Wyrok z dnia 13 listopada 1997 r.
I PKN 343/97

Wielokrotne nieusprawiedliwione nieobecności pracownika oraz
używanie alkoholu w pracy mogą, w razie niewłaściwego podania przez
pracodawcę przyczyny rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia,
uzasadniać zasądzenie na rzecz pracownika odszkodowania zamiast
dochodzonego przywrócenia do pracy (art. 56 § 2 w związku z art. 45 § 2 KP).


Przewodniczący SSN: Walerian Sanetra, Sędziowie SN: Kazimierz
Jaśkowski (sprawozdawca), Barbara Wagner.


Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 1997 r. sprawy z po-
wództwa Józefa F. przeciwko Zespołowi Szkół Rolniczych w Kl. o przywrócenie do
pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie z dnia 15 maja 1997 r. [...]


o d d a l i ł kasację.

U z a s a d n i e n i e

Powód Józef F. w sprawie przeciwko Zespołowi Szkół Rolniczych w K. o
przywrócenie do pracy wniósł kasację od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie z dnia 15 maja 1997 r. [...]. Zaskarżonym wy-
rokiem zmieniono wyrok Sądu I instancji, oddalający powództwo i zasądzono od
pozwanego na rzecz powoda odszkodowanie w wysokości 3-miesięcznego wyna-
grodzenia oraz koszty procesu. Sąd II instancji podzielił pogląd Sądu Rejonowego,
że 3-dniowa nieusprawiedliwiona nieobecność powoda w pracy w lipcu 1996 r. sta-
nowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych uzasadniające
rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 KP.
Pozwany naruszył w oświadczeniu o rozwiązaniu przepis art. 30 § 4 KP wskazując
jako przyczynę rozwiązania ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków

- 2 -

pracowniczych. Zdaniem Sądu II instancji jest to określenie zbyt ogólne i nie-
wystarczające dla oceny zasadności rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedze-
nia. Powołując się na znowelizowany przepis art. 56 KP Sąd ten uznał jednak, że
okoliczności sprawy nie dają podstaw do uwzględnienia roszczenia o przywrócenie
do pracy i dlatego zasądził odszkodowanie.
W kasacji zarzucono naruszenie art. 30 § 4, art. 52 § 1 pkt 1, art. 52 § 3, art.
30 § 5 oraz art. 56 KP oraz rażące naruszenie przepisów prawa procesowego. W
uzasadnieniu podniesiono, iż art. 56 KP zezwala na zasądzenie odszkodowania w
miejsce dochodzonego przywrócenia do pracy w bardzo wyjątkowych sytuacjach,
które nie zostały w niniejszej sprawie wykazane przez Sąd II instancji. Pozostałe za-
rzuty dotyczące prawa materialnego zostały uzasadnione poprzez odesłanie do ar-
gumentów podniesionych w apelacji.

Sąd Najwyższy zważył co następuje.

Kasacja nie jest uzasadniona.
Z przepisu art. 3933 KPC wynika wprost, iż kasacja powinna przytaczać
podstawy kasacyjne i ich uzasadnienie. Wymóg ten jest spełniony tylko w odniesieniu
do art. 56 KP. Pozostałe zarzuty bądź to nie zawierają podstaw kasacyjnych (nie
powołano żadnego przepisu prawa procesowego, który zdaniem skarżącego był na-
ruszony) bądź też nie zostały uzasadnione. Zgodnie z ustalonym orzecznictwem
Sądu Najwyższego nie stanowi wymaganego przez art. 3933 KPC uzasadnienia
podstaw kasacyjnych odesłanie do wcześniejszych pism procesowych. Z tych wzglę-
dów zarzuty nie dotyczące naruszenia art. 56 KP nie mogą być rozpatrywane przez
Sąd Najwyższy.
Przepis art. 56 § 2 KP nakazuje w stosunku do rozwiązania umowy o pracę
bez wypowiedzenia odpowiednio stosować art. 45 § 2 i § 3 KP, dotyczące roszczeń
pracownika w razie wadliwego wypowiedzenia umowy. Według art. 45 § 2 KP sąd
pracy może nie uwzględnić żądania pracownika uznania wypowiedzenia za bezsku-
teczne lub przywrócenia do pracy, jeżeli ustali, że uwzględnienie takiego żądania jest
niemożliwe lub niecelowe; w takim przypadku sąd pracy orzeka o odszkodowaniu.
Mimo że Sąd II instancji nie wskazał wyraźnie w uzasadnieniu przyczyn, dla których

- 3 -

przywrócenie powoda do pracy jest niecelowe, to jednak jego rozstrzygnięcie jest
trafne. Powód bowiem już wcześniej opuszczał pracę bez usprawiedliwienia,
nadużywał alkoholu, a ponadto nałożono na niego karę nagany.
Z tych względów na podstawie art. 39312 KPC orzeczono jak w sentencji.
========================================