"Capstrzyk Niepodległości" pod pomnikiem Józefa Piłsudskiego

_ - Spotykamy się przy pomniku marszałka Józefa Piłsudskiego, by w apelu pamięci wezwać bohaterów walk o Polskę i przywołać historyczne wydarzenia, które decydowały o losach naszego kraju. Pełne wdzięczności myśli kierujemy w stronę żołnierzy i powstańców, którzy są polskimi symbolami patriotyzmu i gotowości do poświęceń dla ojczyzny _ - mówił Siemoniak do zgromadzonych.

_ - Składając hołd bojownikom walki zbrojnej, pamiętamy również o uczestnikach codziennych zmagań o Polskę. Dzięki nim Polska przez 123 lata nieobecności na politycznej mapie świata przetrwała w ojczystym języku, tradycji, kulturze i religii _ - przypomniał minister.

W czasie uroczystości wręczono wyróżnienia dla zasłużonych żołnierzy, odczytano niepodległościowy apel pamięci, złożono kwiaty i zapalony znicz - tzw. ogień niepodległości przed pomnikiem marszałka Piłsudskiego znajdującym się przy placu jego imienia. Na zakończenie ceremonii odbyła się defilada pododdziałów Wojska Polskiego i innych służb mundurowych.

Następnie, przed dawną komendą miasta, gdzie obecnie mieści się siedziba organizatora uroczystości - Dowództwa Garnizonu Warszawa (DGW) - zainscenizowano scenę rozbrajania niemieckich żołnierzy w stolicy w listopadzie 1918 r. Rekonstruktorzy nawiązywali do obrazu _ Rozbrajanie Niemców przed główną komendą na placu Saskim w Warszawie _ pędzla Stanisława Bagińskiego. Dzieło od 1939 r. znajduje się w zbiorach Muzeum Wojska Polskiego.

Tomasz Skiba, prezes Stowarzyszenia Rekonstrukcji Historycznej 51. pułku piechoty strzelców kresowych, które przygotowało inscenizację przypomniał, że po przyjeździe Józefa Piłsudskiego do stolicy 10 listopada 1918 r. warszawiacy spontanicznie wystąpili przeciw okupantom. _ - Zapanował nastrój euforii (...). W rozbrajaniu Niemców brali udział warszawscy studenci, byli legioniści oraz członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej. Można powiedzieć, że to było "rozbrajanie Niemców ponad podziałami" _ - mówił Skiba, który wyreżyserował rekonstrukcję.

Po inscenizacji na placu Piłsudskiego odbył się koncert w wykonaniu Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego. Jego urozmaiceniem było widowisko łączące elementy muzyki, światła i dźwięku. Strumienie wody, podświetlane różnokolorowym światłem, poruszały się w rytm muzyki granej m.in. przez wojskową orkiestrę.

Inną sobotnią atrakcją dla mieszkańców stolicy była możliwość zwiedzania od rana do godzin popołudniowych sali tradycji DGW.

Oprócz ministra Siemoniaka w uroczystościach pod pomnikiem Józefa Piłsudskiego udział wzięli także: szef sztabu generalnego Wojska Polskiego gen. Mieczysław Cieniuch, sekretarz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa Andrzej Kunert, szef Kancelarii Prezydenta Jacek Michałowski. Przed monumentem marszałka zgromadzili się przedstawiciele władz samorządowych, duchowieństwa, kombatanci oraz harcerze.

W sobotni wieczór, po zakończeniu _ Capstrzyka Niepodległości _, na placu Piłsudskiego zorganizowano wspólne śpiewanie polskich pieśni patriotycznych. Licznie przybyli warszawiacy, a wśród nich całe rodziny, śpiewali takie utwory jak: _ Kadrówka _, _ Płonie ognisko _, _ O mój rozmarynie _, _ Hej, hej ułani _, _ My, pierwsza brygada _ i _ Siekiera, motyka _. Mieszkańcom stolicy w śpiewie pomagał krakowski kabaret Loch Camelot. Teksty piosenek umieszczono w rozdawanych wcześniej śpiewnikach, a także wyświetlano na telebimie.

Wspólne śpiewanie pod nazwą _ Lekcja śpiewania - "Droga niepodległości Kraków-Warszawa-Gdańsk (1914-1989)" _ zorganizowała krakowska Biblioteka Piosenki Polskiej. Capstrzyk to sygnał wieczornego apelu odgrywany zwykle na trąbce, a także przemarsz - historycznie często z pochodniami - oddziału wojska lub innej organizacji ulicami miasta w przeddzień ważnych uroczystości; często łączony z występami orkiestr. Przed wojną capstrzyki poprzedzały większość wojskowych i państwowych świąt.