Przedsiębiorcy często nie przykładają należytej uwagi do kwestii prawnych dotyczących zakresu dozwolonego korzystania ze znaków towarowych (np. logotypów) innych firm. Posługiwanie się znakiem towarowym, do którego prawa ma inny podmiot, podlega bowiem pewnym ograniczeniom. Uregulowania dotyczące ochrony znaków towarowych oraz możliwości korzystania z tych znaków bez konieczności uzyskania wcześniejszej zgody podmiotu uprawnionego reguluje ustawa Prawo własności przemysłowej (dalej: P.w.p.).
W pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę na art. 120 P.w.p., zgodnie z którym znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia od znaków towarowych innych przedsiębiorstw. W dużym uproszczeniu można więc uznać, że znaki towarowe to logotypy charakterystyczne dla każdej z marek, które w momencie zarejestrowania ich w odpowiednim urzędzie podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów wskazanej ustawy.
Zgodnie z brzmieniem art. 154 P.w.p., poprzez używanie znaku towarowego rozumieć należy m.in. oferowanie produktów lub świadczenie usług pod takim znakiem, a także posługiwanie się chronionym znakiem towarowym w celu reklamy. Zasadą jest, że do używania znaku towarowego uprawniony jest jedynie podmiot, który uzyskał prawo ochronne w odniesieniu do danego znaku. W organicznym zakresie dopuszczalne jest jednak używanie znaków towarowych, do których prawa mają inne podmioty.
Przepis art. 155 P.w.p. stanowi, że używanie znaku towarowego polegające na oferowaniu do sprzedaży towarów oznaczonych takim znakiem jest w pełni dopuszczalne w sytuacji, gdy towary opatrzone znakiem towarowym producenta zostały wprowadzone na teren Europejskiego Obszaru Gospodarczego (w tym także Polski) przez podmiot uprawniony do korzystania ze znaku lub też za jego zgodą. Od tego momentu każdy kolejny podmiot oferujący do sprzedaży towary może w określonych granicach korzystać ze znaku towarowego. Dozwolone jest także korzystanie ze znaku towarowego w celach informacyjnych i reklamowych, tj. w celu poinformowania potencjalnych klientów o zakresie oferowanych towarów lub świadczonych usług.
Dodatkowo, zgodnie z art. 156 ust. 1 pkt 3 P.w.p., jeżeli przedmiotem działalności przedsiębiorstwa jest oferowanie części zamiennych, akcesoriów lub usług, to w celu wskazania ich przeznaczenia dozwolone jest posługiwanie się chronionym znakiem towarowym, bez konieczności uprzedniego uzyskania zgody podmiotu uprawnionego do znaku. Na przykład zakład napraw określonej marki pojazdów może mieć szyld z logo producenta, celem wskazania potencjalnym klientom zakresu świadczonych przez siebie usług. Nie może to jednak doprowadzić do mylnego przeświadczenia o istnieniu gospodarczych powiązań między tymi podmiotami.
Czytaj więcej [ ( http://static1.money.pl/i/h/29/129821.jpg ) ] (http://prawo.money.pl/aktualnosci/okiem-eksperta/artykul/adapatacja;i;tlumaczenie;kiedy;konieczna;zgoda;pierwotnego;autora,11,0,1306379.html) *Tłumaczenie utworu? Konieczna zgoda na... * Prawo do zezwalania na rozporządzanie i korzystanie z opracowań jest niezależne od majątkowych praw autorskich.
Ponadto sprzedawcy nieoryginalnych części zamiennych, mogą posługiwać się chronionymi znakami towarowymi celu wskazania przeznaczenia tych części. Również w tym wypadku niedopuszczalnym jest takie przedstawienie chronionego znaku towarowego, które mogłoby wprowadzić klienta w błąd co do powiązań gospodarczych między sprzedawcą nieoryginalnych części i podmiotem uprawnionym do chronionego znaku, np. przez umieszczenie chronionego logotypu na opakowaniach nieoryginalnych części zamiennych.
Przepis art. 156 ust. 2 P.w.p. precyzuje pojęcie dozwolonego korzystania ze znaku towarowego i stanowi, że używanie oznaczeń we wskazanym wyżej zakresie dozwolone jest w granicach usprawiedliwionych potrzeb używającego znak towarowy i nabywców towarów, oraz jest zgodne z uczciwymi praktykami w produkcji, handlu i usługach. Nie można zatem podejmować działań, które mogłyby wprowadzić klientów w błąd co do przedmiotu działalności przedsiębiorstwa, np. przez umieszczenie na szyldzie sklepu oferującego niefirmową odzież znaków towarowych znanych producentów.
Powoływane wyżej przepisy dotyczą w zasadzie wszystkich przedsiębiorców trudniących się handlem lub usługami. Powinni oni zatem zwrócić należytą uwagę na ich treść, albowiem pozwoli to na uniknięcie ewentualnych sporów sądowych związanych z niezgodnym z prawem korzystaniem z chronionych znaków towarowych.
| Czytaj więcej w Money.pl | |
|---|---|
| Prawo majątkowe do programu. Należy się... Autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy. | |
| Kupujesz program w Rosji? Konieczna jest... W Rosji, bez rejestracji prawo wyłączne do programu komputerowego nie przechodzi na nabywcę. | |
| Oznaczenie towaru. Co można zastrzec? Ochrona prawna dotyczy całości znaku słowno-graficznego, a nie jego poszczególnych części składowych. |
Autor jest prawnikiem w BSO Prawo & Podatki