WYROK Z DNIA 25 CZERWCA 2008 R.
IV KK 40/08


W wypadku zaliczenia tymczasowego aresztowania na poczet kary
pozbawienia wolności orzeczonej z warunkowym zawieszeniem jej wyko-
nania, uznaje się ją za odbytą w rozmiarze podlegającym zaliczeniu tylko
wówczas, gdy nastąpiło prawomocne zarządzenie wykonania kary warun-
kowo zawieszonej.

Przewodniczący: sędzia SN D. Rysińska.
Sędziowie: SN M. Pietruszyński (sprawozdawca),
SA (del. do SN) M. Laskowski.
Prokurator Prokuratury Krajowej: J. Piechota.

Sąd Najwyższy w sprawie Arkadiusza S., skazanego z art. 284 § 1
k.k., po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 25 czerwca 2008
r., kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazane-
go od wyroku Sądu Rejonowego w J. z dnia 8 czerwca 2006 r.,

u c h y l i ł zaskarżony wyrok i sprawę oskarżonego Arkadiusza S.
p r z e k a z a ł Sądowi Rejonowemu w J. do ponownego rozpoznania.


U Z A S A D N I E N I E

W dniu 23 marca 2006 r. do Sądu Rejonowego w J. wpłynął akt
oskarżenia przeciwko Arkadiuszowi S., którego oskarżono o popełnienie, w
warunkach powrotu do przestępstwa (art. 64 § 1 k.k.), przestępstwa okre-
ślonego w art. 284 § 1 k.k. Oskarżony był uprzednio skazany wyrokiem
Sądu Rejonowego w J. z dnia 4 listopada 2004 r., za popełnienie przestęp-
stwa określonego w art. 280 § 1 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności,
której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 5 lat, z oddaniem
oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego. Na poczet ka-
ry pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wol-
ności od dnia 24 marca do dnia 4 listopada 2004 r.
W akcie oskarżenia prokurator zamieścił wniosek, uzgodniony z
oskarżonym, o skazanie go bez przeprowadzenia rozprawy i wymierzenie
mu kary roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykona-
nia kary na okres 5 lat oraz oddanie pod dozór kuratora.
Sąd Rejonowy w J. wyrokiem z dnia 8 czerwca 2006 r., wydanym na
posiedzeniu w trybie art. 335 k.p.k., uznał oskarżonego za winnego popeł-
nienia zarzuconego mu czynu, kwalifikowanego z art. 284 § 1 k.k. w zw. z
art. 64 § 1 k.k. i skazał go na karę roku pozbawienia wolności, której wyko-
nanie warunkowo zawieszono na okres próby 5 lat, orzekając nadto odda-
nie oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego.
Wyrok uprawomocnił się bez postępowania odwoławczego w dniu 16
czerwca 2006 r.
Od tego wyroku kasację wniósł Prokurator Generalny, zarzucając wy-
rokowi rażącą i mającą istotny wpływ na jego treść obrazę przepisu prawa
procesowego art. 343 § 7 k.p.k. w zw. z art. 335 § 1 k.p.k., polegającą na
uwzględnieniu wniosku prokuratora o wydanie wyroku skazującego Arka-
diusza S. za czyn określony w art. 284 § 1 k.k., popełniony w warunkach
wskazanych w art. 64 § 1 k.k., bez przeprowadzenia rozprawy i wymierze-
nie mu uzgodnionych kar i środków karnych, pomimo tego, że brak było
podstaw do przyjęcia, iż oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu w
warunkach powrotu do przestępstwa i wniósł o uchylenie wyroku oraz
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Z akt sprawy wynika, że Sąd Rejonowy w J. procedując na posiedze-
niu w dniu 8 czerwca 2006 r., zaakceptował wniosek prokuratora, złożony
w trybie art. 335 § 1 k.p.k., o wydanie wyroku skazującego Arkadiusza S.,
oskarżonego o popełnienie czynu określonego w art. 284 § 1 k.k. w zw. z
art. 64 § 1 k.k., na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawie-
szeniem jej wykonania na okres próby 5 lat, z oddaniem go w okresie pró-
by pod dozór kuratora sądowego i wydał wyrok, uwzględniający w pełni
propozycje prawne zawarte we wniosku. Kwalifikując przypisany oskarżo-
nemu czyn z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., Sąd Rejonowy nie
zauważył, powielając błąd popełniony przez prokuratora, że nie zostało za-
rządzone wykonanie uprzednio wymierzonej oskarżonemu kary pozbawie-
nia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, za przestępstwo
określone w art. 280 § 1 k.k., na poczet której zaliczono okres rzeczywiste-
go pozbawienia wolności od dnia 24 marca do dnia 4 listopada 2004 r.
W wypadku bowiem zaliczenia tymczasowego aresztowania na po-
czet kary pozbawienia wolności orzeczonej z warunkowym zawieszeniem
jej wykonania, uznaje się ją za odbytą w rozmiarze podlegającym zalicze-
niu tylko wówczas, gdy nastąpiło prawomocne zarządzenie wykonania kary
warunkowo zawieszonej.
Orzekając w ten sposób Sąd Rejonowy w rażący sposób naruszył
dyspozycję art. 335 § 1 k.p.k., w zakresie przesłanki warunkującej zasto-
sowanie instytucji skazania bez przeprowadzenia rozprawy, wskazującej,
że okoliczności popełnienia przestępstwa nie mogą budzić wątpliwości.
Wątpliwości nie może budzić nie tylko zasadnicza kwestia sprawstwa czy-
nu przez określoną osobę, ale wszystkie okoliczności, które są istotne dla
ustaleń w zakresie odpowiedzialności karnej sprawcy, w tym dla oceny
prawnej czynu będącego przedmiotem osądu. Skoro w tej sprawie brak by-
ło warunków do przyjęcia, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czy-
nu w warunkach powrotu do przestępstwa, określonych w art. 64 § 1 k.k.,
to Sąd powinien dostrzec potrzebę zmiany tego wniosku i wystąpić ze sto-
sowną inicjatywą wobec stron, a zwłaszcza prokuratora. Powinien to uczy-
nić na posiedzeniu, uprzedzając strony, że wniosek w pierwotnym kształcie
nie będzie mógł być uwzględniony. Po dokonaniu stosownej modyfikacji
wniosku (za zgodą stron), Sąd byłby uprawniony do wydania wyroku bez
przeprowadzenia rozprawy. W braku takiej zgody powinien skierować
sprawę do rozpoznania na zasadach ogólnych. W tej sprawie sytuacja taka
nie miała miejsca, co w konsekwencji doprowadziło do wydania wyroku bez
przeprowadzenia rozprawy w sytuacji, gdy okoliczności mające istotne
znaczenia dla prawnej oceny czynu oskarżonego budziły zasadnicze wąt-
pliwości.
Zaistniałe w sprawie rażące uchybienia, w sposób oczywisty wywarły
wpływ na treść wyroku.
Z tych względów należało uchylić zaskarżone orzeczenie i sprawę
przekazać Sądowi Rejonowemu w J. do ponownego rozpoznania.