Postanowienie z dnia 25 marca 1999 r.
III RN 159/98

Skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego jest wniesiona przez
adwokata wówczas, gdy jest nie tylko przez niego sporządzona, ale i podpi-
sana.


Przewodniczący: SSN Andrzej Wasilewski, Sędziowie SN: Jerzy Kwaśniewski,
Andrzej Wróbel (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Waldemara
Grudzieckiego, po rozpoznaniu w dniu 25 marca 1999 r. na rozprawie sprawy ze
skargi Zdzisława M. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 5 lutego 1998 r. [...] w
przedmiocie uchylenia decyzji Urzędu Skarbowego i przekazania jej do ponownego
rozstrzygnięcia, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od posta-
nowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 kwietnia 1998
r. [...]

p o s t a n o w i ł:

u c h y l i ć zaskarżone postanowienie.

U z a s a d n i e n i e

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 28 kwiet-
nia 1998 r. [...] odrzucił skargę Zdzisława M. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 5
lutego 1998 r. [...]. W ocenie Sądu z przepisu § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z
dnia 3 października 1995 r. w sprawie wpisu od skarg na decyzje administracyjne
oraz inne akty i czynności z zakresu administracji publicznej (Dz.U. Nr 117, poz. 563
ze zm.) wynika, że pisma wnoszone przez adwokata, o ile podlegają opłacie w wyso-
kości stałej, powinny być opłacone bez wezwania przewodniczącego. Skoro zatem
pełnomocnikiem skarżącego jest adwokat, a zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia
wpis ma charakter wpisu stałego i wynosi 10 zł, to na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy
z dnia 11maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368
ze zm.) należało odrzucić skargę.
Minister Sprawiedliwości zaskarżył powyższe postanowienie rewizją nadzwy-
czajną, w której zarzucił rażące naruszenie art. 27 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądzie
Administracyjnym i art. 36 ust. 1 i 3 tej ustawy w związku z art. 17 ustawy z dnia 13
czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz. 110
ze zm.) i wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia. W ocenie Ministra Spra-
wiedliwości w sprawie jest niesporne, że skarga do Sądu została podpisana przez
Zdzisława M. i dołączono do niej pełnomocnictwo z dnia 3 marca 1998 r., mocą któ-
rego skarżący ustanowił swoim pełnomocnikiem adwokata-radcę prawnego Jolantę
S. Pełnomocnictwo dotyczyło sporządzenia skargi do Naczelnego Sądu Administra-
cyjnego na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 5 lutego 1998 r. i reprezentowania
skarżącego przed tym Sądem; zakres udzielonego pełnomocnictwa został określony
w umowie, którą dołączono do skargi. Zarządzeniem przewodniczącego wydziału z
dnia 3 kwietnia 1998 r. pełnomocnik skarżącego został wezwany do uiszczenia wpisu
od skargi w wysokości 10 zł, jednakże wezwanie w tej sprawie adresowane do peł-
nomocnika nie zostało doręczone.
W ocenie Ministra Sprawiedliwości sporządzenie skargi nie jest tożsame z jej
wniesieniem. W sprawie niniejszej skarga została, zgodnie z udzielonym pełnomoc-
nictwem, sporządzona przez pełnomocnika, jednakże skargę podpisał sam skarżący.
Oznacza to, że skarga nie została wniesiona przez adwokata, co potwierdza wezwa-
nie przez przewodniczącego wydziału do uiszczenia wpisu. Tymczasem Sąd stwier-
dził, ze skargę wniósł adwokat, który według art. 15 i 17 ustawy o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych wnosząc skargę powinien uiścić wpis.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Rewizja nadzwyczajna jest uzasadniona.
W rozpoznawanej sprawie skarga, zgodnie z udzielonym pełnomocnictwem,
została sporządzona przez adwokata-radcę prawnego. Skargę podpisał jednak wy-
łącznie skarżący, co oznacza, że skarga nie została wniesiona przez adwokata-radcę
prawnego. Sąd trafnie stwierdził, że zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia Rady
Ministrów z dnia 3 października 1995 r. w sprawie wpisu od skarg na decyzje
administracyjne oraz inne akty i czynności z zakresu administracji publicznej (Dz.U.
Nr 117, poz. 563 ze zm.) wpis ma charakter wpisu stałego, jednakże błędnie przyjął,
że skarga została wniesiona przez adwokata. W związku z tym w niniejszej sprawie
brak było podstaw prawnych do zastosowania przepisu art. 17 ustawy z dnia 13
czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach w związku z art. 36 ustawy z dnia
11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz § 7 zdanie drugie po-
wyższego rozporządzenia. W sytuacji bowiem , gdy skarga nie została wniesiona
przez adwokata-radcę prawnego przewodniczący wydziału był obowiązany wezwać
skarżącego do uiszczenia wpisu po wniesieniu skargi, co uczynił zarządzeniem z
dnia 3 kwietnia 1998 r. Odrzucenie zaś skargi przez Sąd z uzasadnieniem, że pisma
wnoszone przez adwokata, o ile podlegają opłacie stałej, powinny być opłacane bez
wezwania, rażąco narusza powołane wyżej przepisy prawa.
Biorąc powyższe pod rozwagę Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
========================================