Wyrok SN - I PKN 357/98
Izba:Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych
Sygnatura:I PKN 357/98
Typ:Wyrok SN
Opis:Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 1999/21/680
Radca Prawny 2000/3/154
Data wydania:1998-10-01

Wyrok z dnia 1 października 1998 r.
I PKN 357/98

Likwidacja stanowiska radcy prawnego uzasadnia nieuwzględnienie żą-
dania przywrócenia do pracy na to stanowisko.


Przewodniczący: SSN Maria Mańkowska (sprawozdawca), Sędziowie SN:
Roman Kuczyński, Zbigniew Myszka.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 1 października 1998 r. sprawy z po-
wództwa Józefa Ż. przeciwko Powszechnej Spółdzielni Spożywców ,,S." w W. o
przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-
Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 19 lutego 1998 r. [...]

o d d a l i ł kasację.

U z a s a d n i e n i e


Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Wałbrzychu wyrokiem z dnia 17 lipca 1997 r. za-
sądził na rzecz powoda Józefa Ż. od pozwanej Powszechnej Spółdzielni Spożywców
,,S." w W. kwotę 4.226,10 zł tytułem odszkodowania na podstawie art. 45 § 2 KP. Sąd
ustalił, że powód był zatrudniony u strony pozwanej na stanowisku radcy prawnego.
Stanowisko to zostało jednak zlikwidowane od 2 stycznia 1997 r. na podstawie
uchwały Rady Nadzorczej Spółdzielni z dnia 20 grudnia 1996 r. W dniu 3 lutego 1997
r. powód otrzymał wypowiedzenie umowy o pracę ze skutkiem na dzień 31 maja
1997 r. uzasadnione przyczynami ekonomicznymi i zmianami organizacyjnymi
Spółdzielni. Po rozwiązaniu umów o pracę z powodem i pracownikiem zatrudnionym
na stanowisku starszego referenta prawnego, strona pozwana zawarła umowę zle-
cenia z kancelarią adwokacką. Ta zmiana w strukturze organizacyjnej Spółdzielni
zmniejszyła jej koszty o kwotę 29.461 zł w stosunku rocznym. Sąd uznał, że strona
pozwana naruszyła przepis art. 30 § 4 KP, ponieważ nie wskazała w sposób dos-
tateczny i skonkretyzowany przyczyny wypowiedzenia, którą w rzeczywistości była
likwidacja stanowiska pracy radcy prawnego. Sąd nie uwzględnił żądania powoda o
przywrócenie do pracy, uznając je za niecelowe i niemożliwe do zrealizowania w
obecnym stanie organizacyjnym strony pozwanej i na rzecz powoda zasądził odsz-
kodowanie.

Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu wyro-
kiem z dnia 19 lutego 1998 r. oddalił apelację powoda , podzielając stanowisko Sądu
pierwszej instancji, że wobec sytuacji finansowej i zmian organizacyjnych pozwanej
Spółdzielni, wypowiedzenie powodowi umowy o pracę było uzasadnione. Jednak ze
względu na naruszenie art. 30 § 4 KP, słuszne było przyznanie powodowi odszko-
dowania z uwagi na niemożność przywrócenia do pracy w sytuacji likwidacji stano-
wiska radcy prawnego.

Pełnomocnik powoda zaskarżył kasacją powyższy wyrok, zarzucając naru-
szenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 45 § 1 i 2 KP i orzeczenie
wbrew żądaniu powoda o odszkodowaniu zamiast przywrócenia do pracy.


Sąd Najwyższy zważył, co następuje:


Kasacja nie jest zasadna. Wskazanie w kasacji jedynie zarzutu naruszenia
przepisów prawa materialnego oznacza, iż Sąd Najwyższy jest związany dokonanymi
w sprawie ustaleniami stanu faktycznego. Powód nie może w takiej kasacji negować
dokonanego przez Sądy obu instancji ustalenia o likwidacji w pozwanej Spółdzielni
stanowiska radcy prawnego z przyczyn ekonomicznych.

Naruszenie art. 30 § 4 KP, który jest przepisem o wypowiadaniu umowy o
pracę, powoduje zgodnie z art. 45 § 1 KP, że sąd pracy - stosownie do żądania pra-
cownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już roz-
wiązaniu o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o
odszkodowaniu. Stosownie do § 2 tego przepisu sąd może jednak nie uwzględnić
żądania pracownika uznania wypowiedzenia za bezskuteczne lub przywrócenia do
pracy, jeżeli ustali, że uwzględnienie takiego żądania jest niemożliwe lub niecelowe i
w takim przypadku sąd pracy orzeka o odszkodowaniu.

Likwidacja stanowiska pracy radcy prawnego stanowiła okoliczność uzasad-
niającą nieuwzględnienie żądania powoda przywrócenia go do pracy na to stano-
wisko. W takiej sytuacji roszczenie to nie mogło być uwzględnione i Sądy prawidłowo
zastosowały przepis art. 45 § 2 KP, zasądzając na rzecz powoda odszkodowanie.

Z tych względów i na podstawie art. 39312 KPC Sąd Najwyższy orzekł, jak w
sentencji.
========================================
Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych - inne orzeczenia:
dokumentdata wyd.
[IA] I PKN 693/01   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2004/12/205
2002-12-18 
[IA] I PKN 685/01   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2004/10/168
2002-10-02 
[IA] I PKN 684/01   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2004/12/212
2002-09-16 
[IA] I PKN 682/01   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2004/12/211 Monitor Prawa Pracy 2004/11/14
2002-09-04 
[IA] I PKN 668/01   Wyrok SN
Prawo Pracy 2003/7-8/50 Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2004/3/47
2002-12-18 
  • Adres publikacyjny: