Postanowienie z dnia 2 kwietnia 1998 r.
II UZ 21/98

Przepisy ogólne o pełnomocnictwie (art. 86-97 KPC) mają zastosowanie
w postępowaniu kasacyjnym.


Przewodniczący SSN: Stefania Szymańska, Sędziowie SN: Maria Tyszel
(sprawozdawca), Barbara Wagner.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 1998 r. na posiedzeniu
niejawnym sprawy z wniosku Grzegorza G. przeciwko Skarbowi Państwa-Szefostwu
Służby Zdrowia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w W. o odszkodowanie i
rentę, na skutek zażalenia wnioskodawcy od postanowienia Sądu Apelacyjnego-
Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 7 stycznia 1998 r. [...]

p o s t a n o w i ł:


o d d a l i ć zażalenie.

U z a s a d n i e n i e


Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych postanowieniem z dnia
7 stycznia 1998 r., odrzucił kasację od postanowienia tego Sądu z dnia 29 paź-
dziernika 1997 r., oddalającego zażalenie wnioskodawcy Grzegorza G. na postano-
wienie Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z
dnia 1 października 1997 r. [...], którym to postanowieniem odrzucono jego odwołanie
od decyzji Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w B. z dnia 17 września oraz z dnia
22 grudnia 1997 r., ponieważ zostało wniesione z nadmiernym przekroczeniem
terminu.

W uzasadnieniu swego postanowienia o odrzuceniu kasacji Sąd Apelacyjny
wskazał, że wnoszący ją adwokat Monika G. nie dołączyła pełnomocnictwa, a wez-
wana do uzupełnienia tego braku, w zakreślonym przez Sąd terminie, pełnomocnic-
twa nie złożyła.

W zażaleniu na to postanowienie adwokat Monika G., bez sprecyzowania
wniosków, zarzuciła, że jest ono niezasadne, ,,(...) gdyż jest sprzeczne z obowiązują-
cym stanem prawnym".


Rozpoznając zażalenie Sąd Najwyższy wziął pod uwagę, co następuje:


Błędny jest pogląd wyrażony w uzasadnieniu zażalenia, że: ,,Przepisy Kodeksu
Postępowania Cywilnego jakkolwiek wymagają sporządzenia kasacji przez
adwokata, to nie precyzują wymogu konieczności ustanowienia pełnomocnika w pos-
tępowaniu przed Sądem Najwyższym".

Samo sporządzenie kasacji przez adwokata lub radcę prawnego, który nie jest
pełnomocnikiem strony, nie wystarcza dla skutecznego zaskarżenia orzeczenia sądu
drugiej instancji, wskazanego w art. 392 § 1 KPC. Zgodnie bowiem z art. 3932 § 1
KPC kasacja powinna być wniesiona przez pełnomocnika będącego adwokatem lub
radcą prawnym. Mówiąc innymi słowy: osobą uprawnioną do wniesienia kasacji jest
pełnomocnik strony, legitymujący się określonymi kwalifikacjami zawodowymi.

Bezprzedmiotowe są dalsze wywody zawarte w uzasadnieniu zażalenia co do
formy udzielenia pełnomocnictwa, obowiązku sądu orzekającego w zakresie żądania
uzupełnienia kasacji poprzez wezwanie o przedłożenie pełnomocnictwa, trudności
porozumienia się adwokata ze stroną. Wszystkie te zagadnienia są uregulowane
przepisami art. 86-97 KPC, które mają zastosowanie również w postępowaniu kasa-
cyjnym. Przepisy te zawierają odpowiedzi na wszystkie wątpliwości, o ,,rozstrzygnię-
cie których" zwróciła się do Sądu Najwyższego wnosząca zażalenie.

Sąd Najwyższy zauważa, że Sąd Apelacyjny w sposób zgodny z przepisami
art. 89 w związku z art. 130 § 1 KPC zwrócił się do pełnomocnika o uzupełnienie bra-
ków kasacji poprzez złożenie pełnomocnictwa w zakreślonym terminie a sposób
uzyskania podpisu strony na pełnomocnictwie zależy wyłącznie od inwencji pełno-
mocnika i jego mocodawcy. Podkreślić należy również, że rozpoznanie zawartego w
uzasadnieniu zażalenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia kasacji, nie
należy do kompetencji Sądu Najwyższego w postępowaniu zażaleniowym. Stosow-
nie do art. 169 KPC pismo z takim wnioskiem wnosi się do sądu, w którym miała być
dokonana czynność procesowa, czyli - w rozpatrywanej sprawie - do sądu, któremu
należało w zakreślonym terminie przedłożyć pełnomocnictwo do wniesienia kasacji.

Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy, na podstawie przepisu art. 39318
w związku z art. 397 i 385 KPC orzekł jak w sentencji postanowienia.
========================================