Money.pl

Prawo

Akty prawne

Ujednolicone akty prawne

Rozporządzenie Ministra Pracy I Polityki Społecznej z dnia 21 lipca 2006 r. w sprawie trybu i warunków wydawania zezwolenia na pracę cudzoziemca
Rozporządzenie Ministra Pracy I Polityki Społecznej z dnia 21 lipca 2006 r. w sprawie trybu i warunków wydawania zezwolenia na pracę cudzoziemca
Sygnatura:Dziennik Ustaw 2006 nr 141 poz. 1002
Tytuł:Rozporządzenie Ministra Pracy I Polityki Społecznej z dnia 21 lipca 2006 r. w sprawie trybu i warunków wydawania zezwolenia na pracę cudzoziemca
Data ogłoszenia:2006-08-08
Data wejscia w życie:2006-08-23
Data ujednolicenia:2007-07-05

1002

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ1)

z dnia 21 lipca 2006 r.

w sprawie trybu i warunków wydawania zezwolenia na pracę cudzoziemca

Na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) tryb i warunki wydawania lub przedłużania przyrzeczenia lub zezwolenia na pracę cudzoziemca;

2) tryb i warunki odmowy wydania lub przedłużenia zezwolenia na pracę cudzoziemca;

3) wzory wniosku o wydanie zezwolenia na pracę, przedłużenia zezwolenia na pracę oraz wzory zezwolenia na pracę i przyrzeczenia wydania zezwolenia na pracę cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 2. 1. Zezwolenie na pracę cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej „zezwoleniem”, wydaje się na pisemny wniosek pracodawcy. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Zezwolenie jest wydawane na okres oznaczony datami. Wzór zezwolenia stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 3. 1. W toku postępowania w sprawie zezwolenia bierze się pod uwagę informacje:

1) starosty właściwego ze względu na miejsce wykonywania pracy przez cudzoziemca na temat sytuacji na lokalnym rynku pracy oraz na temat możliwości zabezpieczenia potrzeb kadrowych pracodawcy;

2) pracodawcy o:

a) podjętych przez niego działaniach w zakresie powierzenia pracy, która jest przedmiotem wniosku, obywatelowi polskiemu lub cudzoziemcowi niepodlegającemu obowiązkowi posiadania zezwolenia lub obywatelowi państwa członkowskiego Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub obywatelowi Konfederacji Szwajcarskiej,

b) działaniach, które miały miejsce w związku z umieszczeniem oferty w systemie informatycznym wymiany informacji o wolnych miejscach pracy Europejskich Służb Zatrudnienia.

2. Działania, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, uznaje się za niewystarczające, jeżeli pracodawca ograniczył się do złożenia oferty pracy w powiatowym urzędzie pracy.

3. Jeżeli charakter wykonywanej przez cudzoziemca pracy wymaga częstej zmiany miejsca wykonywania pracy, informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1, udziela starosta właściwy ze względu na siedzibę pracodawcy.

4.  Działania starosty, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub ust. 3, w celu zabezpieczenia potrzeb kadrowych pracodawcy polegają w szczególności na:

1) analizie rejestrów bezrobotnych i poszukujących pracy;

2) analizie ofert pracy zgłoszonych do urzędu pracy;

3) inicjowaniu działań w celu upowszechnienia oferty także wśród osób niebędących bezrobotnymi lub poszukującymi pracy.

5. Wtoku postępowania, o którym mowa w ust. 4, starosta nie bierze pod uwagę wskazanych w ofercie pracy wymagań, jeżeli są one zaniżone bądź zawyżone w stosunku do pracy, którą cudzoziemiec ma wykonywać.

6. W przypadkach uzasadnionych sytuacją na lokalnym rynku pracy ocena tej sytuacji jest dokonywana przez organ właściwy do wydania zezwolenia w formie analizy przydatności pracodawcy dla lokalnego rynku pracy, z uwzględnieniem kryteriów wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców. Przepisów ust. 1--5 nie stosuje się.

§ 4. 1. Decyzję o odmowie wydania zezwolenia wydaje się, gdy pracodawca:

1) odmówi bez uzasadnionej przyczyny zatrudnienia bezrobotnych lub poszukujących pracy skierowanych przez starostę na stanowisko proponowane cudzoziemcowi lub

2) wnioskuje o wydanie zezwolenia w stosunku do cudzoziemca, którego:

a) kwalifikacje lub umiejętności nie są odpowiednie do pracy, którą cudzoziemiec ma wykonywać, lub

b) kwalifikacje lub wykonywany przez niego zawód nie odpowiada zawodom lub specjalnościom, o których mowa w przepisach w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy oraz zakresu jej stosowania, lub

c) proponowane wynagrodzenie będzie niższe od wynagrodzenia przysługującego polskiemu pracownikowi za wykonywanie porównywalnej pracy, lub

3) w postępowaniu o wydanie zezwolenia:

a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane, lub

b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę, albo w celu użycia jako autentyczny podrobił lub przerobił dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używał, lub

4) naruszył przepisy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy i naruszenie to zostało stwierdzone w wyniku przeprowadzonej kontroli, a od daty sporządzenia protokołu z kontroli nie upłynął 1 rok, lub

5) prowadzi działalność, która nie jest odpowiednia do stanowiska lub rodzaju wykonywanej pracy zaproponowanych cudzoziemcowi.

2. Organ właściwy do wydania zezwolenia może żądać od wnioskodawcy wystąpienia do właściwych organów, w celu określenia poziomu wykształcenia cudzoziemca lub potwierdzenia równoważności zagranicznych dokumentów o jego wykształceniu.

3. Decyzję o odmowie wydania zezwolenia wydaje się w przypadku, gdy cudzoziemiec:

1) został skazany w Rzeczypospolitej Polskiej prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności lub

2) został skazany w Rzeczypospolitej Polskiej prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności, której wykonanie zostało zawieszone, do czasu zakończenia okresu próby, lub

3) naruszył przepisy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy i naruszenie to zostało stwierdzone w wyniku przeprowadzonej kontroli, a od daty sporządzenia protokołu kontroli nie upłynął 1 rok, lub

4) uzyskał ostateczną decyzję o zobowiązaniu cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub o wydaleniu lub jest stroną postępowania w tych sprawach, lub

5) nie uzyskał odpowiedniej wizy lub zezwolenia, o których mowa w art. 88 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

4. W przypadku, o którym mowa w § 3 ust. 6, decyzję o odmowie wydania zezwolenia wydaje się, jeżeli pracodawca:

1) nie wykaże, że dochód wykazany w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu lub poniesionej straty przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych za ostatni rok podatkowy jest wyższy niż 12-krotne przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, poprzedzające dzień złożenia tego zeznania, a także

2) nie zatrudnia przez okres minimum roku do dnia złożenia wniosku, na czas nieokreślony i w pełnym wymiarze czasu pracy, minimum dwóch osób, które nie podlegają obowiązkowi posiadania zezwolenia, lub

3) na dzień składania wniosku, o którym mowa w § 2 ust. 1, nie wykaże środków pozwalających na spełnienie w okresie 12 miesięcy od daty zarejestrowania podmiotu warunków, o których mowa w pkt 1 i 2.

5. Przepisów ust. 4 pkt 1 nie stosuje się, jeżeli pracodawca wykaże prowadzenie działań pozwalających na spełnienie w przyszłości warunków w nich określonych, w szczególności prowadzenie działalności przyczyniającej się do wzrostu inwestycji, transferu technologii, wprowadzania korzystnych innowacji lub tworzenia miejsc pracy.

§ 5. Zezwolenie jest wystawiane w trzech jednobrzmiących egzemplarzach. Jeden egzemplarz zezwolenia zatrzymuje organ właściwy do wydania zezwolenia, dwa egzemplarze zezwolenia otrzymuje pracodawca, który następnie przekazuje jeden egzemplarz cudzoziemcowi.

§ 6. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 88 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, decyzję w sprawie przyrzeczenia wydania zezwolenia, zwanego dalej „przyrzeczeniem”, wydaje się na podstawie wniosku o wydanie zezwolenia, o którym mowa w § 2 ust. 1.

2. Przepisy § 2, § 3, § 4 ust. 2 i § 5 stosuje się odpowiednio. Wzór przyrzeczenia stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia.

§ 7. 1. Pracodawca niezwłocznie zwraca organowi właściwemu do wydania zezwolenia wydane przez niego przyrzeczenie i zezwolenie, jeżeli cudzoziemiec:

1) zrezygnował z wykonywania pracy lub

2) zakończył wykonywanie pracy przed upływem terminu, na który zostało wydane zezwolenie, lub

3) nie rozpoczął wykonywania pracy w terminie określonym w zezwoleniu.

2. Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli opóźnienie rozpoczęcia pracy przez cudzoziemca jest wynikiem uzgodnienia pracodawcy i cudzoziemca.

3. Wydane przyrzeczenie uchyla się, jeżeli nie zostało wydane zezwolenie w terminie wskazanym w przyrzeczeniu, a pracodawca nie poinformował, w formie pisemnej, organu właściwego do wydania zezwolenia o okolicznościach, o których mowa w ust. 2, najpóźniej w terminie 30 dni od daty rozpoczęcia ważności przyrzeczenia.

§ 8. 1. Na wniosek pracodawcy można przedłużyć przyrzeczenie lub zezwolenie. Wzór wniosku o przedłużenie zezwolenia stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. Wzór przedłużenia przyrzeczenia lub zezwolenia stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia.

2. W zakresie przedłużenia przyrzeczenia lub zezwolenia na pracę przepisy § 3--6 stosuje się odpowiednio.

3. Przyrzeczenie lub zezwolenie można przedłużyć, gdy:

1) okres powierzenia cudzoziemcowi pracy będzie następować bezpośrednio po okresie wskazanym w wydanym zezwoleniu lub pracodawca złoży wniosek o przedłużenie zezwolenia najpóźniej na 30 dni przed upływem ważności zezwolenia oraz

2) nie ulegnie zmianie stanowisko, rodzaj wykonywanej pracy lub pełniona przez cudzoziemca funkcja, określone w wydanym zezwoleniu.

§ 9. 1. Wydane przyrzeczenie lub zezwolenie zachowuje ważność w przypadku zmiany nazwy, siedziby lub przekształcenia formy prawnej pracodawcy, a także przejęcia pracodawcy lub jego części przez innego pracodawcę.

2. W przypadku zmiany miejsca wykonywania pracy przez cudzoziemca wydane przyrzeczenie lub zezwolenie:

1) zachowuje ważność, jeżeli miejsce wykonywania pracy znajduje się w powiecie, którego dotyczy przyrzeczenie lub zezwolenie, lub

2) może zachować ważność, jeżeli miejsce wykonywania pracy znajduje się w innym powiecie niż ten, którego dotyczy przyrzeczenie lub zezwolenie; przepisy § 3--6 stosuje się odpowiednio.

3. Pracodawca zawiadamia niezwłocznie, w formie pisemnej, organ właściwy do wydania zezwolenia o zmianach, o których mowa w ust. 1 i 2.

§ 10.(uchylony).

§ 11. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, a niezakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców (Dz. U. Nr 153, poz. 1766 oraz z 2004 r. Nr 27, poz. 236).

§ 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 10 ust. 1--3, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.3)

Minister Pracy i Polityki Społecznej: A. Kalata

Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 21 lipca 2006 r. (poz. 1002)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

Załącznik nr 3

Załącznik nr 4

Załącznik nr 5


1) Minister Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej -- praca, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 131, poz. 914).

2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 94, poz. 788, Nr 164, poz. 1366, Nr 175, poz. 1462 i Nr 267, poz. 2257 oraz z 2006 r. Nr 94, poz. 651 i Nr 104, poz. 708 i 711.

3) Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia utraciło moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców (Dz. U. Nr 153, poz. 1766 oraz z 2004 r. Nr 27, poz. 236) zachowane w mocy na podstawie art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 94, poz. 788, Nr 164, poz. 1366, Nr 175, poz. 1462 i Nr 267, poz. 2257 oraz z 2006 r. Nr 94, poz. 651 i Nr 104, poz. 708 i 711).