Wnioskodawca, chcąc zmienić imię i nazwisko musi uzasadnić wniosek ważnymi powodami, np. posiada imię lub nazwisko ośmieszające albo nie licujące z godnością człowieka. Od dzisiaj jednak możliwe jest również dostosowanie nazwiska do pisowni innego państwa, którego obywatelstwo posiada wnioskodawca.
Administracyjna zmiana nazwiska obojga rodziców obejmie także ich małoletnie dzieci. Pod warunkiem jednak, że drugi z rodziców wyraził na to zgodę. Jeżeli dziecko ukończyło 13 lat, do zmiany będzie potrzebna także jego zgoda.
Cudzoziemiec, który uzyska w Polsce status uchodźcy, będzie mógł zmienić imię i nazwisko, ale tylko w sytuacji, gdy wymagają tego względy bezpieczeństwa, ochrona jego prawa do życia, zdrowia i wolności. Ustawa poszerz grono osób uprawnionych do takiej zmiany. Prawo to nadal będzie przysługiwało obywatelom polskim oraz mieszkającym w naszym kraju cudzoziemcom, którzy nie mają żadnego obywatelstwa, ale mają u nas miejsce stałego pobytu.
Dla osób przebywających w Polsce i nie posiadających stałego meldunku, sprawy związane ze zmianą imienia lub nazwiska będzie wykonywał kierownik urzędu stanu cywilnego Warszawy lub jego zastępca.
Każdy wniosek o dokonanie zmian powinien być składany osobiście. W stosunku do osób zamieszkałych poza granicami Polski dopuszczono możliwość złożenia wniosku za pośrednictwem polskiego konsula. Możliwe będzie również złożenie wniosku korespondencyjnie, ale w tym wypadku jego pisemna forma musi być potwierdzona przez notariusza.
| Podstawa prawna: |
| --- |
| Ustawa z dnia 17 października 2008 o zmianie imienia i nazwiska. Pobierz treść ustawy. |
Ustawa ma zastąpić ustawę z 15 listopada 1954 r. Zawiera także przepisy dostosowujące prawo krajowe do unijnego, jak również innych aktów prawnych i konwencji Międzynarodowej Komisji Stanu Cywilnego.
Źródło: KPRM