Sygnatura: | Dziennik Ustaw 2003 nr 139 poz. 1333 |
Tytuł: | Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie klasyfikacji statków powietrznych |
Data ogłoszenia: | 2003-08-08 |
Data wejscia w życie: | 2003-08-23 |
Data ujednolicenia: | 2007-06-05 |
1333
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY1)
z dnia 15 lipca 2003 r.
w sprawie klasyfikacji statków powietrznych
Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 130, poz. 1112) zarządza się, co następuje:
§ 1. Ustala się klasyfikację statków powietrznych ze względu na:
1) charakterystykę i przeznaczenie statków powietrznych;
2) przeznaczenie operacyjne statków powietrznych;
3) sposób unoszenia się w przestrzeni powietrznej.
§ 2. Ze względu na charakterystykę i przeznaczenie statki powietrzne dzielą się na:
1) statki powietrzne objęte obowiązkiem uzyskania certyfikatu typu oraz świadectwa zdatności do lotu zgodnie z rozporządzeniem (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1592/2002 z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (Dz. Urz. WE L 240 z 07.09.2002; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 7, str. 30, z późn. zm.4) );
2) statki powietrzne kategorii specjalnej, o których mowa w załączniku II do rozporządzenia (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1592/2002 z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego, objęte obowiązkiem uzyskania pozwolenia na lot, w tym:
a) bezpilotowe statki powietrzne -- statki powietrzne bez pilota, nieprzeznaczone do celów sportowych lub rekreacyjnych, zdolne do lotu autonomicznego programowanego lub zdalnie sterowanego,
b) modele latające o masie większej niż 25 kg;
3) ultralekkie statki powietrzne i urządzenia objęte obowiązkiem uzyskania innego niż świadectwo zdatności do lotu dokumentu dopuszczającego do wykonywania lotu, skoku lub użycia, ustanowionym przepisami wydanymi na podstawie art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. -- Prawo lotnicze:
a) urządzenia latające -- przeznaczone w szczególności do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych lub edukacyjnych,
b) spadochrony;
4) pozostałe statki powietrzne -- nieobjęte obowiązkiem uzyskania dokumentu zdatności do lotu:
a) modele latające -- niezdolne do uniesienia człowieka, przeznaczone do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych, kolekcjonerskich lub edukacyjnych:
-- o masie startowej nie większej niż 25 kg -- dla modeli latających cięższych od powietrza,
-- o masie wszystkich składników, bez gazu nośnego, nie większej niż 25 kg -- dla modeli latających lżejszych od powietrza,
b) latawce -- statki powietrzne bez napędu, cięższe od powietrza, unoszące się w opływającym je powietrzu na uwięzi połączonej ze stałym lub ruchomym punktem podłoża, niezdolne do uniesienia człowieka i przeznaczone do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych lub edukacyjnych.
§ 3. Ze względu na przeznaczenie operacyjne statki powietrzne dzielą się na:
1) statki powietrzne lądowe - przeznaczone do operowania z lotnisk i lądowisk lądowych oraz lądowisk na pokładach statków morskich i budowli morskich;
2) statki powietrzne wodne - przeznaczone do operowania wyłącznie z powierzchni wody:
a) pływakowe - w których pływalność nadają pływaki umocowane do statku powietrznego,
b) łodzie latające - w których pływalność nadaje kadłub o odpowiednim kształcie;
3) amfibie - przeznaczone do operowania z lotnisk i lądowisk lądowych, lądowisk na pokładach statków morskich i budowli morskich oraz do operowania z powierzchni wody:
a) pływakowe - w których pływalność nadają pływaki umocowane do statku powietrznego,
b) łodzie latające - w których pływalność nadaje kadłub o odpowiednim kształcie.
§ 4. Ze względu na sposób unoszenia się w przestrzeni powietrznej statki powietrzne dzielą się na:
1) aerostaty - których sita nośna powstaje wskutek wyporności w otaczającym powietrzu;
2) aerodyny - których siła nośna powstaje w wyniku oddziaływań aerodynamicznych na przeznaczonych do tego powierzchniach tych statków.
§ 5. Aerostaty, o których mowa w § 4 pkt 1, dzielą się na:
1) balony - statki powietrzne bez napędu, lżejsze od powietrza, które dzieli się w sposób następujący:
a) ze względu na czynnik zapewniający wyporność:
- balony gazowe - w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza,
- balony na ogrzane powietrze - w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest ogrzane powietrze,
-- balony, w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza i ogrzane powietrze,
b) ze względu na sposób operowania:
- wolne - zdolne do lotu swobodnego w otaczającym powietrzu,
- na uwięzi - umocowane do stałego lub ruchomego punktu podłoża;
2) balony wolne z napędem -- balony wolne z zamontowanym zespołem napędowym, umożliwiającym lot poziomy, wznoszący lub zniżanie w masie powietrza, z liczbą miejsc dla pilota i pasażerów nie większą niż 5, które dzieli się, ze względu na czynnik zapewniający wyporność, w sposób następujący:
-- balony wolne z napędem -- gazowe, w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza,
-- balony wolne z napędem -- na ogrzane powietrze, w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest ogrzane powietrze,
-- balony wolne z napędem -- mieszane, w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza i ogrzane powietrze;
3) sterówce - statki powietrzne z napędem, lżejsze od powietrza, zdolne w ograniczonych warunkach otoczenia do lotu całkowicie sterowanego, które dzieli się w sposób następujący:
a) ze względu na czynnik zapewniający wyporność:
- sterówce gazowe - w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza,
- sterówce na ogrzane powietrze - w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest ogrzane powietrze,
-- sterowce -- w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza i ogrzane powietrze,
b) (uchylony).
§ 6. Aerodyny, o których mowa w § 4 pkt 2, dzielą się na:
1) stałopłaty - statki powietrzne cięższe od powietrza, wytwarzające siłę nośną głównie w wyniku oddziaływań aerodynamicznych na jego przeznaczonych do tego celu powierzchniach (powierzchniach nośnych), które pozostają stałe w danych warunkach lotu;
2) przemiennopłaty - statki powietrzne cięższe od powietrza, wytwarzające siłę nośną głównie w wyniku oddziaływań aerodynamicznych na jego powierzchniach nośnych, które mogą być przestawiane zależnie od warunków lotu;
3) wiropłaty - statki powietrzne cięższe od powietrza, wytwarzające siłę nośną głównie w wyniku oddziaływania powietrza z jednym lub większą liczbą wirników o osiach zasadniczo pionowych, które dzieli się w sposób następujący:
a) ze względu na charakterystyki ogólne:
- wiropłaty o stałym położeniu osi wirników,
- wiropłaty o zmiennym położeniu osi wirników,
- wiropłaty kategorii specjalnej,
b) ze względu na swą konstrukcję:
- śmigłowce,
- wiatrakowce,
- wiroszybowce;
4) samoloty - stałopłaty z napędem, niebędące szybowcami z napędem pomocniczym ani motoszybowcami, które dzieli się w sposób następujący :
a) ze względu na charakterystyki ogólne:
- samoloty ultralekkie (mikroloty) - samoloty o masie startowej nie większej niż 495 kg,
- samoloty bardzo lekkie kategorii normalnej - samoloty o masie startowej nie większej niż 750 kg,
- samoloty lekkie kategorii normalnej - samoloty o masie startowej nie większej niż 5 700 kg,
-- samoloty lekkie kategorii użytkowej w rozumieniu wymagań CS -- 23 ,,Samoloty kategorii normalnej, użytkowej, akrobacyjnej i transportu lokalnego", wprowadzonych do stosowania decyzją nr 2003/14/RM Dyrektora Wykonawczego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego z dnia 14 listopada 2003 r. w sprawie specyfikacji certyfikacyjnych, obejmujących przepisy zdatności do lotu i akceptowalne sposoby spełnienia dla samolotów kategorii normalnej, użytkowej, akrobacyjnej i transportu lokalnego wydaną na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w tiret czwartym,
- samoloty transportowe - samoloty o masie startowej większej niż 5 700 kg i nie większej niż 8 618 kg,
- samoloty transportowe duże - samoloty o masie startowej większej niż 8 618 kg,
- samoloty kategorii specjalnej, b) ze względu na przeznaczenie:
- szkolne,
- sportowe,
- pasażerskie,
- towarowe,
- rolnicze,
- gaśnicze,
- medyczne,
- ratownicze;
5) szybowce - stałopłaty bez napędu, przeznaczone głównie do celów sportowych, rekreacyjnych i edukacyjnych, które dzieli się w sposób następujący:
a) jednomiejscowe,
b) dwu miejscowe,
c) szybowce kategorii specjalnej;
6) szybowce z napędem pomocniczym - stałopłaty przeznaczone głównie do celów sportowych, rekreacyjnych i edukacyjnych, wyposażone w napęd pomocniczy wystarczający do utrzymania ich w ustalonym locie poziomym, lecz niewystarczający do zapewnienia im samodzielnego startu, które dzieli się w sposób następujący:
a) jednomiejscowe,
b) dwumiejscowe,
c) szybowce z napędem pomocniczym kategorii specjalnej;
7) motoszybowce - stałopłaty przeznaczone głównie do celów sportowych, rekreacyjnych i edukacyjnych, wyposażone w napęd pomocniczy wystarczający do zapewnienia im samodzielnego startu i wznoszenia, które dzieli się w sposób następujący:
a) jednomiejscowe,
b) dwumiejscowe,
c) motoszybowce kategorii specjalnej;
8) śmigłowce - wiropłaty z napędzanym wirnikiem, które dzieli się w sposób następujący:
a) ze względu na charakterystyki ogólne:
-- śmigłowce małe kategorii A,
-- śmigłowce małe kategorii B,
-- śmigłowce duże kategorii A,
-- śmigłowce duże kategorii B
w rozumieniu przepisów ,,CS-Definicje" wprowadzonych do stosowania decyzją nr 2003/11/RM Dyrektora Wykonawczego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego z dnia 5 listopada 2003 r. w sprawie definicji i skrótów stosowanych w specyfikacjach certyfikacyjnych dla wyrobów, części i wyposażenia wydaną na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w pkt 4 lit. a tiret czwarte,
-- śmigłowce bardzo lekkie -- o masie startowej nie większej niż 600 kg,
-- śmigłowce kategorii specjalnej,
b) ze względu na charakterystyki osiągowe:
- śmigłowce I klasy osiągowej - śmigłowce, które w przypadku awarii silnika są zdolne do lądowania na opuszczonym miejscu startu lub do bezpiecznego kontynuowania lotu,
- śmigłowce II klasy osiągowej - śmigłowce, które w przypadku awarii silnika są zdolne do bezpiecznego kontynuowania lotu, z wyjątkiem przypadku, gdy awaria silnika wystąpi przed określonym punktem po starcie lub po określonym punkcie przed lądowaniem, jeżeli awaria ta stworzy konieczność awaryjnego lądowania,
- śmigłowce III klasy osiągowej - śmigłowce, których awaria silnika w każdym punkcie trajektorii lotu stwarza konieczność lądowania awaryjnego,
c) ze względu na przeznaczenie:
- szkolne,
- sportowe,
- pasażerskie,
- towarowe,
- rolnicze,
- gaśnicze,
- medyczne,
- ratownicze;
9) wiatrakowce - wiropłaty z napędem niebędące śmigłowcami;
10) wiroszybowce (żyroszybowce) - wiropłaty bez napędu;
11) skrzydłowce (ornitoptery) - statki powietrzne o napędzanych powierzchniach nośnych niebędących wirnikami;
12) mięśnioloty - statki powietrzne z napędem, napędzane siłą mięśni pilota lub załogi;
13) spadochrony -- urządzenia cięższe od powietrza, które wskutek oddziaływania powietrza na ich powierzchnie wytwarzają siłę aerodynamiczną częściowo równoważącą ciężar całkowity (własny i podwieszony) i zmniejszają ich prędkość opadania, które dzieli się w sposób następujący:
a) spadochrony osobowe -- spadochrony przeznaczone do wykonywania skoków:
-- główne -- przewidziane jako zasadniczy środek spowalniania opadania osób,
-- zapasowe -- przeznaczone do spowalniania opadania osób w razie niezadziałania lub nieprawidłowego zadziałania spadochronu głównego,
-- ratownicze -- przeznaczone do ratowania załogi i innych osób znajdujących się na pokładzie statku powietrznego,
b) spadochrony innego przeznaczenia -- spadochrony nieprzeznaczone do wykonywania skoków:
-- spadochronowe systemy ratownicze -- przeznaczone do ratowania statków powietrznych i innych urządzeń lub ich części z załogą lub bez,
-- towarowe -- przeznaczone do spowalniania opadania rzeczy,
-- inne, niesklasyfikowane, w tym także spadochrony wynoszone w powietrze za pomocą holowania;
14) paralotnie -- urządzenia latające bez napędu, o powierzchniach nośnych pozbawionych elementów zapewniających im sztywność;
15) paralotnie z napędem -- paralotnie wyposażone w zespół napędowy, przeznaczone do startu pieszego;
16) motoparalotnie -- paralotnie wyposażone w zespół napędowy i podwozie;
16a) paraplany -- motoparalotnie o masie pustego statku powietrznego powyżej 70 kg, wyposażone w skrzydło, nieprzeznaczone do startu pieszego;
17) lotnie -- urządzenia latające bez napędu, o powierzchniach nośnych zamocowanych do elementów zapewniających im sztywność, przeznaczone do startu pieszego;
18) lotnie z napędem -- urządzenia latające z zespołem napędowym, o powierzchniach nośnych zamocowanych do elementów zapewniających im sztywność, przeznaczone do startu pieszego;
19) motolotnie -- urządzenia latające mające ruchome powierzchnie nośne, w których podstawowym sposobem sterowania jest przemieszczanie środka masy względem płata, wyposażone w podwozie i co najmniej jeden zespół napędowy;
§ 7. 1. Wykaz klas i kategorii statków powietrznych określonych w § 2-6 stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.
2. Statki powietrzne określone w § 5 i 6 pkt 1 i 3-10 należą do klasyfikacji podstawowej statków powietrznych.
3. Schemat klasyfikacji podstawowej statków powietrznych stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.
§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Minister Infrastruktury: M. Pol
Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 15 lipca 2003 r. (poz. 1333)
1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej - transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302 oraz z 2003 r. Nr 19, poz. 165).