Wyrok SN - IV KK 145/09
Izba:Izba Karna
Sygnatura:IV KK 145/09
Typ:Wyrok SN
Opis:Orzecznictwo Sądu Najwyższego-Izba Karna i Wojskowa 2009/9/77
Data wydania:2009-06-18

WYROK Z DNIA 18 CZERWCA 2009 R.
IV KK 145/09

Zakaz wynikający z art. 415 § 5 zd. 2 k.p.k. odnosi się do każdego
określonego w ustawie wypadku orzekania karnoprawnego obowiązku na-
prawienia szkody, a więc także, określonego w art. 72 § 2 k.k.

Przewodniczący: sędzia SN A. Siuchniński (sprawozdawca).
Sędziowie SN: R. Malarski, T. Artymiuk.

Sąd Najwyższy w sprawie Dariusza D., skazanego za przestępstwa z
art. 286 § 1 k.k., po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, w trybie art.
535 § 5 k.p.k., w dniu 18 czerwca 2009 r., kasacji, wniesionej przez Prokura-
tora Generalnego na korzyść skazanego od wyroku Sądu Okręgowego w K. z
dnia 24 maja 2007 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w K. z
dnia 9 lutego 2006 r.,

u c h y l i ł zaskarżony wyrok oraz utrzymany nim w mocy wyrok Sądu Rejo-
nowego w K. z dnia 9 lutego 2006 r. w części dotyczącej zobowiązania ska-
zanego Dariusza D. do naprawienia szkody (pkt III wyroku Sądu Rejonowego
w K.) (...).

U Z A S A D N I E N I E

Dariusz D. oskarżony został o to, że ,,w dniu 14 czerwca 1995 roku w
K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził Jerzego S.
do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci tkanin syntetycznych
wartości 56.859,73 zł za pomocą wprowadzenia go w błąd co do zamiaru za-
płaty za w/w towar", tj. o popełnienie przestępstwa z art. 286 § 1 k.k.
Wyrokiem z dnia 9 lutego 2006 r. Sąd Rejonowy w K. uznał Dariusza D.
za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, ustalając, że wprowadził on
w błąd Marię S., co do zamiaru terminowej zapłaty za odbierany towar i za to
na podstawie art. 286 § 1 k.k. i art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. wymierzył mu karę roku
pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych,
ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 zł. Na podstawie art. 69 § 1 i 2
k.k. i art. 70 § 1 k.k. Sąd wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności
warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 4 lata, zaś na podstawie art.
72 § 2 k.k. zobowiązał Dariusza D. do naprawienia szkody, poprzez zapłatę
kwoty 56 859,73 zł na rzecz Jerzego S., w terminie 2 lat od daty uprawomoc-
nienia się wyroku.
Apelację od tego wyroku wniósł skazany, zarzucając sądowi pierwszej
instancji poczynienie błędnych ustaleń faktycznych przyjętych za podstawę
wyroku i mających wpływ na jego treść, a nadto obrazę szeregu przepisów
procedury.
Wyrokiem z dnia 24 maja 2007 r. Sąd Okręgowy w K., uznając apelację
obrońcy za oczywiście bezzasadną, utrzymał w mocy zaskarżony wyrok.
Od tego wyroku kasację wywiódł Prokurator Generalny, zarzucając ra-
żące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa pro-
cesowego, tj. art. 415 § 5 k.p.k., polegające na orzeczeniu wobec skazanego
Dariusza D. na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązania do naprawienia szko-
dy, pomimo iż o roszczeniu wynikającym z popełnienia przestępstwa wcze-
śniej prawomocnie rozstrzygnięto w postępowaniu cywilnym.
Prokurator Generalny wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku oraz
utrzymanego nim w mocy wyroku sądu pierwszej instancji w zaskarżonej
części.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest oczywiście zasadna.
Rację ma Prokurator Generalny, że zaskarżony wyrok Sądu Okręgo-
wego w K., jak i utrzymany nim w mocy wyrok Sądu Rejonowego w K. w za-
skarżonej części zostały wydane z oczywistą i rażącą obrazą art. 415 § 5 zd.
2 k.p.k. Zgodnie z treścią tego przepisu nawiązki na rzecz pokrzywdzonego
lub obowiązku naprawienia szkody bądź zadośćuczynienia za doznaną
krzywdę nie orzeka się, jeżeli roszczenie wynikające z popełnienia przestęp-
stwa jest przedmiotem innego postępowania albo o roszczeniu tym prawo-
mocnie orzeczono. W orzecznictwie wskazano, że zakaz wynikający z art.
415 § 5 zd. 2 k.p.k. odnosi się do każdego określonego w ustawie przypadku
orzekania karnoprawnego obowiązku naprawienia szkody, a więc również
tego, określonego w art. 72 § 2 k.k. (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 li-
stopada 2006 r., IV KK 328/06, OSNKW 2007, z. 2, poz. 14).
Sąd Rejonowy w K. skazując Dariusza D. za przestępstwo z art. 286 §
1 k.k., zobowiązał go do naprawienia szkody, poprzez zapłatę kwoty
56 859,73 zł na rzecz Jerzego S., w terminie 2 lat od daty uprawomocnienia
się wyroku. Orzekając o zobowiązaniu Dariusza D. do naprawienia szkody
wyrządzonej popełnionym przez niego przestępstwem, Sąd Rejonowy nie
uwzględnił treści prawomocnego nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejo-
nowy w K. z dnia 22 października 1997 r., rozstrzygającego prawomocnie o
roszczeniu przysługującym Jerzemu S., pomimo tego, że na rozprawie w dniu
29 listopada 2005 r. Sąd dopuścił dowód z akt tej sprawy (...). Sąd Rejonowy
miał świadomość tego, że Komornik Sądowy Rewiru II przy sądzie Rejono-
wym w S. prowadził postępowanie egzekucyjne z majątku Dariusza D., które
toczyło się bezskutecznie. W toku tego postępowania egzekucyjnego pełno-
mocnik pokrzywdzonego zawiadomił prokuraturę o podejrzeniu popełnienia
przestępstwa oszustwa, wskazując okoliczności w jakich doszło do wydania
Dariuszowi D. towarów na szkodę Jerzego S. i podając kwotę, której nie uda-
ło się wyegzekwować. Z powyższego wynika, że nałożony na skazanego
obowiązek zapłaty kwoty 56 859,73 zł, dotyczy tego samego roszczenia, o
którym orzeczono już w postępowaniu cywilnym. Okoliczność, że o roszcze-
niu wynikającym z popełnienia przestępstwa już wcześniej prawomocnie roz-
strzygnięto, wykluczała możliwość nałożenia na Dariusza D. w postępowaniu
karnym obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przez niego tym prze-
stępstwem. Sąd Okręgowy w K. wyrokiem z dnia 24 maja 2007 r., utrzymując
w mocy wyrok Sądu Rejonowego w K., nie odniósł się do kwestii zobowiąza-
nia orzeczonego na podstawie art. 72 § 2 k.k., pomimo takiej powinności wy-
nikającej z dyspozycji art. 440 k.p.k.
Wobec stwierdzenia rażącego naruszenia art. 415 § 5 k.p.k. oraz nie-
wątpliwego wpływu tego uchybienia na treść rozstrzygnięcia, należało uchylić
zaskarżony wyrok oraz utrzymany nim w mocy wyrok sądu pierwszej instancji
w części dotyczącej zobowiązania skazanego Dariusza D. do naprawienia
szkody.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy orzekł jak w wyroku.
Izba Karna - inne orzeczenia:
dokumentdata wyd.
[IK] IV KK 165/09   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego-Izba Karna i Wojskowa 2009/11/96
2009-06-18 
[IK] IV KK 28/09   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego-Izba Karna i Wojskowa 2009/11/97
2009-06-24 
[IK] IV KK 14/09   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego-Izba Karna i Wojskowa 2009/7/54
2009-04-22 
[IK] IV KK 3/09   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego-Izba Karna i Wojskowa 2009/6/47
2009-02-12 
[IK] IV KK 459/08   Wyrok SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego-Izba Karna i Wojskowa 2009/9/75
2009-05-18 
  • Adres publikacyjny: