Pytanie: Moja mama mieszka w mieszkaniu lokatorskim (z synem, jego żoną i wnukiem) zarządzanym przez ZGL w Z. Do końca ubiegłego roku za wodę płaciła według wskazań wodomierzy (dodam, że w bloku tym nie wszyscy założyli wodomierze). Wszyscy domownicy starali się oszczędzać, zrezygnowali nawet z wanny na rzecz kabiny prysznicowej, żeby obniżyć rachunki. Udawało się to do chwili wprowadzenia nowych zasad rozliczania zużycia wody- wprowadzenia wskaźnika, o którym w dalszej części. Za okres styczeń-czerwiec 2007 dostała fakturę ze zużyciem faktycznym 26m3, a do zapłaty ma za 31,80m3 według zużycia wskaźnikowego. W ten sposób powstała niedopłata powyżej 100 zł. Dziwi fakt, że inni sąsiedzi, którzy mają wanny i większe rodziny mają nadpłaty przewyższające 100 zł, a zużywali dwa razy więcej wody. A oto krótki opis nowych zasad naliczania rachunków: Dla odbiorów nie posiadających wodomierzy ustalono miesięczny ryczałt w wysokości 6 m3 na osobę. Z kolei różnica między wskazaniami wszystkich wodomierzy mieszkańców
oraz przyjętymi ryczałtami, a wskazaniami głównego wodomierza budynku, jest rozkładana na wszystkich odbiorców proporcjonalnie do zużytej wody. W praktyce wygląda to tak, że wskazanie głównego wodomierza dzieli się przez sumę wskazań z poszczególnych lokali (plus ryczałty). Tak otrzymuje się wskaźnik. Jeżeli jest on mniejszy niż 1 - mieszkańcy zapłacą nieco mniej niż wynikałoby ze wskazania ich licznika lub z ryczałtu. Natomiast jeżeli wskaźnik jest trochę większy niż 1- zapłacą trochę więcej. Czy ten "wskaźnik" jest zgodny z prawem, jeśli różnica między wskazaniami wszystkich wodomierzy mieszkańców oraz przyjętymi ryczałtami, a wskazaniami głównego wodomierza budynku nie jest rozkładana po równo i niektórzy płacą trochę mniej lub trochę więcej niż pokazują ich liczniki?
Odpowiedź: Przepisy prawa nie określają precyzyjnych zasad rozliczeń w spółdzielni mieszkaniowej. Zgodnie z art. 4 ust 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych członkowie...
