Postanowienie z dnia 22 października 1999 r.
I PZ 49/99

Podmiotowi, który nie był stroną postępowania nie przysługuje kasacja
od postanowienia o odrzuceniu apelacji.


Przewodniczący: SSN Kazimierz Jaśkowski, Sędziowie SN: Józef Iwulski,
Walerian Sanetra (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 paź-
dziernika 1999 r. sprawy z powództwa Hanny T. przeciwko Przedszkolu [...] w K. o
uznanie za bezskuteczną decyzji o przeniesieniu powódki w stan nieczynny, na sku-
tek zażalenia Miasta K. na postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpie-
czeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni z dnia 14 czerwca 1999 r. [...]

p o s t a n o w i ł :


o d d a l i ć zażalenie.

U z a s a d n i e n i e


W imieniu Miasta K. wniesione zostało zażalenie na postanowienie Sądu
Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z dnia 14 czerwca
1999 r. [...], którym odrzucona została wniesiona przez to Miasto kasacja od posta-
nowienia tego Sądu z dnia 28 kwietnia 1999 r. Tym ostatnim postanowieniem odrzu-
cona została apelacja wniesiona przez Miasto K. od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu
Pracy w Kwidzynie z dnia 29 grudnia 1998 r. [...]. Sąd Pracy uznał za bezskuteczną
decyzję pozwanego Przedszkola [...] w K. z dnia 19 czerwca 1998 r. w przedmiocie
przeniesienia powódki Hanny T. w stan nieczynny. Apelację od powyższego wyroku
wniosło Miasto K., twierdząc, iż jest następcą prawnym zlikwidowanego Przedszkola
[...] w K. Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych odrzucił tę apelację, gdyż uznał, że
wniesiona ona została przez osobę nieuprawnioną. W kasacji od tego postanowienia
Miasto K., zarzuciło naruszenie przepisów prawa materialnego przez niewłaściwą
wykładnię art. 231 KP oraz naruszenie przepisów postępowania przez przyjęcie, że
Miasto K. jako następca prawny Publicznego Przedszkola [...] w K. nie posiadało le-
gitymacji do złożenia apelacji. Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, badając do-
puszczalność wniesienia kasacji stwierdził, że zgodnie z art. 392 § 1 KPC kasacja do
Sądu Najwyższego przysługuje stronie od wyroku lub postanowienia, wydanych
przez sąd drugiej instancji i kończących postępowanie w sprawie. Skarżący jako
podstawę swego uprawnienia do wniesienia apelacji jak i kasacji wskazuje następs-
two prawne po pozwanym, zlikwidowanym Przedszkolu [...] w K. Twierdzenie to nie
znajduje potwierdzenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Z usta-
leń dokonanych przez Sąd Pracy oraz Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (roz-
poznający apelację Miasta K.) wynika, że następcą prawnym zlikwidowanego Przed-
szkola [...] w K. jest Niepubliczne Przedszkole [...] w K., a to przesądza o odrzuceniu
kasacji jako niedopuszczalnej wobec wniesienia jej przez podmiot do tego nieupraw-
niony. Stanowisko to jest zdaniem Sądu Najwyższego prawidłowe, skutkiem czego
zażalenie Miasta K. musiało zostać oddalone.

W uzasadnieniu zażalenia na postanowienie z 14 czerwca 1999 r. Miasto K.
podniosło, że postanowienie o odrzuceniu apelacji kończy postępowanie w sprawie i
wobec tego kasacja przysługuje podmiotowi, którego apelację odrzucono. Pogląd ten
nie jest trafny. Ponieważ Miasto K. nie było stroną postępowania przed Sądem
pierwszej instancji, nie będąc następcą prawnym Publicznego Przedszkola [...] w K.,
nie mogło stać się tym samym także stroną w postępowaniu apelacyjnym. W konse-
kwencji tego nie mogło się też ono stać stroną w postępowaniu kasacyjnym. Kasacja
od postanowienia wydanego przez sąd drugiej instancji i kończącego postępowanie
w sprawie służy tylko podmiotowi (osobie) będącemu stroną w sprawie. Pod poję-
ciem sprawy należy przy tym w tym wypadku rozumieć sprawę, która była przed-
miotem rozstrzygnięcia przez sąd pierwszej instancji, a następnie przez sąd drugiej
instancji, nie zaś ,,sprawę", która wszczęta niejako zostaje przez wniesienie apelacji
przez podmiot do tego nieuprawniony. Postępowanie o odrzuceniu apelacji wniesio-
nej przez podmiot do tego nieuprawniony nie kończy postępowania w sprawie, gdyż
apelację mogą wnieść strony sporu, który został rozstrzygnięty wyrokiem Sądu
pierwszej instancji. Kończy ono tylko ,,sprawę" dla podmiotu (osoby), który nie był
stroną w sprawie stanowiącej przedmiot rozstrzygnięcia wydanego przez Sąd pierw-
szej instancji, a który uważa, że za taka stronę powinien być uznany. Nie jest to jed-
nakże sprawa, o której mowa w art. 392 KPC. Prowadzi to do wniosku, iż kasację
należało odrzucić, gdyż nie została wniesiona przez stronę, o której mowa w art. 392
KPC, oraz w odniesieniu do postanowienia, które kończy postępowanie. Oznacza to
tym samym, że wniesione zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.

Z powyższych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia.
========================================