Postanowienie z dnia 13 września 2006 r.
II PZ 31/06

Wartość przedmiotu zaskarżenia apelacji jednego z pozwanych, dotyczą-
cej całości wyroku wydanego w sprawach połączonych do łącznego rozpozna-
nia w trybie art. 219 k.p.c., wynika z roszczeń zasądzonych od niego i nie obej-
muje roszczeń zasądzonych od innych pozwanych.

Przewodniczący SSN Zbigniew Hajn, Sędziowie SN: Zbigniew Myszka (spra-
wozdawca), Małgorzata Wrębiakowska-Marzec.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 wrze-
śnia 2006 r. sprawy z powództwa Syndyka Masy Upadłości Fabryki Porcelitu T. SA w
T. przeciwko Mieczysławowi R. o zapłatę, na skutek zażalenia pozwanego na posta-
nowienie Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Opolu z dnia
3 kwietnia 2006 r. [...]

u c h y l i ł zaskarżone postanowienie.

U z a s a d n i e n i e

Postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2006 r. Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubez-
pieczeń Społecznych w Opolu odrzucił apelację pozwanego Mieczysława R. od wy-
roku Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 28 listopada 2005 r. wydanego w sprawie z
powództwa Syndyka Masy Upadłości Fabryki Porcelitu ,,T." SA w T. przeciwko Mie-
czysławowi R., Ryszardzie J.-B., Bogusławie K. oraz Ryszardowi K. o zapłatę. Wyro-
kiem tym Sąd zasądził na rzecz powoda od pozwanych: Mieczysława R. kwotę
17.211,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia za-
płaty; Ryszardy J.-B. kwotę 17.602,40 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1
stycznia 2001 r. do dnia zapłaty; Bogusławy K. kwotę 18.384,30 zł wraz z ustawo-
wymi odsetkami od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia zapłaty oraz Ryszarda K. kwotę
12.580,49 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 6 lutego 2001 r. do dnia zapłaty;
a także od każdego z pozwanych kwoty po 2.400 zł tytułem zwrotu powodowi kosz-
tów zastępstwa prawnego oraz nakazał ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa-Sądu
Rejonowego w Opolu od pozwanych określone kwoty tytułem wpisów.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd Okręgowy stwierdził, że zgodnie z art.
368 § 1 k.p.c. do wymogów formalnych, jakie powinna spełniać apelacja, należy
obowiązek wskazania, czy wyrok jest zaskarżony w całości czy w części. Obowiązek
ten jest spełniony wówczas, gdy zakres zaskarżenia został określony w sposób pra-
widłowy, tj. przede wszystkim odpowiadający wartości przedmiotu zaskarżenia. Tym-
czasem wnoszący apelację pełnomocnik procesowy pozwanego Mieczysława R.
wskazał, że zaskarża wyrok ,,w całości", ale jednocześnie określił wartość przedmiotu
zaskarżenia na kwotę 17.211,50 zł. Jakkolwiek była to wartość zasądzonego rosz-
czenia od tego pozwanego, to sentencja zaskarżonego apelacją wyroku składa się z
sześciu punktów, z których cztery dotyczą zasądzenia od pozwanych Mieczysława
R., Ryszardy J.-B., Bogusławy K., Ryszarda K. należności głównych dochodzonych
pozwem, których łączna wartość wynosi 65.778,69 zł. ,,W związku z powyższym za-
stosowanie w sprawie winien znaleźć przepis art. 3701 Kpc przewidujący, iż apelację
sporządzoną przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego, nie speł-
niającą wymagań określonych w art. 368 § 1 pkt 1- 3 i pkt 5 k.p.c., Sąd I instancji od-
rzuca bez wzywania do usunięcia tych braków zawiadamiając o tym właściwy organ
samorządu zawodowego, do którego należy pełnomocnik". Z tych przyczyn odrzu-
cono apelację tego pozwanego.
Pełnomocnik pozwanego wniósł zażalenie na to postanowienie, wskazując, że
pozew syndyka masy upadłości Fabryki Porcelitu ,,T." SA w T., który wpłynął w dniu 8
lipca 2003 r. do Sądu Rejonowego w Opolu, skierowany był jedynie przeciwko po-
zwanemu Mieczysławowi R. i w taki sposób pierwotnie oznaczono strony procesu,
dlatego jako pełnomocnik reprezentował tylko jednego pozwanego. Dopiero na sku-
tek połączenia sprawy pozwanego Mieczysława R. z pozostałymi podobnymi spra-
wami innych pozwanych członków zarządu upadłej Spółki Sąd Rejonowy rozpatrywał
je łącznie, wydając wyrok ,,łączny" co do wszystkich pozwanych. Autor zażalenia
podkreślił, że w trakcie całego postępowania działał jedynie jako pełnomocnik Mie-
czysława R., dlatego zaskarżając wydany, między innymi, w stosunku do tego po-
zwanego wyrok wskazał wartość przedmiotu zaskarżenia na zasądzoną tylko od jego
mocodawcy kwotę 17.211,50 zł, podając w petitum apelacji, że zaskarża powyższy
wyrok ,,w całości", co oznaczało w całości odnośnie do osoby przezeń reprezentowa-
nej, tj. pozwanego Mieczysława R.
Ponadto autor zażalenia podał, że w nagłówku apelacji w ten sposób określił
strony procesu, wskazując jako powoda - syndyka masy upadłości, a jako apelują-
cego pozwanego - Mieczysława R., co wprost wskazywało, że zaskarżył wyrok Sądu
pierwszej instancji ,,w części dotyczącej pozwanego Mieczysława R., czyli w 'całości'
co do tej osoby". Również z uzasadnienia apelacji wynika, że była ona wniesiona
tylko przez tego jednego pozwanego, który co do zasady nie zgadza się z zaskarżo-
nym wyrokiem w całości odnośnie jego osoby. Pełnomocnik wnoszącego zażalenie
podkreślił, że jego intencją było zaskarżenie wyroku Sądu Rejonowego w Opolu w
zakresie dotyczącym w całości pozwanego Mieczysława R., zwłaszcza że - wobec
braku stosownych pełnomocnictw - nie był uprawniony do zaskarżenia tego wyroku
co do pozostałych pozwanych. W konsekwencji wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia ,,poprzez przyjęcie do rozpoznania apelacji złożonej przez pozwanego
Mieczysława R.".

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zażalenie jest uzasadnione, ponieważ pełnomocnik procesowy pozwanego
Mieczysława R. był ustanowiony i reprezentował wyłącznie jego jako pozwaną stronę
procesową, a równocześnie nie miał umocowania do reprezentowania innych po-
zwanych w kilku oddzielnych, ale pozostających w związku sprawach, połączonych w
celu ich łącznego rozpoznania (art. 219 k.p.c.), dlatego prawidłowo zaskarżył apela-
cją wyrok w ,,całości" w zakresie całego roszczenia w kwocie 17.211,50 zł zasądzo-
nego na rzecz strony powodowej od reprezentowanego pozwanego (art. 368 § 2
k.p.c.). Taka była zatem prawidłowa wartość przedmiotu zaskarżenia od całości
kwoty zasądzonej od pozwanego Mieczysława R. w zaskarżonym apelacją tylko
przez tego pozwanego wyroku Sądu pierwszej instancji zasądzającym, między inny-
mi, w całości dochodzone od tego pozwanego roszczenie. Oznaczało to, że tylko w
tym zakresie możliwe było wniesienie apelacji przez pełnomocnika pozwanego od
całości zakwestionowanego orzeczenia przez tego pozwanego, zważywszy, że tak w
apelacji zostały wskazane strony postępowania apelacyjnego przez jego pełnomoc-
nika procesowego, który nie był umocowany do reprezentowania innych pozwanych.
W konsekwencji powyższego błędne było stanowisko Sądu drugiej instancji,
że wartość przedmiotu apelacyjnego zaskarżenia przez pełnomocnika pozwanego
Mieczysława R. powinna stanowić jakoby kwota 67.778,69, tj. łączna wartość (suma)
roszczeń zasądzonych od wszystkich pozwanych w sprawach oddzielnych, połączo-
nych w celu ich łącznego rozpoznania (art. 219 k.p.c.), ponieważ wnoszący apelację
prawidłowo oznaczył wartość przedmiotu apelacyjnego zaskarżenia w odniesieniu do
jego mocodawcy i nie mogła ona obejmować wszystkich roszczeń zasądzonych tym
wyrokiem w sprawach oddzielnych, połączonych jedynie do łącznego ich rozpozna-
nia w trybie art. 219 k.p.c. Wartość ta nie obejmowała roszczeń zasądzonych od po-
zostałych pozwanych, którzy nie zaskarżyli wyroku Sądu pierwszej instancji ,,wła-
snymi apelacjami". W razie zaskarżenia apelacją przez jednego z pozwanych wyroku
sądu wydanego w sprawach oddzielnych, połączonych jedynie do łącznego ich roz-
poznania w trybie art. 219 k.p.c., całość zaskarżenia obejmuje orzeczenie o roszcze-
niach zasądzonych jedynie od apelującego, a prawidłowe oznaczenie wartości
przedmiotu apelacyjnego zaskarżenia nie obejmuje roszczeń zasądzonych od pozo-
stałych pozwanych, którzy nie zaskarżyli wyroku.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji.
========================================