Pytanie: Kilkakrotnie zetknąłem się z takimi sytuacjami, w których osoby (w tym także oszuści po wyrokach karnych) będące dłużnikami w zakresie niebagatelnych kwot zakładały spółki cywilne, w które pompowały wyłudzone pieniądze. Wówczas drwi sobie taki człowiek z postępowań egzekucyjnych prowadzonych przeciwko niemu gdyż chociaż wszyscy wiedzą, że jako wspólnik (za jakąś inna osobą - nie dłużnikiem) posiada on w spółce wielki majątek i nawet obnosi się z tym to, jak powiedział mi komornik, "nie można ruszyć majątku spółki, ani konta, ani ruchomości, ani nieruchomości". Czy rzeczywiście polskie prawo jest bezsilne wobec takiej sytuacji? Wszak gdy (poza spółką) np. samochód jest wspólny a więc dłużnika i innej osoby, to można prowadzić egzekucję do udziałów dłużnika w tym samochodzie. Tak samo (przede wszystkim) w przypadku nieruchomości i następnie znosić sądownie współwłasność. Przecież w spółce mamy do czynienia z podobną sytuacją. Nasuwa się pytanie retoryczne: jak można było wprowadzić taki bubel
prawny ku bezkarności i uciesze dłużników - oszustów i desperacji pokrzywdzonych, nieraz zrujnowanych wierzycieli, którzy patrzą, jak ich dłużnik, śmieje im się w twarz, jeżdżąc luksusowym samochodem (na spółkę) i prowadząc ekskluzywny zajazd w atrakcyjnej nieruchomości (na spółkę) a wierzyciel, choć dysponuje tytułem wykonawczym, nie może nic zrobić. Słyszałem, że można w takich wypadkach unieważnić umowę spółki. Pytanie tylko, czy: "można" czy też tylko "można próbować", niczym w przypadku skargi pauliańskiej?
Odpowiedź: Ucieczka dłużnika z majątkiem w formę spółki cywilnej jest oczywiście jak najbardziej możliwa. Majątek dłużnika stanowi wówczas wkład do spółki i...
