Pytanie: W grudniu 1955 roku Sąd Powiatowy wydał postanowienie stwierdzające o dziedziczeniu po moim dziadku w drodze ustawy, 1/4 części majątku przez wdowę - drugą żonę dziadka oraz po 1/8 przez sześcioro rodzeństwa. Postępowanie spadkowe po mojej mamie zostało ukończone w maju bieżącego roku i na jego podstawie otrzymaliśmy po 1/3 udziału z 1/8 przypadającej mamie na podstawie postanowienia z 1955 roku. Obecnie toczy się postępowanie o nabycie spadku po pozostałym rodzeństwie mamy (babcia także nie żyje, ale swoją część zapisała mojej cioci - najmłodszej siostrze mamy, która opiekowała się babcią). Jeden z mamy braci zginął podczas wojny w 1945 roku, o czym w momencie wydania postanowienia w 1955 roku nie było jeszcze wiadomo; ustalono to dopiero w latach 70-tych. Jak w tej sytuacji wygląda sprawa dziedziczenia po tym wujku? Nie miał on innej rodziny (w chwili śmierci miał 22 lata), a zgodnie z art.927 § 1 KC nie mogą być spadkobiercami osoby fizyczne, które nie żyją w chwili otwarcia spadku.
Faktycznie więc zapis postanowienia z 1955 roku w odniesieniu do tego wujka nie powinien nastąpić. Jak więc w tej sytuacji wygląda sprawa dziedziczenia po tym wujku? Jeden z kuzynów, syn najmłodszej siostry mamy, który ze swoim bratem dziedziczy największą część spadku (po matce , a więc i po babci), twierdzi, że połowa udziału po tym wujku należy do babci, a więc odpowiednio przechodzi na jego matkę, a dalej na niego z bratem. Ja nie bardzo mogę się z tym zgodzić, skoro zgodnie z prawem, ten wujek w ogóle nie powinien być ujęty w zapisie. Jak więc powinno być zgodnie z prawem?
Odpowiedź: Ponieważ otwarcie spadku nastąpiło w roku 1950 r. dla ustalenia kręgu spadkobierców znajdą zastosowanie przepisy dekretu z dnia 8 października 1946 r. Prawo...
