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, który stano-
wi, że wysokość odszkodowania ustala się według stanu wywłaszczonej nierucho-
mości ,,w dniu wydania decyzji o odszkodowaniu"; w tej sytuacji, regulacja prawna
wynikająca z art. 32 ust. 1 ustawy o autostradach płatnych - jak to ujęto w uzasad-
nieniu rewizji nadzwyczajnej - ,,okazała się niepełna"; po trzecie - aktualnie, w wyniku
wejścia w życie z dniem 15 lutego 2000 r. zmian wprowadzonych ustawą z dnia 7
stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz innych
ustaw (Dz.U. Nr 6, poz. 70), art. 130 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami
stanowi, że: ,,Wysokość odszkodowania ustala się według stanu i wartości wywłasz-
czonej nieruchomości w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu"; po czwarte - w tej
sytuacji: ,,Odesłanie z art. 37 ustawy o autostradach płatnych do przepisów ustawy, o
której mowa w art. 32 ust. 2, a więc początkowo do ustawy o gospodarce gruntami i
wywłaszczaniu nieruchomości, a następnie do ustawy o gospodarce nieruchomo-
ściami, nie zawiera ograniczeń. Oznacza to, że (...) do 14 lutego 2000 r. odszkodo-
wanie należało ustalać według wartości nieruchomości w dniu wydania decyzji o od-
szkodowaniu, po tej dacie według wartości wywłaszczonej nieruchomości w dniu wy-
dania decyzji o wywłaszczeniu. (...) Naczelny Sąd Administracyjny błędnie przyjął, że
art. 32 ust. 1 ustawy o autostradach płatnych stanowi regulację pełną i całkowicie
pominął treść art. 37 tej ustawy i art. 130 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomo-
ściami. Nieuwzględnienie tych przepisów stanowi rażące ich naruszenie, bowiem
mają one zasadnicze znaczenie przy ustalaniu odszkodowania także za nieruchomo-
ści wywłaszczone pod autostrady. (...) od ustalenia lokalizacji autostrady do wy-
właszczenia nieruchomości pod nią upływa niejednokrotnie taki okres, w którym do-
chodzi do istotnej zmiany wartości rynkowej nieruchomości przy niezmienionym sta-
nie tej nieruchomości. Dlatego wiązanie tej wartości z aktem rozpoczynającym dopie-
ro wstępny etap inwestycji związany z budową autostrady jest sprzeczne z art. 21
ust. 2 Konstytucji RP (...)".


Sąd Najwyższy zważył, co następuje:


Rewizja nadzwyczajna jest zasadna. Nabywanie nieruchomości na cele bu-
dowy autostrad płatnych w drodze wywłaszczenia regulowane jest jedynie częściowo
przepisami ustawy o autostradach płatnych (art. 29 - art. 32 tej ustawy), mającymi w
tym zakresie charakter regulacji szczególnej (lex specialis) względem ogólnie obo-
wiązujących przepisów ustawy gospodarce nieruchomościami, w sprawach wywłasz-
czania nieruchomości (lex generalis). Stąd także art. 37 ustawy o autostradach płat-
nych stanowi wyraźnie, że w sprawach nie uregulowanych w tej ustawie należy sto-
sować przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami. Równocześnie podkreśle-
nia wymaga i to, że przepisy obu wymienionych ustaw powinny być interpretowane i
stosowane w sposób zgodny z przepisami Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (art.
8 ust. 1 Konstytucji RP), a w danym wypadku w szczególności przy uwzględnieniu
konstytucyjnoprawnych gwarancji ochrony prawa własności, wynikających z art. 21
ust. 1 i ust. 2 oraz z art. 64 ust. 2 Konstytucji RP.
Postępowanie w sprawie wywłaszczenia nieruchomości przeznaczonych na
pasy drogowe autostrad wszczyna się po uprzednim wydaniu tzw. decyzji o ustaleniu
lokalizacji autostrady (art. 29 w związku z art. 22 ustawy o autostradach płatnych).
Przy czym art. 32 ust.1 ustawy o autostradach płatnych stanowi, że: ,,Odszkodowanie
za wywłaszczoną nieruchomość powinno odpowiadać jej wartości rynkowej, ustalo-
nej według stanu na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady". Nato-
miast w pozostałym zakresie znajdują w tym wypadku zastosowanie ogólnie obowią-
zujące przepisy dotyczące wywłaszczania nieruchomości, które zresztą ulegały
zmianom. Ma to istotne znaczenie w kontekście rozpoznawanej sprawy, bowiem -
zgodnie z dyspozycją art. 37 ustawy o autostradach płatnych - przepisy ustawy o
gospodarce nieruchomościami znajdą zastosowanie dopiero w takim zakresie, w ja-
kim w wyniku dokonanej wykładni art. 32 ust. 1 ustawy o autostradach płatnych
okaże się, że przepis ten nie reguluje w sposób zupełny kwestii sposobu ustalenia
wysokości odszkodowania należnego z tytułu wywłaszczenia nieruchomości na cele
budowy autostrady płatnej.
Pierwotnie przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami opierały się na
założeniu, że niezależnie od decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości, która nie roz-
strzygała kwestii należnego z tytułu wywłaszczenia tej nieruchomości odszkodowania
(art. 119 ust. 1 tej ustawy), odrębną decyzją, wydaną w terminie miesiąca od dnia
wydania decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości, należało rozstrzygnąć kwestię na-
leżnego z tego tytułu odszkodowania (art. 129 tej ustawy) - jakkolwiek praktycznie
nie wykluczało to możliwości wydania jednej decyzji, w której organ orzekał zarówno
o wywłaszczeniu nieruchomości, jak i o wysokości należnego z tego tytułu odszkodo-
wania. Tym niemniej, w związku z obowiązującą wówczas regulacją prawną, zakła-
dającą dopuszczalność wydawania dwóch odrębnych decyzji - jednej w sprawie wy-
właszczenia nieruchomości oraz drugiej w sprawie odszkodowania należnego z ty-
tułu wywłaszczenia nieruchomości, art. 130 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomo-
ściami stanowił równocześnie, że: ,,Wysokość odszkodowania ustala się według
stanu wywłaszczonej nieruchomości w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu i we-
dług jej wartości w dniu wydania decyzji o odszkodowaniu". Następnie jednak, w wy-
niku nowelizacji tej ustawy, wprowadzonej w życie z dniem 15 lutego 2000 r. (art. 1
ustawy z dnia 7 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami
oraz innych ustaw, Dz.U. Nr 6, poz. 70), przyjęte zostały odmienne rozwiązania
prawne w tym zakresie, które zresztą aktualnie nadal obowiązują, a wedle których:
po pierwsze - decyzja o wywłaszczeniu nieruchomości powinna zawierać w swej tre-
ści między innymi także ,,ustalenie wysokości odszkodowania" (art. 119 ust. 1 pkt. 7
ustawy o gospodarce nieruchomościami, w brzmieniu ustalonym art. 1 pkt. 49 ustawy
zmieniającej); po drugie - dlatego zmianie uległa równocześnie dyspozycja art. 129
ustawy o gospodarce nieruchomościami (na podstawie art. 1 pkt. 53 lit. a ustawy
zmieniającej), który w aktualnym brzmieniu nie przewiduje już wydania odrębnej de-
cyzji w kwestii ustalenia odszkodowania należnego z tytułu wywłaszczenia nieru-
chomości; oraz po trzecie - w konsekwencji, zmianie uległa także dyspozycja art. 130
ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami (na podstawie art. 1 pkt. 54 ustawy
zmieniającej), który obecnie stanowi, że: ,,Wysokość odszkodowania ustala się we-
dług stanu i wartości wywłaszczonej nieruchomości w dniu wydania decyzji o wy-
właszczeniu".
Ponieważ jednak w rozpoznawanej sprawie rozstrzygnięcia administracyjne
dotyczące zarówno wywłaszczenia nieruchomości, jak i należnego z tego tytułu od-
szkodowania podejmowane były przez właściwe organy administracji publicznej w
1999 r., a więc przed uchwaleniem i wejściem w życie ustawy zmieniającej ustawę o
gospodarce nieruchomościami, przeto dyspozycja art. 32 ust. 1 ustawy o autostra-
dach płatnych powinna być w tym wypadku interpretowana i stosowana jako regula-
cja szczególna względem przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, w ich
brzmieniu pierwotnym, obowiązującym do dnia 14 lutego 2000 r. Przy interpretacji i
stosowaniu art. 32 ust. 1 ustawy o autostradach płatnych należy przeto mieć na uwa-
dze to, że w ówcześnie obowiązującym stanie prawnym:
Po pierwsze, w sprawach wywłaszczania nieruchomości wydawane były (od-
miennie aniżeli ma to miejsce począwszy od dnia 15 lutego 2000 r. i aktualnie nadal
na podstawie art. 119 ust. 1 pkt. 7 ustawy o gospodarce nieruchomościami) dwie
odrębne decyzje: jedna - w sprawie wywłaszczenia nieruchomości (art. 119 ust. 1
ustawy gospodarce nieruchomościami) oraz druga - w sprawie ustalenia należnego z
tego tytułu odszkodowania (art. 129 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami).
Po drugie, równocześnie w art. 130 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomo-
ściami sformułowane były wówczas dwie dyrektywy prawne, które nakazywały usta-
lać wysokości odszkodowania należnego z tytułu wywłaszczenia nieruchomości z
uwzględnieniem: z jednej strony - stanu wywłaszczonej nieruchomości w dniu wyda-
nia decyzji o wywłaszczeniu, a z drugiej strony równocześnie - wartości wywłaszczo-
nej nieruchomości w dniu wydania decyzji o odszkodowaniu, (a więc odmiennie ani-
żeli począwszy od dnia 15 lutego 2000 r. i aktualnie nadal, gdy art. 130 ust. 1 ustawy
o gospodarce nieruchomościami stanowi, że: ,,wysokość odszkodowania ustala się
według stanu i wartości wywłaszczonej nieruchomości w dniu wydania decyzji o wy-
właszczeniu", co jest konsekwencją tego, że aktualnie koniecznym elementem decy-
zji o wywłaszczeniu jest również ustalenie wysokości należnego z tego tytułu od-
szkodowania - art. 119 ust. 1 pkt. 7 ustawy o gospodarce nieruchomościami).
Po trzecie, w tym kontekście art. 32 ust. 1 ustawy o autostradach płatnych
(stanowiący, że: ,,odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość powinno odpowia-
dać jej wartości rynkowej, ustalonej według stanu na dzień wydania decyzji o ustale-
niu lokalizacji autostrady") należy traktować jako regulację szczególną (lex specialis)
względem obowiązujących w tym zakresie przepisów ogólnej ustawy o
gospodarce nieruchomościami (lex generalis), której przepisy powinny być stosowa-
ne także w wypadku wywłaszczania nieruchomości ,,w sprawach nieuregulowanych"
odrębnie w ustawie o autostradach płatnych (art. 37 w związku z art. 32 ust. 2 ustawy
o autostradach płatnych). Nota bene, przepisy obu wymienionych ustaw powinny być
przy tym interpretowane i stosowane w sposób zgodny z konstytucyjnoprawnymi
gwarancjami prawa własności, w tym w szczególności zgodnie z zasadą, że wy-
właszczenie jest dopuszczalne jedynie ,,za słusznym odszkodowaniem" (art. 21 ust. 2
in fine Konstytucji RP) oraz zgodnie z zasadą, w myśl której ,,własność i inne prawa
majątkowe podlegają równej dla wszystkich ochronie prawnej" (art. 64 ust. 2 Kon-
stytucji RP). Dlatego, jako niedopuszczalną i naruszającą wspomniane zasady kon-
stytucyjne, wykluczyć należało wówczas taką interpretację art. 32 ust. 1 ustawy o
autostradach płatnych, wedle której ,,wartość rynkowa" wywłaszczonej nieruchomości
miałaby być ustalana ,,według stanu na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji
autostrady", skoro: po pierwsze - wedle obowiązujących w tym samym czasie przepi-
sów ogólnych (art. 130 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, w brzmieniu
obowiązującym do dnia 14 lutego 2000 r.), ,,wysokość odszkodowania" za wywłasz-
czoną nieruchomość należało ustalać ,,według jej wartości w dniu wydania decyzji o
odszkodowaniu"; a po drugie - nie sposób wskazać, jakie racjonalne powody uza-
sadniać miałyby wprowadzenie do ustawy o autostradach płatnych tego rodzaju od-
rębnej regulacji prawnej, która miałaby w praktyce prowadzić do ,,nierównego trakto-
wania" w tym zakresie właścicieli wywłaszczanych nieruchomości, zależnie jedynie
od tego, czy dana nieruchomość była wywłaszczana na cele budowy autostrad, czy
też na inne cele publiczne.
Natomiast prawidłowa, bowiem zgodna z ówcześnie obowiązującym stanem
prawnym (a w szczególności z ówcześnie obowiązującą dyspozycją art. 130 ust. 1
ustawy o gospodarce nieruchomościami) i równocześnie w pełni respektująca obo-
wiązujące gwarancje konstytucyjne w zakresie ochrony prawa własności (,,równej
ochrony prawnej" - art. 64 ust. 2 Konstytucji RP oraz ,,słusznego odszkodowania" -
art. 21 ust. 2 Konstytucji RP), była wówczas taka interpretacja art. 32 ust. 1 ustawy o
autostradach płatnych, wedle której: po pierwsze - należało wyjść z założenia, że art.
32 ust. 1 ustawy o autostradach płatnych dotyczy wyłącznie ustalenia ,,odszkodowa-
nie za wywłaszczoną nieruchomość" przy uwzględnieniu jej stanu ,,na dzień wydania
decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady" i wyłącznie w tym zakresie przepis ten po-
winien być traktowany jako regulacja szczególna (lex specialis) względem zasady
wyrażonej w ówcześnie obowiązującym art. 130 ust. 1 (in principio) ustawy o gospo-
darce nieruchomościami, stanowiącym iż: ,,wysokość odszkodowania ustala się we-
dług stanu wywłaszczonej nieruchomości w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu";
natomiast po drugie - należało równocześnie przyjąć, że dyspozycja art. 32 ust. 1
ustawy o autostradach płatnych w ogóle nie dotyczy tego, jaka data jest miarodajna
dla ustalenia wartości wywłaszczonej nieruchomości, w celu ustalenia wysokości
należnego odszkodowania, a w konsekwencji (stosownie do art. 37 ustawy o auto-
stradach płatnych), w tym zakresie należało stosować przepis art. 130 ust. 1 (in fine)
ustawy o gospodarce nieruchomościami, który w tym względzie stanowił wówczas, iż
wysokość odszkodowania należnego za wywłaszczoną nieruchomość ustala się
,,według jej wartości w dniu wydania decyzji o odszkodowaniu".
W świetle przedstawionej wykładni art. 32 ust. 1 ustawy o autostradach płat-
nych w związku z art. 37 tej ustawy oraz przepisami art. 119 ust. 1, art. 129 ust. 1
oraz art. 130 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami (w brzmieniu obowiązu-
jącym w 1999 r. i nadal do dnia 14 lutego 2000 r.), trafny okazał się podniesiony w
rewizji nadzwyczajnej zarzut, że w zaskarżonym wyroku Naczelny Sąd Administra-
cyjny rażąco naruszył prawo, wobec oparcia swego rozstrzygnięcia na błędnej wy-
kładni art. 32 ust. 1 ustawy o autostradach płatnych, wobec przyjęcia, że - jako prze-
pis szczególny - przesądza on również o tym, wedle jakiej daty należy ustalać war-
tość nieruchomości wywłaszczanej na cele budowy autostrady. W uzasadnieniu re-
wizji nadzwyczajnej trafnie zwraca się w tym kontekście uwagę również i na to, że
zagadnienie to ma kluczowe znaczenie dla rozpoznawanej sprawy, ponieważ: ,,Jest
faktem powszechnie znanym, że od ustalenia lokalizacji autostrady do wywłaszcze-
nia nieruchomości pod nią upływa niejednokrotnie taki okres, w którym dochodzi do
istotnej zmiany wartości rynkowej nieruchomości, przy niezmienionym stanie tej nie-
ruchomości. Dlatego wiązanie tej wartości z aktem rozpoczynającym dopiero
wstępny etap inwestycji związany z budową autostrady jest także sprzeczne z art. 21
ust. 2 Konstytucji RP".
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Najwyższy na podstawie art. 39313 § 1 KPC
w związku z art.10 ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania
cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i
Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego,
ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw
(Dz.U. Nr 43, poz.189 ze zm.) orzekł jak w sentencji.
========================================