Postanowienie z dnia 19 stycznia 1998 r.
I PZ 56/97

Żądanie zasądzenia wynagrodzenia za pracę jest sprawą o świadczenie,
w której dopuszczalność kasacji zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia
(art. 393 pkt 1 KPC), a nie sprawą o roszczenie niemajątkowe zmierzające do
ochrony prawa do wynagrodzenia.


Przewodniczący SSN: Walerian Sanetra, Sędziowie SN: Józef Iwulski,
Zbigniew Myszka (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 lutego
1998 r. sprawy z powództwa Franciszka G. przeciwko Elektrotechnicznej Spółdzielni
Inwalidów "E." w Z.Ś. o wynagrodzenie, na skutek zażalenia powoda na postano-
wienie Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu
z dnia 2 września 1997 r. [...]

p o s t a n o w i ł:

1. o d d a l i ć zażalenie,
2. zasądzić od powoda na rzecz pozwanej kwotę 75 zł - tytułem zwrotu kosz-
tów postępowania zażaleniowego.

U z a s a d n i e n i e

Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu posta-
nowieniem z dnia 2 września 1997 r. odrzucił kasację powoda Franciszka G. od wy-
roku tego Sądu z dnia 19 czerwca 1997 r. [...], oddalającego apelację od wyroku
Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich z dnia 19 lutego 1997 r., oddalającego
powództwo o zasądzenie od Elektrotechnicznej Spółdzielni Inwalidów ,,E." w Z.Ś.
kwoty 616,82 zł z tytułu wynagrodzenia prowizyjnego.
Odrzucając kasację powoda Sąd Wojewódzki wskazał na jej przedmiotową

- 2 -

niedopuszczalność według regulacji z art. 393 pkt 1 KPC, który stanowi, że kasacja
nie przysługuje w sprawach o świadczenia, w których wartość przedmiotu zaskarże-
nia jest niższa niż pięć tysięcy złotych, a w sprawach gospodarczych - niższa niż
dziesięć tysięcy złotych. Dlatego z uwagi na wskazaną wartość przedmiotu zaskar-
żenia w kwocie 618,82 zł, kasacja podlegała odrzuceniu na podstawie art. 3935 KPC.
W zażaleniu powód zarzucił zaskarżonemu postanowieniu ,,istotne uchybienia
procesowe mające wpływ na wynik sprawy" (art. 368 pkt 5 KPC), a w szczególności
,,naruszenie przepisu art. 393 pkt 1 i art. 17 pkt 1 KPC" - przez przyjęcie, że rosz-
czenie miało charakter majątkowy. Zdaniem skarżącego z zestawienia art. 393 pkt 1
KPC i art. 17 pkt 1 KPC wynika, że w przypadku dochodzenia roszczenia majątko-
wego w kwocie 616,82 zł, z roszczeniem niemajątkowym, chroniącym jego ,,prawa do
wypłaty wynagrodzenia prowizyjnego", kasacja jest dopuszczalna bez względu na
wartość roszczenia majątkowego.
W odpowiedzi na zażalenie pozwany wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od
powoda zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego, wskazując, że w sprawie o
roszczenie majątkowe kasacja podlegała ograniczeniu z uwagi na nie przekraczającą
pięć tysięcy złotych wartość przedmiotu zaskarżenia.
Sąd Najwyższy uznał twierdzenia zażalenia za oczywiście bezzasadne.
Sprawa o zasądzenie wynagrodzenia za pracę dotyczy podstawowego pracowni-
czego ekwiwalentu za pracę wykonaną w ramach stosunku pracy, który jest świad-
czeniem majątkowym ze stosunku pracy, przysługującym co do zasady za pracę wy-
konaną w określonej kwocie pieniężnej (art. 22 § 1 in fine, art. 77, 80 i 86 KP), co
powoduje, że można dochodzić go w drodze powództwa o świadczenie ze stosunku
pracy. Roszczenia tego nie sposób wywodzić, tak jak czyni to skarżący w zażaleniu,
z ochrony abstrakcyjnie pojmowanego niemajątkowego prawa powoda do wypłaty
wynagrodzenia prowizyjnego, z zastosowaniem reguły zawartej w art. 17 pkt 1 KPC,
ponieważ zobowiązanie pracodawcy do wypłaty wynagrodzenia za pracę ma jednoz-
nacznie charakter świadczenia majątkowego ze stosunku pracy, przyjmującego pos-
tać pieniężnego ekwiwalentu za pracę wykonaną.
Równocześnie o charakterze niemajątkowego prawa i łącznie z nim docho-
dzonych roszczeń majątkowych - w sprawach należących według dyspozycji art. 17
pkt 1 KPC do właściwości rzeczowej sądów wojewódzkich - przesądza samoistny

- 3 -

niemajątkowy rodzaj dobra podstawowego, którego ochrony żąda powód. Dlatego
też nie może podlegać żadnej kwestii, że skoro w rozpoznawanej sprawie powód
dochodził zasądzenia określonej kwoty pieniężnej z tytułu pracowniczego wynagro-
dzenia prowizyjnego, to domagał się ochrony prawnej dobra majątkowego przez za-
sądzenie żądanego świadczenia w kwocie 616,82 zł, a w takiej sprawie kasacja jest
wyłączona na podstawie art. 393 pkt 1 KPC.
Mając powyższe na uwadze zażalenie podlegało oddaleniu na podstawie art. 385
KPC w związku z art. 39319 i 397 § 2 KPC, z orzeczeniem o kosztach postępowania
zażaleniowego na podstawie art. 98 § 1 KPC w związku z art. 391 i 39319 KPC.
========================================