Sygnatura: | Dziennik Ustaw 1995 nr 51 poz. 277 |
Tytuł: | Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 20 stycznia 1994 r |
Data ogłoszenia: | 1995-05-23 |
Data wejscia w życie: | 1994-07-19 |
Data ujednolicenia: | 2008-05-12 |
277
UMOWA
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem
Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania
uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku,
sporządzona w Warszawie dnia 20 stycznia 1994 r.
W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 20 stycznia 1994 r. została
sporządzona w Warszawie Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem
Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania
uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku w
następującym brzmieniu:
UMOWA
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem
Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania
uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku
Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki
Litewskiej,
pragnąc zawrzeć Umowę w sprawie unikania podwójnego
opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków
od dochodu i majątku,
uzgodniły, co następuje:
Artykuł 1
Zakres podmiotowy
Niniejsza umowa dotyczy osób mających miejsce
zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach.
Artykuł 2
Podatki, których dotyczy umowa
1. Niniejsza umowa dotyczy,
bez względu na sposób poboru, podatków od dochodu i od majątku, które pobiera
się na rzecz każdego Umawiającego się Państwa, jego jednostek terytorialnych
lub władz lokalnych.
2. Za podatki od dochodu i od
majątku uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu, od
całego majątku albo od części dochodu lub majątku, włączając podatki od zysku z
przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego lub nieruchomego, jak również
podatki od przyrostu majątku.
3. Do aktualnie istniejących
podatków, których dotyczy umowa, należą w szczególności:
a) w Polsce:
1) podatek dochodowy od osób fizycznych;
2) podatek dochodowy od osób prawnych;
(zwane dalej „podatkami polskimi”);
b) w Litwie:
1) podatek od zysków osób prawnych (juridinu asmenu pelno mokestis);
2) podatek dochodowy od osób fizycznych (fiziniu asmenu pojamu mokestis);
3) podatek od przedsiębiorstw z udziałem kapitału państwowego (palukanos uz
valstybinio kapitale naudojima);
(zwane dalej „podatkami litewskimi”).
4. Niniejsza umowa dotyczy
również wszystkich podatków takiego samego lub podobnego rodzaju, które po
podpisaniu niniejszej umowy będą wprowadzone obok lub w miejsce istniejących
podatków. Właściwe władze Umawiających się Państw będą informowały się
wzajemnie o zasadniczych zmianach dokonanych w ich ustawodawstwie podatkowym.
Artykuł 3
Ogólne definicje
1. W rozumieniu niniejszej
umowy, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej:
a) określenie „Polska” użyte w sensie geograficznym oznacza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, w tym każdy obszar poza jej wodami terytorialnymi,
na którym na mocy ustawodawstwa polskiego i zgodnie z prawem międzynarodowym
Polska może sprawować suwerenne prawa odnoszące się do dna morskiego, jego
podglebia oraz ich zasobów naturalnych;
b) określenie „Litwa” oznacza Republikę Litewską, a użyte w sensie
geograficznym oznacza terytorium Republiki Litewskiej i każdy obszar
przylegający do wód terytorialnych Republiki Litewskiej, na którym na mocy
ustawodawstwa Republiki Litewskiej i zgodnie z prawem międzynarodowym Litwa
może sprawować prawa odnoszące się do dna morskiego, jego podglebia oraz ich
zasobów naturalnych;
c) określenia „Umawiające się Państwo” i „drugie Umawiające się Państwo”
oznaczają, zależnie od kontekstu, Polskę lub Litwę;
d) określenie „obywatel” oznacza każdą osobę fizyczną posiadającą
obywatelstwo Umawiającego się Państwa i osobę prawną oraz spółkę osobową lub
stowarzyszenie utworzone na podstawie ustawodawstwa obowiązującego w
Umawiającym się Państwie;
e) określenie „osoba” obejmuje osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne
zrzeszenie osób;
f) określenie „spółka” oznacza stowarzyszenie lub każdą inną jednostkę
organizacyjną, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną;
g) określenia „przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa” i
„przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa” oznaczają odpowiednio
przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę
w Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub
siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie;
h) określenie „komunikacja międzynarodowa” oznacza wszelki transport
statkiem morskim, statkiem powietrznym lub pojazdem transportu drogowego,
eksploatowanym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa, z wyjątkiem
przypadku, gdy transport statkiem morskim, statkiem powietrznym lub pojazdem
transportu drogowego jest wykonywany wyłącznie między miejscami położonymi w
drugim Umawiającym się Państwie;
i) określenie „właściwa władza” oznacza:
1) w przypadku Polski - ministra finansów lub jego upoważnionego
przedstawiciela;
2) w przypadku Litwy - ministra finansów lub jego upoważnionego
przedstawiciela.
2. Przy stosowaniu niniejszej
umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z treści przepisu nie wynika
inaczej, każde określenie w niej nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie,
jakie przyjmuje się zgodnie z prawem tego Państwa w zakresie podatków, do których
ma zastosowanie niniejsza umowa.
Artykuł 4
Miejsce zamieszkania lub siedziba
1. W rozumieniu niniejszej
umowy określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym
się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega
tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu,
siedzibę zarządu, miejsce rejestracji albo inne kryterium o podobnym
charakterze. Określenie to obejmuje również rząd tego Państwa, jego jednostki
terytorialne i władze lokalne oraz agencje lub jednostki należące całkowicie do
tego Państwa, jego jednostek terytorialnych lub władz lokalnych, utworzone
zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa. Jednakże określenie to nie obejmuje
osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie w zakresie dochodu
osiąganego tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.
2. Jeżeli stosownie do
postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających
się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:
a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym
ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w
obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania
w tym Państwie, z którym ma ona silniejsze powiązania osobiste i gospodarcze
(ośrodek interesów życiowych);
b) jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów
życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą
miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;
c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj
w żadnym z nich,
to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest
obywatelem;
d) jeżeli miejsca zamieszkania nie można określić zgodnie z postanowieniami
liter od a) do c) niniejszego ustępu, to właściwe władze Umawiających się
Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.
3. Jeżeli stosownie do
postanowień ustępu 1 osoba, nie będąca osobą fizyczną, ma siedzibę w obu
Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą siedzibę w tym
Umawiającym się Państwie, z którego prawa wywodzi się jej status.
Artykuł 5
Zakład
1. W rozumieniu niniejszej
umowy określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub
częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.
2. Określenie „zakład”
obejmuje w szczególności:
a) miejsce zarządu,
b) filię,
c) biuro,
d) zakład fabryczny,
e) warsztat i
f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo inne miejsce
wydobywania zasobów naturalnych.
3. Plac budowy, prace
budowlane, montażowe lub instalacyjne albo działalność nadzorcza lub doradcza z
nimi związana stanowi zakład tylko wtedy, gdy obiekt lub prace trwają dłużej
niż dziewięć miesięcy.
4. Bez względu na poprzednie
postanowienia tego artykułu określenie „zakład” nie obejmuje:
a) placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub wydawania
dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;
b) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa
wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania;
c) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa
wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo;
d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów
albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla
przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym
lub pomocniczym;
f) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu wykonywania jakiegokolwiek
połączenia rodzajów działalności, o których mowa w niniejszym ustępie od litery
a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność tej placówki,
wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter
przygotowawczy lub pomocniczy.
5. Bez względu na postanowienia
ustępów 1 i 2, jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w
rozumieniu ustępu 6, działa w imieniu przedsiębiorstwa i osoba ta posiada i
zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się
Państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to
posiada zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju
działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności
wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności, które gdyby
były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej
placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.
6. Nie uważa się, że
przedsiębiorstwo posiada zakład w Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu,
że wykonuje ono w tym Państwie czynności przez maklera, generalnego komisanta
albo każdego innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem że te osoby
działają w ramach swojej zwykłej działalności. Jednakże w rozumieniu tego
ustępu nie można uznać za niezależnego przedstawiciela osoby, która całkowicie
lub w części prowadzi działalność na rzecz przedsiębiorstwa.
7. Fakt, że spółka mająca
siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez
spółkę, która ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie albo która prowadzi
działalność w tym drugim Państwie (przez posiadany tam zakład albo w inny
sposób), nie wystarcza, aby którąkolwiek z
tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.
Artykuł 6
Dochód z nieruchomości
1. Dochód osiągany przez
osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z
majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego i leśnego),
położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym
drugim Państwie.
2. Określenie „majątek
nieruchomy” posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego
Umawiającego się Państwa, na którego terytorium dany majątek jest położony. W
każdym przypadku określenie to obejmuje przynależność do majątku nieruchomego,
a w szczególności budynki, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i
leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego
dotyczące własności ziemi, w szczególności prawa rozporządzania
nieruchomościami lub podobne prawa, prawa użytkowania nieruchomości, jak
również prawa do stałych bądź zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub
prawa do eksploatacji zasobów mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych;
statki morskie, barki, statki powietrzne i pojazdy transportu drogowego nie
stanowią majątku nieruchomego.
3. Postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodu osiąganego z bezpośredniego użytkowania, dzierżawy lub
innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego, jak również do dochodu z
tytułu przeniesienia własności majątku nieruchomego.
4. Jeżeli akcje lub inne
prawa uczestnictwa w spółce uprawniają właścicieli tych akcji lub praw do
korzystania z majątku nieruchomego należącego do spółki, to dochód osiągany z
bezpośredniego użytkowania, dzierżawy lub korzystania w każdej innej formie z
prawa do czerpania korzyści może być opodatkowany w tym Umawiającym się
Państwie, w którym majątek nieruchomy jest położony.
5. Postanowienia ustępów 1 i
3 stosuje się również do dochodu z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do
dochodu z majątku nieruchomego służącego do wykonywania wolnego zawodu.
Artykuł 7
Zyski przedsiębiorstw
1. Zyski przedsiębiorstwa
Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że
przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez
położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób,
zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w
takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane:
a) takiemu zakładowi lub
b) sprzedaży w tym drugim Państwie dóbr lub towarów takiego samego lub
podobnego rodzaju za pośrednictwem takiego zakładu lub
c) innej działalności gospodarczej, prowadzonej w tym drugim Państwie,
takiego samego lub podobnego rodzaju, jak prowadzona za pośrednictwem takiego
zakładu.
2. Z zastrzeżeniem
postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje
działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to w
każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać takiemu zakładowi takie zyski,
które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w
takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był
całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.
3. Przy ustalaniu zysków
zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych dla tego zakładu włącznie
z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od
tego, czy powstały w tym Państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie
indziej. Dozwolone odliczenie nakładów przez Umawiające się Państwo obejmuje
jedynie te nakłady, które podlegają odliczeniu zgodnie z prawem tego Państwa.
4. Jeżeli w Umawiającym się
Państwie istnieje zwyczaj ustalania zysków zakładu przez podział całkowitych
zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części, żadne postanowienie ustępu
2 nie wyklucza ustalenia przez to Umawiające się Państwo zysku do opodatkowania
według zwykle stosowanego podziału; sposób stosowanego podziału zysku musi
jednak być taki, żeby wynik był zgodny z zasadami zawartymi w tym artykule.
5. Nie można przypisać
zakładowi zysku tylko z tytułu samego zakupu dóbr lub towarów przez ten zakład
dla przedsiębiorstwa.
6. Przy stosowaniu
poprzednich ustępów ustalanie zysków zakładu powinno być dokonywane każdego
roku w ten sam sposób, chyba że istnieją uzasadnione powody, aby postąpić
inaczej.
Artykuł 8
Transport międzynarodowy
1. Zyski przedsiębiorstwa
Umawiającego się Państwa, osiągane z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej
statków morskich, statków powietrznych lub pojazdów transportu drogowego, będą
opodatkowane tylko w tym Państwie.
2. Zyski przedsiębiorstwa
Umawiającego się Państwa, osiągane z eksploatacji barek w transporcie
śródlądowym, będą opodatkowane tylko w tym Państwie.
3. Postanowienia ustępu 1 stosuje się również do zysków pochodzących z uczestnictwa w umowie poolowej, we
wspólnym przedsiębiorstwie lub w międzynarodowym związku eksploatacyjnym.
Artykuł 9
Przedsiębiorstwa powiązane
1. Jeżeli:
a) przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa uczestniczy bezpośrednio lub
pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa drugiego
Umawiającego się Państwa albo
b) te same osoby uczestniczą bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu,
kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa i
przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa
i jeżeli w jednym i w drugim przypadku między dwoma przedsiębiorstwami w
zakresie ich stosunków handlowych lub finansowych zostaną umówione lub
narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne
przedsiębiorstwa, to zyski, które osiągałoby jedno z przedsiębiorstw bez tych
warunków, lecz których z powodu tych warunków nie osiągnęło, mogą być uznane za
zyski tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane.
2. Jeżeli Umawiające się
Państwo włącza do zysków własnego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowuje
również zyski przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, z których
tytułu przedsiębiorstwo to zostało opodatkowane w tym drugim Państwie, a zyski
w ten sposób połączone są zyskami, które osiągnęłoby przedsiębiorstwo pierwszego
Państwa, gdyby warunki ustalone między obydwoma przedsiębiorstwami były
warunkami, które byłyby uzgodnione między przedsiębiorstwami niezależnymi, to
drugie Państwo dokona odpowiedniej korekty kwoty podatku wymierzonego w tym
Państwie. Przy ustalaniu takiej korekty będą odpowiednio uwzględnione inne
postanowienia niniejszej umowy, a w razie konieczności właściwe władze
Umawiających się Państw będą porozumiewać się ze sobą bezpośrednio.
Artykuł 10
Dywidendy
1. Dywidendy wypłacane przez
spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce
zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być
opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.
2. Dywidendy te mogą być
opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i zgodnie z prawem tego Państwa,
w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca
dywidend jest ich właścicielem, to podatek ten nie może przekroczyć:
a) 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli ich właścicielem jest spółka
(inna niż spółka osobowa), której udział w kapitale spółki wypłacającej
dywidendy wynosi co najmniej 25 procent,
b) 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
Właściwe władze Umawiających się Państw mogą w drodze wzajemnego
porozumienia rozstrzygnąć sposób stosowania tych ograniczeń. Postanowienia
niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków,
z których dywidendy są wypłacane.
3. Określenie „dywidendy”
użyte w tym artykule oznacza dochód z akcji lub innych praw, z wyjątkiem
wierzytelności, z udziału w zyskach, jak również dochody z innych praw spółki,
które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma
siedzibę, są pod względem podatkowym traktowane jak dochody z akcji.
4. Postanowienia ustępów 1 i
2 nie mają zastosowania, jeżeli właściciel dywidend, mający miejsce
zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki
wypłacającej dywidendy, działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony
bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę,
która jest w nim położona, i gdy udział, z którego tytułu wypłaca się
dywidendy, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej
placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się
postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.
5. Jeżeli spółka, której
siedziba znajduje się w Umawiającym się Państwie, osiąga zyski lub dochody z
drugiego Umawiającego się Państwa, to drugie Państwo nie może ani obciążać
podatkiem dywidend wypłacanych przez tę spółkę, z wyjątkiem przypadku, gdy
takie dywidendy są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w
tym drugim Państwie, lub przypadku, gdy udział, z którego tytułu dywidendy są
wypłacane, faktycznie wiąże się z działalnością zakładu lub stałej placówki
położonej w drugim Państwie, ani też obciążać nie wydzielonych zysków spółki
podatkiem od nie wydzielonych zysków, nawet kiedy wypłacane dywidendy lub nie
wydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo dochodów
osiągniętych w tym drugim Państwie.
Artykuł 11
Odsetki
1. Odsetki, które powstają w
Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub
siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim
Państwie.
2. Jednakże takie odsetki
mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i
zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich
właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent
kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą w
drodze wzajemnego porozumienia rozstrzygnąć sposób stosowania tego
ograniczenia.
3. Niezależnie od postanowień
ustępu 2 odsetki powstałe w Umawiającym się Państwie i uzyskane na rzecz rządu
drugiego Umawiającego się Państwa, który jest ich właścicielem, w tym na rzecz
jego jednostek terytorialnych i władz lokalnych, jego banku centralnego lub
jakiejkolwiek instytucji finansowej kontrolowanej przez ten rząd, lub odsetki
uzyskane z pożyczek gwarantowanych przez dany rząd będą zwolnione od
opodatkowania w pierwszym Państwie.
4. Użyte w tym artykule
określenie „odsetki” oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności,
zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych hipoteką, a w szczególności
dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych,
włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub
skryptami dłużnymi. Opłaty karne z tytułu opóźnionej zapłaty nie będą uważane
za odsetki w rozumieniu tego artykułu.
5. Postanowienia ustępów 1 i
2 nie mają zastosowania, jeżeli właściciel odsetek, mający miejsce zamieszkania
lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Państwie, w którym
powstają odsetki, działalność gospodarczą poprzez zakład tam położony bądź
wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i
jeżeli wierzytelność, z której tytułu płacone są odsetki, jest faktycznie
związana z takim zakładem lub stałą placówką. W takim przypadku, w zależności
od konkretnej sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.
6. Uważa się, że odsetki
powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego
jednostka terytorialna, władza lokalna lub osoba mająca w tym Państwie miejsce
zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu
na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie,
posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z
których działalnością powstało zobowiązanie, z tytułu którego są wypłacane
odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą
placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony
jest zakład lub stała placówka.
7. Jeżeli w wyniku
szczególnych powiązań między płatnikiem a właścicielem odsetek lub między nimi
a osobą trzecią kwota odsetek związanych z zadłużeniem, z którego tytułu są
wypłacane, przekracza kwotę, która byłaby uzgodniona pomiędzy płatnikiem a
właścicielem odsetek bez tych powiązań, to postanowienia tego artykułu mają
zastosowanie tylko do ostatniej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka
ponad wymienioną poprzednio część podlega opodatkowaniu w każdym Umawiającym
się Państwie zgodnie z jego
prawem, z zastosowaniem odpowiednich postanowień niniejszej umowy.
Artykuł 12
Należności licencyjne
1. Należności licencyjne,
powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce
zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być
opodatkowane w tym drugim Państwie.
2. Jednakże należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 niniejszego
artykułu, mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w
którym powstają, i zgodnie z prawem
tego Państwa, lecz gdy odbiorca tych należności jest ich właścicielem, podatek
ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto należności
licencyjnych. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą w drodze wzajemnego
porozumienia rozstrzygnąć sposób stosowania tego ograniczenia.
3. Określenie „należności
licencyjne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone
za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła
literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz
filmami i taśmami dla telewizji lub radia, wszelkiego patentu, znaku
towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu
produkcyjnego, jak również za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia
przemysłowego, handlowego lub naukowego albo za informacje dotyczące
doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.
4. Postanowienia ustępów 1 i
2 nie mają zastosowania, jeżeli właściciel należności licencyjnych, mający
miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim
Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność
gospodarczą poprzez zakład w nim położony bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o
stałą placówkę tam położoną, a prawa lub majątek, z których tytułu wypłacane są
należności licencyjne, faktycznie należą do tego zakładu lub stałej placówki. W
takim przypadku stosuje się odpowiednio, w zależności od konkretnej sytuacji,
postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.
5. Uważa się, że należności
licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo,
jego jednostka terytorialna, władza lokalna albo osoba mająca w tym Państwie
miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca należności
licencyjne, bez względu na to, czy ma ona w Umawiającym się Państwie miejsce
zamieszkania lub siedzibę, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą
placówkę, w związku z których działalnością powstał obowiązek zapłaty
należności licencyjnych, i zakład lub stała placówka pokrywają te należności,
to uważa się, że należności licencyjne powstają w Państwie, w którym położony
jest zakład lub stała placówka.
6. Jeżeli w wyniku
szczególnych powiązań między płatnikiem a właścicielem należności licencyjnych
lub między nimi a osobą trzecią kwota należności licencyjnych płacona za
użytkowanie, prawo lub informację przekracza kwotę, którą płatnik i właściciel
należności licencyjnych uzgodniliby bez tych powiązań, to postanowienia tego
artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W takim
przypadku nadwyżka ponad wymienioną poprzednio kwotę podlega opodatkowaniu w
każdym Umawiającym się Państwie, zgodnie z jego prawem i z uwzględnieniem
innych postanowień niniejszej umowy.
Artykuł 13
Zyski
ze sprzedaży majątku
1. Zyski osiągane przez osobę
mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z
przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule
6, położonego w drugim Umawiającym się Państwie, lub z przeniesienia tytułu własności
udziałów w spółce, której mienie składa się głównie z takiego majątku, mogą być
opodatkowane w tym drugim Państwie.
2. Zyski z przeniesienia
tytułu własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który
przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się
Państwie, albo z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego należącego do
stałej placówki, którą osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w
Umawiającym się Państwie dysponuje w drugim Umawiającym się Państwie w celu
wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami, które pochodzą z przeniesienia
tytułu własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym
przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym
drugim Państwie.
3. Zyski osiągane przez
przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa z przeniesienia tytułu własności
statków morskich, statków powietrznych lub pojazdów transportu drogowego
eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej, barek w żegludze śródlądowej
oraz z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego związanego z
eksploatacją takich statków morskich, statków powietrznych lub pojazdów
transportu drogowego podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się
Państwie.
4. Zyski z przeniesienia
tytułu własności jakiegokolwiek majątku nie wymienionego w ustępach 1, 2 i 3 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym
przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.
Artykuł 14
Wolne zawody
1. Dochód, który osoba mająca
miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego
zawodu albo innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega
opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba ta dysponuje zwykle stałą
placówką w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania swej
działalności. Jeżeli dysponuje ona taką stałą placówką, to dochód może być opodatkowany w drugim Państwie, jednak
tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce. Jeżeli
osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie przebywa w drugim
Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy przekraczające łącznie 183 dni w jakimkolwiek dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się lub
kończącym w danym roku podatkowym, to uważa się, że osoba ta dysponuje zwykle
stałą placówką w tym drugim Państwie, a dochód osiągnięty z wykonywanej przez
nią działalności w tym drugim Państwie przypisuje się stałej placówce.
2. Określenie „wolny zawód”
obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową,
literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie
wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów, dentystów i
księgowych.
Artykuł 15
Praca najemna
1. Z uwzględnieniem
postanowień artykułów 16, 18, 19 i 21, pensje, płace i inne podobne
wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się
Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym
Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie.
Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być
opodatkowane w tym drugim Państwie.
2. Bez względu na
postanowienia ustępu 1, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania
w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim
Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie,
jeżeli:
a) odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie
przekraczające łącznie 183 dni podczas każdego dwunastomiesięcznego okresu,
rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, i
b) wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy,
który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
c) wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą
pracodawca posiada w drugim Państwie.
3. Bez względu na poprzednie
postanowienia niniejszego artykułu, wynagrodzenie otrzymywane przez osobę
mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z pracy
najemnej, wykonywanej na pokładzie statku morskiego, statku powietrznego lub
pojazdu transportu drogowego eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej lub
na pokładzie barki w żegludze śródlądowej, może być opodatkowane w tym
Państwie.
Artykuł 16
Wynagrodzenia dyrektorów
Wynagrodzenia dyrektorów i inne podobne należności,
które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z
tytułu członkostwa w radzie nadzorczej spółki lub w innym podobnym organie
spółki, mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być
opodatkowane w tym drugim Państwie.
Artykuł 17
Artyści i sportowcy
1. Bez względu na
postanowienia artykułów 14 i 15, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce
zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na
przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też
muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w
drugim Umawiającym się Państwie może być opodatkowany w tym drugim Państwie.
2. Jeżeli dochód mający
związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca nie przypada
temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, to dochód taki, bez względu
na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, może być opodatkowany w tym Umawiającym
się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.
3. Postanowienia ustępów 1 i
2 nie mają zastosowania do dochodu z działalności artysty lub sportowca,
wykonywanej w Umawiającym się Państwie, jeżeli pobyt w tym Państwie jest
finansowany w całości lub w części z funduszów publicznych drugiego
Umawiającego się Państwa lub jego jednostek terytorialnych, lub władz
lokalnych. W takim przypadku dochód podlega opodatkowaniu tylko w tym
Umawiającym się Państwie, w którym artysta lub sportowiec ma miejsce
zamieszkania.
Artykuł 18
Emerytury i renty
1. Z uwzględnieniem
postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia,
wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z
tytułu jej wcześniejszej pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym
Państwie, w którym odbiorca emerytury ma miejsce zamieszkania.
2. Bez względu na
postanowienia ustępu 1 i postanowienia artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne
świadczenia wypłacane okresowo lub w formie ryczałtu, przyznawane zgodnie z
prawem o zabezpieczeniach socjalnych Umawiającego się Państwa lub według
jakiegokolwiek publicznego systemu utworzonego przez Umawiające się Państwo w
celu opieki socjalnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Artykuł 19
Pracownicy państwowi
1. a) Wynagrodzenie inne niż emerytura, wypłacane przez
Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną, jego
agencję lub jakąkolwiek jednostkę kontrolowaną całkowicie przez to Państwo,
jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu usług
świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej, władzy
lokalnej, agencji lub innej jednostki, podlega opodatkowaniu tylko w tym
Państwie.
b) Jednakże wynagrodzenie takie podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym
się Państwie, jeżeli usługi te są świadczone w tym Państwie, a osoba świadcząca
te usługi, mająca miejsce zamieszkania w tym drugim Państwie:
(i) jest obywatelem tego Państwa lub
(ii) nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie wyłącznie
w celu świadczenia tych usług.
2. a) Jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez
Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną, jego
agencję lub inną jednostkę całkowicie kontrolowaną przez to Państwo, jego
jednostkę lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo, jego
jednostkę terytorialną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu świadczenia
usług na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej, władzy lokalnej,
agencji lub innej jednostki, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
b) Jednakże taka renta lub emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim
Umawiającym się Państwie, jeśli osoba jest obywatelem tego Państwa i posiada w
nim miejsce zamieszkania.
3. Postanowienia artykułów 15,
16 i 18 stosuje się do wynagrodzeń i emerytur z tytułu świadczenia usług
pozostających w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Umawiające
się Państwo, jego jednostkę terytorialną, władzę lokalną, jego agencję lub
jakąkolwiek jednostkę całkowicie kontrolowaną przez to Państwo, jego jednostkę
lub władzę lokalną.
Artykuł 20
Studenci
Należności otrzymywane na utrzymanie się,
kształcenie lub odbywanie praktyki przez studenta, stypendystę, ucznia lub
praktykanta, który przebywa w pierwszym Umawiającym się Państwie wyłącznie w
celu kształcenia się, odbywania praktyki lub szkolenia, a który ma lub
bezpośrednio przed przybyciem do tego Państwa miał miejsce zamieszkania w
drugim Państwie, nie podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, jeżeli należności
te pochodzą ze źródeł spoza tego pierwszego Państwa.
Artykuł 21
Profesorowie i pracownicy naukowi
1. Osoba fizyczna, która
przebywa czasowo w jednym Umawiającym się Państwie w celu nauczania lub
prowadzenia prac badawczych w uniwersytecie, szkole pomaturalnej bądź innej
uznanej placówce oświatowej tego Umawiającego się Państwa, a która ma lub
bezpośrednio przed tą wizytą miała stałe miejsce zamieszkania w drugim
Umawiającym się Państwie, podlega zwolnieniu od opodatkowania w pierwszym
wymienionym Umawiającym się Państwie z tytułu wynagrodzenia za nauczanie lub
prowadzenie prac badawczych przez okres nie przekraczający dwóch lat, licząc od
dnia jej pierwszego przyjazdu w tym celu.
2. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu nie mają zastosowania do dochodu z tytułu prac badawczych, jeżeli takie
prace są podejmowane nie w interesie publicznym, ale głównie dla prywatnej
korzyści określonej osoby lub osób.
Artykuł 22
Działalność w przybrzeżnej strefie morskiej
1. Postanowienia niniejszego
artykułu stosuje się bez względu na inne postanowienia niniejszej umowy.
2. Z uwzględnieniem
postanowień ustępów 3 i 4, uważa się, że osoba, która ma miejsce zamieszkania
lub siedzibę w Umawiającym się Państwie i która prowadzi działalność w
przybrzeżnej strefie morskiej drugiego Umawiającego się Państwa, związaną z
badaniem i eksploatacją dna morskiego i podglebia oraz ich zasobów naturalnych,
położonych w tym drugim Państwie, prowadzi w związku z tą działalnością
działalność gospodarczą w tym drugim Państwie za pośrednictwem położonego w nim
zakładu lub stałej placówki.
3. Postanowień ustępu 2 nie
stosuje się, jeżeli działalność prowadzona jest przez okres lub okresy nie
przekraczające łącznie 30 dni w każdorazowym dwunastomiesięcznym okresie.
Jednakże w rozumieniu tego ustępu:
a) działalność prowadzoną przez osobę w połączeniu z drugą osobą uważa się
za prowadzoną przez drugą osobę, jeżeli dana działalność jest w znacznym
stopniu podobna do prowadzonej przez pierwszą osobę;
b) osobę uważa się za zrzeszoną z drugą osobą, jeżeli pierwsza jest
bezpośrednio lub pośrednio kontrolowana przez osobę drugą lub jeżeli obydwie są
bezpośrednio lub pośrednio kontrolowane przez osobę trzecią.
4. Zyski osiągane przez osobę
mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przewozu
zaopatrzenia lub personelu do miejsca lub między miejscami, w których prowadzona
jest działalność związana z badaniem lub eksploatacją dna morskiego i podglebia
oraz ich zasobów naturalnych w Umawiającym się Państwie, lub z eksploatacji w
tej działalności holowników i innych pomocniczych statków, podlegają
opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie.
5. a) Z uwzględnieniem postanowień litery b) niniejszego
ustępu, zarobki, płace i inne podobne wynagrodzenia, otrzymywane przez osobę
mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu zatrudnienia
związanego z badaniem lub eksploatacją dna morskiego i podglebia oraz ich
zasobów naturalnych, położonych w drugim Umawiającym się Państwie, w zakresie,
w jakim działalność jest prowadzona w pasie przybrzeżnym tego drugiego Państwa,
mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie wynagrodzenia
podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli okres
lub okresy zatrudnienia przez pracodawcę, który nie ma siedziby w drugim
Państwie, nie przekraczają łącznie 30 dni w każdorazowym dwunastomiesięcznym
okresie.
b) Zarobki, płace i inne podobne wynagrodzenia, otrzymywane przez osobę
mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu zatrudnienia na
statku morskim lub statku powietrznym wykorzystywanym do przewozu zaopatrzenia
lub personelu do miejsca lub między miejscami prowadzonej działalności,
związanej z badaniem lub eksploatacją dna morskiego, podglebia i ich zasobów
naturalnych w danym Umawiającym się Państwie lub z tytułu zatrudnienia na
pokładzie holowników i innych statków pomocniczych, mogą być opodatkowane w
Umawiającym się Państwie, w którym pracodawca ma siedzibę.
6. Przychody osiągane przez
osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie ze
sprzedaży:
a) praw do prowadzenia badań lub eksploatacji dna morskiego i podglebia oraz
ich zasobów naturalnych, położonych w drugim Umawiającym się Państwie, i
korzyści z nimi związanych lub
b) majątku położonego w drugim Umawiającym się Państwie i wykorzystywanego
do takich badań lub eksploatacji w tym Państwie, lub
c) udziałów, których wartość jest oparta głównie bezpośrednio lub pośrednio na prawach i majątku, o których mowa
pod literami a) i b),
mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Artykuł 23
Inne dochody
1. Części dochodu osoby
mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez
względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami
poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym
Państwie.
2. Postanowień ustępu 1 nie
stosuje się do dochodów nie będących dochodami z majątku nieruchomego
określonego w artykule 6 ustęp 2, jeżeli osoba osiągająca takie dochody,
posiadająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie,
prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez
zakład w nim położony lub wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu
o stałą placówkę w nim położoną i gdy prawo lub majątek, z których tytułu
osiąga dochód, są faktycznie związane z działalnością takiego zakładu lub
stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji,
stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.
Artykuł 24
Majątek
1. Majątek nieruchomy,
określony w artykule 6, który jest własnością osoby mającej miejsce
zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, położony w drugim
Umawiającym się Państwie, lub udział w spółce, której mienie składa się głównie
z takiego majątku, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.
2. Majątek ruchomy,
stanowiący część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się
Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, lub majątek ruchomy należący
do stałej placówki, którą osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się
Państwie dysponuje w celu wykonywania wolnego zawodu, może być opodatkowany w
tym drugim Państwie.
3. Majątek, który stanowią
statki morskie, statki powietrzne i pojazdy transportu drogowego, eksploatowane
w komunikacji międzynarodowej, oraz barki w żegludze śródlądowej, jak również
majątek ruchomy służący do eksploatacji takich statków morskich, statków
powietrznych, pojazdów transportu drogowego i barek eksploatowanych przez
przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa, podlega opodatkowaniu tylko w tym
Państwie.
4. Wszelkie inne części
majątku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się
Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Artykuł 25
Unikanie podwójnego opodatkowania
1. W przypadku osoby mającej
miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce podwójnego opodatkowania unikać się
będzie w sposób następujący:
a) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga
dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy
może być opodatkowany w Litwie, to Polska zwolni, z uwzględnieniem postanowień
litery b), taki dochód lub majątek od opodatkowania. Polska może przy
obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować
stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód zwolniony od
opodatkowania w powyższy sposób nie był tak właśnie zwolniony z opodatkowania.
b) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga
część dochodu, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 i 12 może być
opodatkowany w Litwie, to Polska zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego
tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Litwie. Jednakże
takie potrącenie nie może przekroczyć tej części podatku, która została
obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu,
jaka została osiągnięta w Litwie.
2. W przypadku osoby mającej
miejsce zamieszkania lub siedzibę w Litwie podwójnego opodatkowania unikać się
będzie w sposób następujący:
a) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Litwie osiąga
dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy
może być opodatkowany w Polsce, to Litwa, gdy jej prawo wewnętrzne nie
przewiduje korzystniejszego traktowania, zezwoli na:
1) odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi
dochodowemu zapłaconemu w Polsce,
2) odliczenie od podatku od majątku tej osoby kwoty równej podatkowi od
majątku zapłaconemu w Polsce.
Jednakże w każdym przypadku takie odliczenie nie może przekroczyć tej
części podatku od dochodu lub majątku w Litwie, która została obliczona przed
dokonaniem odliczenia i która w zależności od przypadku przypada na dochód lub
majątek, który może być opodatkowany w Polsce.
b) W rozumieniu postanowień litery a) niniejszego ustępu, jeżeli spółka
mająca siedzibę w Litwie otrzymuje dywidendy od spółki mającej siedzibę w
Polsce i w której posiada co najmniej 10 procent udziałów z pełnymi prawami
głosu, to podatek będzie obejmował nie tylko podatek zapłacony w Polsce od
dywidend, lecz również podatek od zysków spółki, z których wypłacana jest
dywidenda.
Artykuł 26
Równe traktowanie
1. Obywatele Umawiającego się
Państwa nie mogą być poddani w drugim Umawiającym się Państwie ani
opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej
uciążliwe niż opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być
poddani w tych samych okolicznościach obywatele tego drugiego Państwa, a w
szczególności w związku z ich miejscem zamieszkania lub siedzibą. Niniejsze
postanowienie stosuje się również, bez względu na postanowienia artykułu 1, do
osób, które nie mają miejsca zamieszkania lub siedziby w jednym lub obu
Umawiających się Państwach.
2. Opodatkowanie zakładu,
który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, nie może być w tym drugim Państwie mniej
korzystne niż opodatkowanie przedsiębiorstw tego drugiego Państwa prowadzących
taką samą działalność. Postanowienie to nie może być rozumiane jako
zobowiązujące Umawiające się Państwo do udzielenia osobom mającym miejsce
zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie jakichkolwiek osobistych
zwolnień, ulg i obniżek w celach podatkowych, z uwagi na stan cywilny i
rodzinny, których udziela ono osobom mającym miejsce zamieszkania na jego
terytorium.
3. Z wyjątkiem przypadków
stosowania postanowień artykułu 9 ustęp 1, artykułu 11 ustęp 7 lub artykułu 12 ustęp 6, odsetki, należności licencyjne i inne koszty ponoszone przez
przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa na rzecz osoby mającej miejsce
zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie są odliczane przy
określaniu podlegających opodatkowaniu zysków tego przedsiębiorstwa na takich
samych warunkach, jakby były one płacone na rzecz osoby mającej miejsce
zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym Państwie. Podobnie zobowiązania
przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, zaciągnięte wobec osoby mającej
miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, są
odliczane przy określaniu podlegającego opodatkowaniu majątku tego
przedsiębiorstwa na takich samych warunkach, jakby były one zaciągnięte wobec
osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym wymienionym
Państwie.
4. Przedsiębiorstwa
Umawiającego się Państwa, których majątek należy w całości lub częściowo albo
jest kontrolowany bezpośrednio lub pośrednio przez jedną lub więcej osób,
mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie,
nie mogą być w pierwszym Umawiającym się Państwie poddane ani opodatkowaniu,
ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe aniżeli
opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddane
podobne przedsiębiorstwa pierwszego wymienionego Państwa.
5. Postanowienia niniejszego
artykułu stosuje się, bez względu na postanowienia artykułu 2, do podatków, bez
względu na ich rodzaj i nazwę.
Artykuł 27
Procedura wzajemnego porozumiewania się
1. Jeżeli osoba jest zdania,
że działania jednego lub obu Umawiających się Państw wprowadziły lub wprowadzą
dla niej opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej
umowy, to może ona, niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w prawie
wewnętrznym tych Państw, przedstawić swoją sprawę właściwej władzy tego
Państwa, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub jeżeli w danej
sprawie mają zastosowanie postanowienia artykułu 26 ustęp 1 - właściwej władzy
tego Umawiającego się Państwa, którego jest obywatelem. Sprawa powinna być
przedłożona w ciągu trzech lat, licząc od dnia pierwszego urzędowego
zawiadomienia o działaniu powodującym opodatkowanie niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy.
2. Właściwa władza, jeżeli
uzna zarzut za uzasadniony i jeżeli nie może spowodować zadowalającego
rozwiązania, podejmie starania, aby przypadek ten uregulować w porozumieniu z
właściwą władzą drugiego Umawiającego się Państwa, tak aby zapobiec
opodatkowaniu niezgodnemu z niniejszą umową. Osiągnięte w ten sposób
porozumienie zostanie wprowadzone w życie bez względu na terminy przewidziane
przez ustawodawstwo wewnętrzne Umawiających się Państw.
3. Właściwe władze
Umawiających się Państw będą wspólnie czynić starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia
usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstać przy interpretacji lub
stosowaniu umowy. Mogą one również wspólnie uzgodnić, w jaki sposób można
zapobiec podwójnemu opodatkowaniu w przypadkach, które nie są uregulowane w
niniejszej umowie.
4. Właściwe władze
Umawiających się Państw mogą komunikować się bezpośrednio w celu osiągnięcia
porozumienia w sprawach objętych postanowieniami poprzednich ustępów. Jeżeli
uzna się, że w celu osiągnięcia porozumienia należy przeprowadzić ustną wymianę
opinii, to taka wymiana opinii może nastąpić w ramach komisji złożonej z
przedstawicieli właściwych władz Umawiających się Państw.
Artykuł 28
Wymiana informacji
1. Właściwe władze
Umawiających się Państw będą wymieniały informacje, które są niezbędne do
stosowania postanowień niniejszej umowy lub dotyczą ustawodawstwa wewnętrznego
Umawiających się Państw w odniesieniu do podatków objętych niniejszą umową, w
zakresie, w jakim opodatkowanie przewidziane w tym ustawodawstwie nie jest
sprzeczne z umową. Wymiana informacji nie jest ograniczona postanowieniami
artykułu 1. Wszelkie informacje uzyskane przez Umawiające się Państwo będą
stanowiły tajemnicę na takiej samej zasadzie, jak informacje uzyskane zgodnie z
ustawodawstwem wewnętrznym tego Państwa, i będą mogły być ujawnione jedynie
osobom i władzom (w tym sądom albo organom administracyjnym), zajmującym się
wymiarem lub poborem, egzekucją lub ściąganiem, lub rozpatrywaniem odwołań w
zakresie podatków objętych umową. Takie osoby lub władze będą wykorzystywać
informacje wyłącznie w podanych celach. Mogą one ujawniać te informacje w
jawnym postępowaniu sądowym lub w postanowieniach sądowych.
2. Postanowienia ustępu 1 nie
mogą być w żadnym przypadku interpretowane tak, jak gdyby zobowiązywały jedno z
Umawiających się Państw do:
a) stosowania środków administracyjnych, które są sprzeczne z ustawodawstwem
lub praktyką administracyjną tego lub drugiego Umawiającego się Państwa;
b) udzielania informacji, których uzyskanie nie byłoby możliwe na podstawie
własnego ustawodawstwa albo w ramach normalnej praktyki administracyjnej tego
lub drugiego Umawiającego się Państwa;
c) udzielania informacji, które ujawniłyby tajemnicę handlową, gospodarczą,
przemysłową, kupiecką lub zawodową albo tryb działalności przedsiębiorstwa, lub
informacji, których udzielanie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym (ordre public).
Artykuł 29
Pracownicy dyplomatyczni i urzędnicy konsularni
Postanowienia niniejszej umowy nie naruszają
przywilejów podatkowych, przysługujących pracownikom dyplomatycznym lub
urzędnikom konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub
postanowień umów szczególnych.
Artykuł 30
Wejście w życie
1. Rządy Umawiających się
Państw przekażą sobie wzajemnie noty o spełnieniu wymogów konstytucyjnych,
niezbędnych dla wejścia w życie niniejszej umowy.
2. Niniejsza umowa wejdzie w
życie w dniu otrzymania noty późniejszej, o której mowa w ustępie 1, i jej
postanowienia będą miały zastosowanie:
a) w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła - do dochodów uzyskanych w
dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku,
w którym niniejsza umowa weszła w życie;
b) w odniesieniu do innych podatków od dochodu i majątku - do podatków
należnych za każdy rok podatkowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub
po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym niniejsza umowa
weszła w życie.
Artykuł 31
Wypowiedzenie
Niniejsza umowa pozostaje w mocy do czasu
wypowiedzenia jej przez Umawiające się Państwo. Każde Umawiające się Państwo
może wypowiedzieć umowę, przekazując w drodze dyplomatycznej pisemną
notyfikację o wypowiedzeniu, co najmniej sześć miesięcy przed końcem roku
kalendarzowego. W takim przypadku niniejsza umowa przestanie obowiązywać:
a) w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła - do dochodów uzyskanych w
dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku,
w którym przekazano notę o wypowiedzeniu,
b) w odniesieniu do innych podatków od dochodu i majątku - do podatków
należnych za każdy rok podatkowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub
po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym przekazano notę
o wypowiedzeniu.
Na dowód czego niżej podpisani, należycie
upoważnieni, podpisali niniejszą umowę.
Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Warszawie dnia
20 stycznia 1994 r. w językach polskim, litewskim i angielskim, przy
czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności przy
interpretacji tekst angielski uważany będzie za rozstrzygający.
Z
upoważnienia |
Z upoważnienia |
Rządu
Rzeczypospolitej Polskiej: |
Rządu Republiki Litewskiej: |
|
|
M. Borowski |
E. Vilkelis |
Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu
Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
- została ona uznana za słuszną zarówno w
całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
- jest przyjęta, ratyfikowana i
potwierdzona,
- będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy,
opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 30 marca 1994 r.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa
L.S.
Minister Spraw Zagranicznych: A. Olechowski