Postanowienie z dnia 27 marca 2003 r.
II UZ 3/03

Kasacja w sprawie o sprostowanie protokołu powypadkowego powinna
zawierać oznaczenie wartości przedmiotu zaskarżenia.

Przewodniczący SSN Beata Gudowska, Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk,
Jerzy Kuźniar (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 marca
2003 r. sprawy z powództwa Wojciecha K. przeciwko N.P. Sp. z o.o. o sprostowanie
protokołu powypadkowego, na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu
Okręgowego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2002 r. [...]

o d d a l i ł zażalenie.

U z a s a d n i e n i e

Postanowieniem z dnia 4 grudnia 2002 r. [...] Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie odrzucił kasację powoda Wojciecha K. od
wyroku tego Sądu z dnia 24 czerwca 2002 r. w sprawie przeciwko N.P. Spółka z o. o.
o sprostowanie protokołu powypadkowego, stwierdzając, że pełnomocnik powoda,
mimo wezwania Sądu o podanie wartości przedmiotu zaskarżenia, nie wykonał tego
zarządzenia w zakreślonym terminie, gdy tymczasem sprawa niniejsza jest sprawą o
prawa majątkowe.
W zażaleniu na to postanowienie powód wskazał, że powództwo dotyczyło
sprostowania protokołu powypadkowego zaś dopiero po jego uwzględnieniu możliwe
byłoby wystąpienie z nowym pozwem o zapłatę konkretnej kwoty, podając ostatecz-
nie, że wartość przedmiotu zaskarżenia wynosi 12.000 zł.

Sąd Najwyższy zważył co następuje:

Zażalenie jest nieuzasadnione. Zgodnie z art. 3933 § 2 k.p.c., w sprawach o
prawa majątkowe, kasacja - poza czynieniem zadość wymaganiom przewidzianym
dla pisma procesowego - powinna zawierać oznaczenie wartości przedmiotu zaskar-
żenia. Taki charakter niniejszej sprawy nie może budzić wątpliwości, skoro zmierza
ona bezpośrednio do realizacji prawa lub uprawnienia mającego wpływ na stosunki
majątkowe stron, pełnomocnik powoda winien wiec, składając kasację w sprawie,
oznaczyć wartość przedmiotu zaskarżenia w myśl wskazań zawartych w art.19 § 2
k.p.c., a skoro tego nie uczynił był obowiązany do terminowego wykonania zarządze-
nia Sądu pod rygorem `określonym w art. 3935 k.p.c. Niewykonanie tego zarządzenia
skutkowało odrzuceniem kasacji, w tej więc sytuacji stanowisko Sądu Okręgowego
było w pełni uzasadnione, a zażalenie nie może odnieść skutku.
Warto też wskazać, że zażalenie jest bezzasadne także z innych przyczyn.
Zgodnie z art. 393 3 § 1 k.p.c. kasacja powinna zawierać, poza oznaczeniem orze-
czenia, od którego jest wniesiona, także przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uza-
sadnienie, przedstawienie okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie, a nadto
wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchy-
lenia lub zmiany. Wszystkie wymienione elementy kasacji mają charakter bezwzglę-
dny (konstrukcyjny), co oznacza, że nie podlegają one uzupełnieniu, a brak którego-
kolwiek z nich czyni kasację niedopuszczalną.
W orzecznictwie kasacyjnym Sądu Najwyższego utrwalony jest pogląd, że
brak bliższego określenia podstawy kasacyjnej oraz jej uzasadnienia stanowi wadę,
która uniemożliwia traktowanie pisma jako skargi kasacyjnej i wyklucza jej uzupełnie-
nie (por. np. postanowienie z dnia 6 listopada 1996 r., II UKN 12/96 - OSNAPiUS
1997 nr 10, poz. 173 ). W ten sam sposób należy traktować brak polegający na nie-
przedstawieniu w kasacji okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie. W obecnym
stanie prawnym Sąd Najwyższy - stosownie do art.393 § 1 k.p.c. - może odmówić
przyjęcia kasacji do rozpoznania jeżeli w sprawie nie występuje istotne zagadnienie
prawne, nie istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżność w orzecznictwie sądów, bądź gdy kasacja
jest oczywiście bezzasadna, chyba że zaskarżone orzeczenie oczywiście narusza
prawo albo gdy zachodzi nieważność postępowania (art. 393 § 2 k.p.c.). Przedsta-
wienie okoliczności uzasadniających rozpoznanie kasacji jest jej istotnym elemen-
tem, którego brak nie pozwala na ocenę czy w sprawie występują przesłanki usta-
wowe dla poddania kasacji rozpoznaniu (por. postanowienia Sądu Najwyższego z
dnia 9 listopada 2000 r., II CKN 1385/00 - OSNC 2001 nr 3, poz. 51 oraz z dnia 30
maja 2001 r., III CZ 36/01 - OSNC 2002 nr 2, poz. 22).
W tym stanie rzeczy, gdy kasacja jest w niniejszej sprawie dotknięta nieusu-
walną wadą, należało orzec jak w postanowieniu.
========================================