Trwa ładowanie...
Zaloguj
Notowania
Przejdź na

Renta planistyczna

0
Podziel się:

Renta planistyczna jest pobierania przez gminy przy wydawaniu warunków zabudowy dla terenu inwestycji.

Renta planistyczna

Problemem, który dotyka coraz więcej osób realizujących inwestycje budowlane i który może bezpośrednio wpływać na koszty takich inwestycji, jest możliwość pobierania przez gminy przy wydawaniu warunków zabudowy dla terenu inwestycji tzw. renty planistycznej.

Problem zyskuje na znaczeniu w kontekście zwiększającego się odsetka inwestycji realizowanych na podstawie warunków zabudowy, a nie w oparciu o plan miejscowy.

Tradycyjnie renta planistyczna rozumiana była jako danina na rzecz gminy z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na skutek uchwalenia lub zmiany planu miejscowego. Jej maksymalna wysokość wynosi 30% wzrostu wartości nieruchomości, a stawka procentowa opłaty jest określana w miejscowym planie.

Opłata ta pobierana jest przy zbyciu nieruchomości przez jej właściciela lub użytkownika wieczystego, jeżeli zbycie następuje w okresie 5 lat od dnia wejścia w życie miejscowego planu lub jego zmiany. Wysokość opłaty ustala się w drodze decyzji administracyjnej, wydawanej - co do zasady - po zbyciu nieruchomości, w oparciu o operaty szacunkowe określające wzrost wartości nieruchomości.

_ Tradycyjnie renta planistyczna rozumiana była jako danina na rzecz gminy z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na skutek uchwalenia lub zmiany planu miejscowego. Jej maksymalna wysokość wynosi 30% wzrostu wartości nieruchomości. _

Od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003 r., nr 80, poz. 717, ze zmianami, zwana dalej ,,Ustawą"), przewidziano możliwość pobierania renty planistycznej również w przypadku wzrostu wartości nieruchomości na skutek wydania decyzji o warunkach zabudowy (,,decyzja WZ").

Zgodnie z art. 63 ust. 3 Ustawy, jeżeli powyższe decyzje wywierają skutki m.in. w zakresie wzrostu wartości nieruchomości przepisy art. 36 i 37 Ustawy, określające zasady i tryb pobierania renty planistycznej w przypadku uchwalenia lub zmiany planu miejscowego, stosuje się odpowiednio. To enigmatyczne odesłanie do wcześniejszych przepisów Ustawy, wywołuje wiele kontrowersji i praktycznych problemów związanych z nakładaniem renty planistycznej.

W gminach panuje rozbieżność w praktyce, w jakim dokumencie należy określić wysokość stawki procentowej renty planistycznej (co w zasadniczym ustawowym schemacie zastrzeżone jest dla uchwały rady gminy). Część gmin stosowne postanowienia zawiera w decyzji WZ.

ZOBACZ TAKŻE:

Jednakże zgodnie z orzecznictwem WSA (wyrok z dnia 24 maja 2006 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie II SA/Rz/763/2005), z uwagi na zamknięty katalog rozstrzygnięć, które mogą być przedmiotem decyzji WZ, stawka opłaty nie może być ustalana w decyzji WZ, a winna być ustalana w odrębnej decyzji administracyjnej wydawanej przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Tak sformułowany pogląd może nasuwać uzasadnione wątpliwości, oznacza on bowiem, że kompetencja w zakresie stanowienia prawa miałaby być przesunięta do właściwości organu wykonawczego, co nasuwa zupełnie fundamentalne wątpliwości dotyczące zasady podziału władz.

Brak też jest jednolitej interpretacji, w jakim okresie gmina może wystąpić z roszczeniem o zapłatę renty planistycznej. W przypadku obowiązującego planu miejscowego, gmina ma 5 lat od dnia wejścia w życie miejscowego planu na realizację swoich roszczeń. W przypadku renty planistycznej wydawanej w związku z decyzją WZ lub ULICP, powstaje problem, co praktycznie oznacza pięcioletni termin na realizację roszczeń gminy.

Wobec trudności w zakresie techniki stosowania powyższych przepisów, ale także wobec wątpliwości natury fundamentalnej dotyczących samej instytucji, inwestorzy nie mieli zbyt wielu okazji, aby zetknąć się z powyższą instytucją prawną. Tym bardziej zatem warto na nią zwrócić uwagę, aby została uwzględniona w procesie planowania i przygotowania inwestycji budowlanych.

Autor jest prawnikiem z Kancelarii Adwokatów i Radców Prawnych
MILLER, CANFIELD, W. BABICKI, A. CHEŁCHOWSKI I WSPÓLNICY SP. K

poradniki i raporty
prawo
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
KOMENTARZE
(0)