Sygnatura: | Dziennik Ustaw 2003 nr 108 poz. 1025 |
Tytuł: | Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad i miejsca przechowywania w postępowaniu karnym przedmiotów i substancji stwarzających niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia oraz warunków i sposobu ich zniszczenia |
Data ogłoszenia: | 2003-06-26 |
Data wejscia w życie: | 2003-07-01 |
1025
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 18 czerwca 2003 r.
w sprawie szczegółowych zasad i miejsca przechowywania w postępowaniu karnym przedmiotów i substancji stwarzających niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia oraz warunków i sposobu ich zniszczenia
Na podstawie art. 232a § 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa:
1) szczegółowe zasady i miejsca przechowywania przedmiotów i substancji stwarzających niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia, w szczególności broni, amunicji, materiałów wybuchowych lub łatwo palnych, materiałów radioaktywnych, substancji trujących, duszących lub parzących, środków odurzających, substancji psychotropowych lub prekursorów;
2) warunki, jakie muszą być spełnione przy zniszczeniu przedmiotów i substancji, o których mowa w pkt 1, oraz sposób ich zniszczenia.
§ 2. 1. Zatrzymane dla potrzeb postępowania karnego przedmioty i substancje niebezpieczne dla życia lub zdrowia, zwane dalej "przedmiotami i substancjami", należy przechowywać w miejscach, które spełniają wymagania przewidziane dla przechowywania danego przedmiotu lub substancji, określone w odrębnych przepisach.
2. Osoby wykonujące czynności związane z transportem, przechowywaniem lub inne, podczas których następuje kontakt z przedmiotami lub substancjami, powinny być odpowiednio przeszkolone w zakresie zasad bezpieczeństwa.
3. Przedmioty i substancje przeznaczone do przechowywania należy opakować odpowiednio do ich właściwości fizykochemicznych oraz oznakować.
§ 3. 1. Miejscami zapewniającymi bezpieczne przechowanie przedmiotów i substancji są w odniesieniu do:
1) broni i amunicji - magazyny właściwych miejscowo komend Policji;
2) materiałów wybuchowych i łatwo palnych - magazyny Wojskowego Instytutu Technicznego Uzbrojenia i Wojskowego Instytutu Techniki Inżynieryjnej;
3) substancji trujących, duszących i parzących - laboratoria Wojskowego Instytutu Chemii i Radiometrii;
4) substancji psychotropowych i środków odurzających - magazyny właściwych miejscowo komend wojewódzkich Policji;
5) materiałów radioaktywnych - składowiska substancji promieniotwórczych i odpadów radioaktywnych Państwowej Agencji Atomistyki.
2. Przedmioty i substancje niewymienione w ust. 1 można przechowywać w miejscach uwzględniających właściwości danego przedmiotu lub substancji oraz zapewniających prawidłowość ich zabezpieczenia na potrzeby postępowania karnego.
§ 4. 1. Przekazania na przechowanie przedmiotów i substancji dokonuje przedstawiciel organu prowadzącego postępowanie karne w danej sprawie.
2. Przekazanie na przechowanie środków odurzających, substancji psychotropowych i prekursorów następuje po uprzednim pisemnym powiadomieniu wojewódzkiego inspektora farmakologicznego lub jego przedstawiciela, właściwego ze względu na miejsce prowadzenia postępowania karnego.
3. Przekazania na przechowanie substancji radioaktywnych dokonuje się w uzgodnieniu z Prezesem Państwowej Agencji Atomistyki.
4. W razie potrzeby, dla zapewnienia bezpiecznego i prawidłowego przekazania na przechowanie przedmiotów lub substancji, przy czynności przekazania mogą uczestniczyć przedstawiciele innych organów lub instytucji wskazanych przez przedstawiciela organu prowadzącego postępowanie karne.
§ 5. Z czynności przekazania przedmiotów lub substancji sporządza się protokół, który powinien zawierać:
1) sygnaturę akt sprawy;
2) informacje o rodzaju i ilości przedmiotów lub substancji przekazanych na przechowanie;
3) oznaczenie organu, do którego dyspozycji pozostają przedmioty lub substancje, oraz terminu ich przechowania;
4) oznaczenie osoby przekazującej i przyjmującej przedmioty lub substancje na przechowanie oraz innych osób obecnych przy tej czynności;
5) podpisy osób wymienionych w pkt 4. ,
§ 6. 1. Zniszczenia przedmiotów i substancji dokonują wyspecjalizowane podmioty. Warunki i sposób niszczenia regulują odrębne przepisy.
2. Przy czynności niszczenia może być obecny przedstawiciel organu prowadzącego postępowanie karne.
3. Z czynności zniszczenia sporządza się protokół, który powinien zawierać:
1) oznaczenie orzeczenia sądu o zniszczeniu przedmiotów lub substancji;
2) informację o rodzaju i ilości zniszczonych przedmiotów lub substancji;
3) oznaczenie osób dokonujących zniszczenia oraz innych osób obecnych przy tej czynności;
4) podpisy osób wymienionych w pkt 3.
§ 7. Protokoły, o których mowa w § 5 i § 6 ust. 3, dołącza się do akt postępowania.
§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2003 r.
Minister Sprawiedliwości: w z. J. Łankiewicz
1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r. Nr 17, poz. 155.