Postanowienie z dnia 7 listopada 2002 r.
III RN 191/01

Trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi od decyzji kończącej po-
stępowanie dla strony, która w postępowaniu administracyjnym działała przez
pełnomocnika należy liczyć od dnia doręczenia tej decyzji pełnomocnikowi (art.
35 ust. 1 w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie
Administracyjnym, Dz.U. Nr 74, poz. 368 ze zm. oraz art. 40 § 2 KPA).

Przewodniczący SSN Andrzej Wróbel, Sędziowie SN: Jerzy Kwaśniewski,
Andrzej Wasilewski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2002 r.
sprawy ze skargi O. S.A. w W. na decyzję Wojewody M. w przedmiocie użytkowania
wieczystego, na skutek rewizji nadzwyczajnej Pierwszego Prezesa Sądu Najwyż-
szego [...] od postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z
dnia 28 marca 2001 r. [...]

u c h y l i ł zaskarżone postanowienie.

U z a s a d n i e n i e


Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 28 marca
2001 r. [...], wydanym na podstawie art. 27 ust. 2 w związku z art. 35 ust. 1 ustawy z
dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368
ze zm.), odrzucił skargę ,,O." Spółki Akcyjnej w W. na decyzję Wojewody M. z dnia 5
grudnia 2000 r. w przedmiocie użytkowania wieczystego. W uzasadnieniu tego po-
stanowienia Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż z akt administracyjnych
sprawy wynika, ,,że odpis zaskarżonej decyzji został doręczony skarżącej ,,O." Spółka
Akcyjna w W. w dniu 8 grudnia 2000 r., o czym świadczy pokwitowanie na oryginale
decyzji. Skargę złożono w Biurze Podawczym Naczelnego Sądu Administracyjnego
w dniu 10 stycznia 2001 r., co wynika z prezentaty Sądu z podpisem pracownika",
zatem skarga wniesiona została po upływie terminu, o jakim mowa w art. 35 ust. 1
ustawy o NSA.

Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego pismem z dnia 19 września 2001 r. [...]
wniósł rewizję nadzwyczajną od powyższego postanowienia Naczelnego Sądu Ad-
ministracyjnego w Warszawie z dnia 28 marca 2001 r. [...], zarzucając temu posta-
nowieniu rażące naruszenie art. 35 ust. 1 ustawy o NSA w związku z art. 40 § 2 KPA
oraz art. 59 ustawy o NSA, a w konsekwencji także art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczy-
pospolitej Polskiej i dlatego na podstawie art. 57 ust. 2 ustawy o NSA wniósł o uchy-
lenie zaskarżonego postanowienia. W uzasadnieniu rewizji nadzwyczajnej podnie-
siono, że: ,,Naczelny Sąd Administracyjny nie wziął pod uwagę faktu, że strona skar-
żąca w toku postępowania była reprezentowana przez pełnomocnika. (...) Obowiąz-
kiem organu administracji publicznej, wynikającym z art. 40 § 2 KPA, jest doręczenie
pism i decyzji pełnomocnikowi. Naczelny Sąd Administracyjny wadliwie określił jed-
nak początek biegu terminu. W swoich obliczeniach NSA wziął bowiem pod uwagę
dzień 8 grudnia 2000 r., czyli dzień doręczenia decyzji ,,O." S.A., a więc stronie po-
stępowania, a nie dzień doręczenia decyzji pełnomocnikowi ,,O." S.A. (...) pełnomoc-
nik strony skarżącej odebrał osobiście decyzję organu II instancji w dniu 11 lub 12
grudnia 2000 r., potwierdzając ten fakt własnoręcznym podpisem. Co prawda, wpi-
sana przez tego pełnomocnika data odbioru brzmi ,,12.11.2000 r.", to jednak
uwzględniając fakt, iż odebrana decyzja została wydana w dniu 5 grudnia 2000 r.,
należy stwierdzić, że przy wpisywaniu daty odbioru tej decyzji pełnomocnik strony
skarżącej dopuścił się oczywistej omyłki, stanowiącej albo tak zwany czeski błąd,
albo też rzeczywiście w miejscu właściwym dla oznaczenia miesiąca zamiast liczby
12, oznaczającej grudzień, wpisał liczbę 11, a więc oznaczającą listopad".


Sąd Najwyższy zważył, co następuje:


W postępowaniu administracyjnym strona może działać przez pełnomocnika
(art. 32 KPA) i wówczas - zgodnie z zasadą oficjalności doręczeń - wszelkie pisma
procesowe, w tym również decyzje, organ administracyjny prowadzący postępowanie
ma obowiązek doręczyć pełnomocnikowi strony (art. 40 § 2 KPA). W konsekwencji,
także w sytuacji, gdy skargę na decyzję wnosi strona, która w postępowaniu admini-
stracyjnym działała przez pełnomocnika, trzydziestodniowy termin do wniesienia
skargi od decyzji kończącej to postępowanie należy liczyć od dnia doręczenia tej de-
cyzji nie stronie, lecz jej pełnomocnikowi (art. 35 ust. 1 ustawy o NSA w związku z
art. 40 § 2 KPA i art. 59 ustawy o NSA).

Z akt administracyjnych rozpoznawanej sprawy wynika, że strona działała w
postępowaniu administracyjnym przez ustanowionego pełnomocnika. Oznacza to, że
Naczelny Sąd Administracyjny, licząc trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi
od dnia 8 grudnia 2000 r., czyli od dnia doręczenia zaskarżonej decyzji stronie -
Spółce Akcyjnej ,,O." S.A. w W., rażąco naruszył obowiązujące przepisy ustawy (art.
35 ust. 1 ustawy o NSA w związku z art. 40 § 2 KPA i art. 59 ustawy o NSA), bowiem
w sprawie tej trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi należało liczyć od dnia
doręczenia decyzji pełnomocnikowi strony. Z kolei, z akt sprawy administracyjnej wy-
nika, że pełnomocnik strony, który osobiście potwierdził odbiór doręczonej mu decyzji
administracyjnej Wojewody M. z dnia 5 grudnia 2000 r. w przedmiocie użytkowania
wieczystego, wpisał datę odbioru podając dzień "12.11.2000 r.". Ponieważ jednak
dokonane przez pełnomocnika strony potwierdzenie odbioru dotyczy decyzji wydanej
"w dniu 5 grudnia 2000 r.", należy przyjąć, że wpisana przezeń na pozostającym w
gestii organu administracyjnego oryginale decyzji data odbioru "12.11.2000 r." jest w
danym wypadku albo rezultatem świadomego wpisania daty odbioru decyzji wedle
reguł stosowanych w języku angielskim (w tym wypadku kolejne liczby podanej daty
oznaczają: pierwsza - "miesiąc-12."; druga - "dzień-11."; a trzecia - "rok-2000"), albo
też wynikiem oczywistej pomyłki, czyli tzw. czeskiego błędu (polegającego w danym
wypadku na nieświadomym przestawieniu we wpisanej przez pełnomocnika strony
dacie odbioru decyzji kolejności liczb oznaczających "dzień-11." oraz "miesiąc-12.").
Prowadzi to do wniosku, że złożona przez pełnomocnika strony w Biurze Podaw-
czym Naczelnego Sądu Administracyjnego w dniu 10 stycznia 2001 r. skarga na de-
cyzję, która została mu doręczona w dniu 11 grudnia 2000 r., została wniesiona z za-
chowaniem trzydziestodniowego terminu do jej wniesienia (art. 35 ustawy o NSA).
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Najwyższy na podstawie art. 236 ust. 2
Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz.
483) oraz art. 39313 § 1 KPC w związku z art.10 ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o
zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospo-
litej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępo-
wania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz
niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz.189 ze zm.) orzekł jak w sentencji.
========================================