Pytanie: Złożyłam pismo na policji, wnosząc m.in. o wszczęcie dochodzenia z mojego - pokrzywdzonego wniosku przeciwko dłużnikowi z art. 300 paragraf 1 i 2 kk. Śledztwo trwało 8 miesięcy. W maju br. otrzymałam postanowienie z prokuratury rejonowej o umorzeniu śledztwa. Powodem umorzenia był brak wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej na podstawie art. 17 par. 1 pkt 10 kpk. Zdziwiło mnie to bardzo, gdyż wniosek o ściganie był złożony, a nawet gdyby go nie było, to sierż. prowadząca śledztwo powinna pouczyć mnie o konieczności złożenia odpowiedniego wniosku. Złożyłam zażalenie na postanowienie prokuratury rejonowej, za jej pośrednictwem do prokuratury okręgowej. W dniu wczorajszym otrzymałam pismo z prokuratury okręgowej, adresowane do sądu, do mojej wiadomości, z którego wynika, że prokurator przesyła akta sprawy wraz z zażaleniem pokrzywdzonego na postanowienie o umorzeniu śledztwa celem rozpoznania, ponieważ Prokurator Rejonowy nie przychylił się do zażalenia. Moje wątpliwości budzi fakt,
iż to prokurator rejonowy rozpatrywał zażalenie. Wg mnie to prokurator okręgowy powinien rozpatrzyć zażalenie i jeśli nie przychyla się do niego kieruje sprawę do sądu. Dłużnik, którego sprawa dotyczy, prowadzi biuro porad prawnych, choć sam ma wykształcenie średnie. Osobiście udziela porad, ale zatrudnia też prawników. Prawdopodobnie stąd ma liczne znajomości wśród prawników (policja, itp.) W przeszłości wpływały już wnioski o ściganie tego pana, ale zawsze śledztwa były umarzane, choć wnioski dotyczyły fałszowania aktu zgonu, aktu notarialnego, podawania się za adwokata. Czy postępowanie obydwu prokuratorów jest prawidłowe? Czy są jakieś inne możliwości mojego działania, poza biernym oczekiwaniem na sprawę w sądzie, np. czy wchodzi tu w grę instytucja oskarżyciela posiłkowego? A może należy wnieść skargę do ministra sprawiedliwości?
Odpowiedź: Zgodnie z art. 300 § 1 kodeksu karnego kto, w razie grożącej mu niewypłacalności lub upadłości, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez...
