Postanowienie z dnia 18 stycznia 2006 r.
II PZ 63/05

Nie podlega odrzuceniu skarga kasacyjna, w której mimo braku wyod-
rębnienia wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania (art. 3984 § 1 pkt 3 k.p.c.), jest
sformułowane istotne zagadnienie prawne i jego uzasadnienie.

Przewodniczący SSN Krystyna Bednarczyk, Sędziowie:SN Zbigniew Hajn, SA
Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 stycznia
2006 r. sprawy z powództwa Aleksandry K. przeciwko Uniwersytetowi S. w S. o do-
puszczenie do pracy, wynagrodzenie, na skutek zażalenia powódki na postanowienie
Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Szczecinie z dnia 29
września 2005 r. [...]


u c h y l i ł zaskarżone postanowienie.

U z a s a d n i e n i e

Sąd Okręgowy w Szczecinie wyrokiem z dnia 30 czerwca 2005r. oddalił ape-
lację powódki Aleksandry K. od wyroku, który oddalił jej powództwo o dopuszczenie
do pracy i o wynagrodzenie. Zaskarżonym postanowieniem na podstawie art. 3986 §
2 w związku z art. 3984 § 1 k.p.c. odrzucił jej skargę kasacyjną z braku w niej wnio-
sku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienia.
W zażaleniu powódka zarzuciła: 1. naruszenie przepisów postępowania, art.
3984 § 1 pkt 3 k.p.c., poprzez błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że zamiesz-
czenie w skardze kasacyjnej zwrotu, iż ,,w sprawie występuje istotne zagadnienie
prawne uzasadniające przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania" oraz uzasadnie-
nie tego wniosku, nie stanowi wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i
jego uzasadnienia oraz art. 3986 § 2 k.p.c., poprzez niewłaściwe zastosowanie i w
konsekwencji błędne przyjęcie, że skarga kasacyjna nie zawiera wniosku o przyjęcie
jej do rozpoznania i jego uzasadnienia; 2. naruszenie prawa materialnego, art. 60 w
związku z art. 65 k.c., poprzez ich ,,niewłaściwe niezastosowanie" i błędne uznanie,
że powódka nie złożyła wniosku, o którym mowa w art. 3984 § 1 pkt 3 k.p.c., skoro
zawierając w skardze kasacyjnej wskazanie na istotne zagadnienie prawne w sposób
co najmniej dostateczny wyraziła wniosek o przyjęcie do rozpoznania skargi kasacyj-
nej, a następnie uzasadniła ten wniosek. Na tej podstawie wniosła o uchylenie posta-
nowienia.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zażalenie uzasadnia uchylenie zaskarżonego postanowienia. Stanowisko
Sądu Okręgowego jest zasadne, gdy stwierdza, że brak jednego z elementów skargi
kasacyjnej wymienionych w przepisie art. 3984 § 1 k.p.c. stanowi brak istotny, nie-
podlegający uzupełnieniu i powodujący jej odrzucenie. Ma też rację, gdy stwierdza,
że w skardze kasacyjnej nie ma redakcyjnego wyodrębnienia wniosku o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienia.
Jednakże skarga kasacyjna ma znaczenie jako całość i tu nie można nie
twierdzić, że wniosek skargi kasacyjnej o przyjęcie jej do rozpoznania oraz jego uza-
sadnienie, nie służą ocenie czy skarga kasacyjna podlega przyjęciu do rozpoznania
przez Sąd Najwyższy według jednej z okoliczności wymienionych w art. 3989 § 1
k.p.c. Okoliczności te to: występowanie w sprawie istotnego zagadnienia prawnego,
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywo-
łujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, nieważność postępowania lub to, że
skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Jeżeli więc skarga kasacyjna pomimo braku wniosku z art. 3984 § 1 pkt 3
k.p.c. w swej treści wskazuje na sformułowane istotne zagadnienie prawne uzasad-
niające przyjęcie jej do rozpoznania, a tak niewątpliwie skarga kasacyjna powódki
czyni (strona 2), to nie można było przyjąć, że faktycznie nie zawierała wniosku o
przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienia.
Rola Sądu drugiej instancji nie ogranicza się więc tylko do formalnego spraw-
dzenia redakcji skargi kasacyjnej. Choć nie ocenia jej merytorycznie, to nie może
pominąć w niej treści, która w ocenie strony jest okolicznością z art. 3989 k.p.c.,
zwłaszcza gdy chodzi o przedstawienie istotnego zagadnienia prawnego i literalne
jego wyeksponowanie. Jeżeli więc skarga kasacyjna powołuje się na istnienie istot-
nego zagadnienia prawnego, to jednocześnie wskazuje, że z tej przyczyny Sąd Naj-
wyższy winien przyjąć ją do rozpoznania, a zarazem, że jest to wniosek o jej przyję-
cie i jego uzasadnienie (art. 3989 § 1 pkt 1 i art. 3984 § 1 pkt 3 k.p.c.).
Natomiast zarzut zażalenia naruszenia prawa materialnego był nieprawidłowy,
gdyż czynność procesowa jaką jest wniesienie skargi kasacyjnej nie jest czynnością
prawną w rozumieniu art. 56 k.c., stąd nie miały zastosowania przepisy art. 60 i 65
k.c.
Z tych motywów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na mocy art. 39815 § 1
w związku z art. 3941 § 1 i § 3 k.p.c.
========================================