Postanowienie SN - III SW 21/00
Izba:Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych
Sygnatura:III SW 21/00
Typ:Postanowienie SN
Opis:Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 2001/3/91
Data wydania:2000-10-23

Postanowienie z dnia 23 października 2000 r.
III SW 21/00

Liczbę głosów oddanych na poszczególnych kandydatów ustala się wy-
łącznie na podstawie kart do głosowania (art. 61 ustawy z dnia 27 września
1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, jednolity tekst: Dz.U. z
2000 r. Nr 47, poz. 544).


Przewodniczący: SSN Kazimierz Jaśkowski, Sędziowie SN: Krystyna
Bednarczyk (sprawozdawca), Jadwiga Skibińska-Adamowicz.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 23 października 2000 r. sprawy z pro-
testu Kazimierza A. przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z
udziałem uczestników postępowania: 1) Okręgowej Komisji Wyborczej w G., 2) Pro-
kuratora Generalnego, 3) przedstawiciela Państwowej Komisji Wyborczej

p o s t a n o w i ł:

uznać protest za bezzasadny.

U z a s a d n i e n i e

Pismem z dnia 11 października 2000 r. Komitet Wyborczy Kandydata na Pre-
zydenta Rzeczypospolitej Polskiej Tadeusza Wileckiego wniósł protest przeciwko
wyborowi Prezydenta. Kwestionuje się w nim prawidłowość wyników wyborów ogło-
szonych w dniu 10 października 2000 r. przez Państwową Komisję Wyborczą. Z obli-
czeń wnoszącego protest Komitetu Wyborczego wynika bowiem, że w województwie
Pomorskim procent głosów oddanych na Aleksandra Kwaśniewskiego był niższy niż
podany w ogłoszeniu, a procent głosów oddanych na Andrzeja Olechowskiego i
Mariana Krzaklewskiego był wyższy niż podany w ogłoszeniu. Ponadto zarzuca się
wadliwe obliczenie głosów w Obwodowej Komisji Wyborczej [...] w G., gdyż jeden z
członków wnoszącego protest Komitetu osobiście oddał głos na Tadeusz Wileckiego,
a według protokołu wyborczego tej Komisji nikt nie głosował na tego kandydata.
W odpowiedzi na protest Państwowa Komisja Wyborcza stwierdziła, że nie
podawała wyników głosowania na obszarze województw, lecz wyniki z poszczegól-
nych okręgów wyborczych.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Pierwszy z podniesionych zarzutów nie ma uzasadnionych podstaw. W za-
łączniku do obwieszczenia Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 9 października
2000 r. o wynikach głosowania i wyniku wyborów Prezydenta Rzeczypospolitej Pols-
kiej zarządzonych na dzień 8 października 2000 r. (Dz. U. Nr 85, poz. 952) podano
między innymi liczbę ważnie oddanych głosów na poszczególnych kandydatów i sto-
sunek procentowy do ogólnej liczby ważnych głosów. Dla województwa Pomorskiego
wynik ten podano z trzech okręgów wyborczych. W proteście nie wskazano, aby po-
pełniono błąd w obliczeniu głosów w jednej lub kilku z okręgowych komisji wybor-
czych. Wnoszący protest powołuje się jedynie na własne odmienne obliczenia nie
wskazując przy tym, na podstawie jakich danych obliczenia te zostały dokonane.
Natomiast podane przez Państwową Komisję Wyborczą wyniki głosowania zostały
ustalone na podstawie sporządzonych przez okręgowe komisje wyborcze protokołów
zbiorczych wyników głosowania ze wszystkich obwodów. Podstawą obliczenia gło-
sów w obwodach są karty do głosowania i jedynie na podstawie tych kart można
ustalić prawdziwą liczbę oddanych głosów (art. 61, 63, 66 ust. 1, 66d i 67 ustawy z
dnia 17 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, jednolity
tekst: Dz. U. z 2000 r. Nr 47, poz. 544). Inne metody obliczania ilości głosów mogą
jedynie doprowadzić do ustalenia rezultatu mniej lub bardziej zbliżonego do prawdzi-
wego wyniku. Prawidłowość ustalenia liczby głosów przez Państwową Komisję Wy-
borczą nie została w żaden sposób podważona.
W celu sprawdzenia zasadności drugiego zarzutu dotyczącego nieprawidło-
wości w Obwodowej Komisji Wyborczej [...] w G. Sąd Najwyższy przeprowadził do-
wód z przesłuchania świadka Kazimierza A. oraz z protokołu głosowania i oryginałów
kart do głosowania w tej Komisji. Świadek Kazimierz A. zeznał, że oddał głos na Ta-
deusza Wileckiego przez postawienie krzyżyka przy nazwisku tego kandydata. Z
protokołu głosowania wynika, że przekazano 2.287 kart do głosowania. Liczba odda-
nych głosów wynosiła 1.600, w tym 1.594 głosów ważnych i 6 głosów nieważnych.
Kandydat Tadeusz Wilecki otrzymał 0 głosów. Po sprawdzeniu wszystkich kart do
głosowania okazało się, że 627 kart nie zostało wykorzystanych a liczba kart wyko-
rzystanych wynosi 1600, co jest zgodne z protokołem komisji. Spośród sześciu gło-
sów nieważnych na jednej z kart postawiono znak ,,x" przy nazwisku kandydata Ta-
deusza Wileckiego przy czym znak ,,x" został postawiony także przy nazwisku kan-
dydata Lecha Wałęsy, a następnie nazwisko tego ostatniego kandydata oraz znak ,,x"
zostały przekreślone. Głos taki jest nieważny, gdyż zgodnie z art. 62 ust. 1 pkt 2 po-
wołanej ustawy komisja uznaje za nieważne głosy oddane na kartach do głosowania,
na których wyborca umieścił znak ,,x" przy więcej niż jednym nazwisku kandydata.
Jeżeli świadek Kazimierz A. oddał głos na Tadeusza Wileckiego, to był to głos
nieważny. Na pozostałych kartach do głosowania z głosami ważnymi i nieważnymi
znak ,,x" figuruje przy nazwiskach innych kandydatów niż Tadeusz Wilecki. Wskaza-
ny w protokole wynik wyborów - 0 głosów na Tadeusza Wileckiego - okazał się
zgodny ze stanem faktycznym.
Ponieważ nie potwierdziły się podniesione w proteście zarzuty, Sąd Najwyż-
szy na podstawie art. 75 ust. 1 i 1a powołanej ustawy uznał protest za bezzasadny.
========================================
Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych - inne orzeczenia:
dokumentdata wyd.
[IA] III SW 48/09   Uchwała całej izby SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2010/1-2/28
2009-08-26 
[IA] III SW 44/09   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2010/1-2/30
2009-07-15 
[IA] III SW 17/09   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2010/1-2/29
2009-07-08 
[IA] III SW 118/07   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2008/19-20/307
2007-12-13 
[IA] III SW 63/07   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2008/15-16/246
2007-12-05 
  • Adres publikacyjny: