- 1 -


Postanowienie z dnia 24 września 1997 r.
III KKO 6/97

Przewodniczący SSN: Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca), Sędziowie SN:
Janusz Łętowski, Andrzej Wasilewski, przedstawiciel Ministra Sprawiedliwości
Tadeusz Szóstakowski, przedstawiciel Ministra Finansów Maria Paluch.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 24 września 1997 r. na rozprawie
sprawy z wniosku Przedsiębiorstwa Realizacji Kompletnych Obiektów Przemysło-
wych "K." Spółki z o.o. w C. o rozpoznanie sporu o właściwość między Sądem Woje-
wódzkim w C. i Sądem Apelacyjnym w K. a Naczelnym Sądem Administracyjnym-
Ośrodkiem Zamiejscowym w K.

p o s t a n o w i ł :

o d r z u c i ć wniosek.


U z a s a d n i e n i e

Przedsiębiorstwo Realizacji Kompletnych Obiektów Przemysłowych "K." Spół-
ka z o.o. w C. w piśmie z dnia 26 czerwca 1997 r. wystąpiła do Kolegium Kompeten-
cyjnego przy Sądzie Najwyższym z wnioskiem o: "rozstrzygnięcie sporu negatywne-
go o właściwość pomiędzy Sądem Wojewódzkim w C., Sądem Apelacyjnym w K.
oraz Naczelnym Sądem Administracyjnym-Ośrodkiem Zamiejscowym w K.".
W tym wniosku oraz w jego uzasadnieniu, wnioskodawca nie wskazał organu
administracji państwowej, którego miałby dotyczyć spór kompetencyjny.
Mając na uwadze wynikającą z art. 190 § 1 Kodeksu postępowania adminis-
tracyjnego kompetencję Kolegium Kompetencyjnego do rozstrzygania sporów o
właściwość między organami administracji państwowej a sądami przewodniczący
Wydziału w Sądzie Najwyższym wezwał wnioskodawcę do poprawienia i uzupełnie-
nia wniesionego wniosku, który jeżeli miałby dotyczyć negatywnego sporu o właści-

- 2 -

wość między organami administracji państwowej a sądami powinien wskazać takie
organy będące w sporze.
W odpowiedzi na to wezwanie, będący adwokatami pełnomocnicy wniosko-
dawcy, w piśmie z dnia 18 lipca 1997 r. określili treść wniosku jako żądanie "o rozs-
trzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy sądem powszechnym - Sądem Wojewódz-
kim w C. - Sądem Apelacyjnym w K. a organem administracji specjalnej - Naczelnym
Sądem Administracyjnym". W uzasadnieniu tego wniosku pełnomocnicy wniosko-
dawcy powołali się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodka Zamiejs-
cowego w K. z dnia 5 lutego 1995 r. [...], w którym wprawdzie Sąd ten oddalił wnie-
sioną przez Przedsiębiorstwo "K." skargę na decyzję Izby Skarbowej, ale w uzasad-
nieniu stwierdził, że dochodzone prez skarżące Przedsiębiorstwo roszczenie o odset-
ki z tytułu nadpłaconego podatku ma cywilistyczny charakter prawny. Z kolei w postę-
powaniu przed Sądem Wojewódzkim w C. pozew Przedsiębiorstwa "K." został odrzu-
cony, a następnie Sąd Apelacyjny w K. oddalił zażalenie na takie postanowienie Są-
du Wojewódzkiego. W tym stanie rzeczy zaistniał - zdaniem wnioskodawcy - spór ne-
gatywny w rozumieniu art. 192 KPA między: "sądem powszechnym a organem admi-
nistracji państwowej - administracji specjalnej".
Na rozprawie przed Kolegium Kompetencyjnym w dniu 24 września 1997 r.
pełnomocnicy wnioskodawcy nie stawili się pomimo prawidłowego zawiadomienia o
tym terminie rozprawy.
Kolegium Kompetencyjne przy Sądzie Najwyższym zważyło, co następuje:
W rozpatrywanym wniosku Przedsiębiorstwa Realizacji Kompletnych Obiek-
tów Przemysłowych "K." Spółki z o.o. w C. zarówno w jego żądaniu, jak i w jego uza-
sadnieniu nie zostały nawet powołane warunki sporu o właściwość w rozumieniu
przepisów art. 190 § 1 i 192 § 1 pkt 2 KPA, który podlegałby rozpatrzeniu przez Kole-
gium Kompetencyjne przy Sądzie Najwyższym.
W powołanych przepisach mowa jest o sporze o właściwość między organami
administracji państwowej a sądami, przy czym negatywna forma takiego sporu pole-
ga na tym, że w sprawie za niewłaściwy uznaje się zarówno organ administracji
państwowej, jak i sąd. Podstawowym warunkiem sporu o właściwość w rozumieniu
powołanych wyżej przepisów jest zatem to, że po jednej stronie występuje organ ad-
ministracji państwowej, a po drugiej sąd. Tymczasem wnioskodawca zupełnie bezza-

- 3 -

sadnie przypisuje rolę organu administracji - Naczelnemu Sądowi Administracyjne-
mu. Takie stanowisko przedstawione przez pełnomocników wnioskodawcy, którzy są
adwokatami jest wręcz niezrozumiałe. Trudno bowiem przyjąć, że adwokaci nie znają
systemu sądów , a w szczególności przepisów ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Na-
czelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm.). Przy okazji należy
też zwrócić uwagę na oczywiście bezzasadne traktowanie wyroku Naczelnego Sądu
Administracyjnego o oddaleniu skargi (orzeczenia merytorycznie rozstrzygającego
rozpatrywaną sprawę) w kategorii uznania się za niewłaściwym w rozumieniu sporu
negatywnego.
Z powyższych przyczyn wniosek podlegał odrzuceniu stosownie do art. 199 §
1 KPC stosowanemu odpowiednio w myśl art. 195 KPA.

========================================