Postanowienie z dnia 10 września 1997 r.
I PKN 234/97

Kasacja nie przysługuje od postanowienia sądu drugiej instancji odda-
lającego zażalenie na postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie
wyłączenia sędziego.

Przewodniczący Prezes SN: Jan Wasilewski (sprawozdawca), Sędziowie SN:
Adam Józefowicz, Kazimierz Jaśkowski.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 września
1997 r. sprawy z powództwa Daniela K. przeciwko Wojewodzie K. o ustalenie, na skutek
kasacji powoda od postanowienia Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w Kielcach z dnia 18 lutego 1997 r. [...]

p o s t a n a w i ł:

1. o d r z u c i ć kasację od postanowienia Sądu Wojewódzkiego oddalającego
zażalenie powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w przedmiocie wyłączenia
sędziego;
2. oddalić kasację od postanowienia Sądu Wojewódzkiego oddalającego zaża-
lenie powoda na postanowienie Sądu Rejonowego o odrzuceniu pozwu.


U z a s a d n i e n i e

Powód Daniel K. w pozwie przeciwko Wojewodzie K. wniósł o potwierdzenie na
piśmie wynagrodzenia ze stosunku pracy w wysokości 2000 zł miesięcznie na podstawie
art. 29 KP i art. 68 KP.
Pozwany Wojewoda K. nie uznał powództwa, zarzucając, iż stron nie łączyła
umowa o pracę i wniósł o odrzucenie pozwu ze względu na fakt toczącego się postę-
powania o to samo roszczenie, między tymi samymi stronami w innej sprawie.

- 2 -

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Kielcach postanowieniem z dnia 28 listopada 1996 r.
odrzucił pozew. Sąd ustalił, iż pomiędzy tymi samymi stronami toczy się postępowanie
przed Sądem Wojewódzkim w Kielcach, w którym powód dochodzi między innymi
ustalenia, iż był pracownikiem strony pozwanej. Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia
13 grudnia 1996 r. oddalił także wniosek powoda o wyłączenie sędziego oraz skazał
powoda na karę grzywny.
Na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 28 listopada 1996 r. powód złożył zażalenie,
domagając się jego uchylenia i uwzględnienia powództwa. Powód podkreślił, iż jego
roszczenie dotyczy potwierdzenia na piśmie warunków łączącej strony umowy o pracę w
zakresie wynagrodzenia, uznanego, zdaniem powoda, za zasadne przez Sąd Rejonowy
w Kielcach w sprawie przekazanej według właściwości Sądowi Wojewódzkiemu w
Kielcach. Powód złożył także zażalenie na postanowienie oddalające wniosek o
wyłączenie sędziego.
Sąd Wojewódzki - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kielcach oddalił pierwsze
zażalenie powoda. Według Sądu przesłanką potwierdzenia na piśmie warunków łączą-
cego strony stosunku pracy jest poczynienie ustaleń w zakresie charakteru umowy i jej
rodzaju, co między innymi jest przedmiotem postępowania przed Sądem Wojewódzkim
w Kielcach [...]. Sąd Wojewódzki w Kielcach oddalił także zażalenie powoda na
postanowienie Sądu Rejonowego w Kielcach oddalające wniosek o wyłączenie
sędziego.
Na postanowienie Sądu Wojewódzkiego w Kielcach oddalające zażalenie na
postanowienie Sądu Rejonowego o odrzuceniu pozwu w imieniu powoda wniósł kasację
radca prawny, zarzucając obrazę prawa materialnego, w szczególności art. 29 i 68 KP,
w związku z art. 69 KP. W kasacji podkreślono, iż treścią pozwu było potwierdzenie na
piśmie już ustalonych warunków pracy i płacy zgodnie z art. 29 KP, a nie fakt ustalenia
warunków pracy i płacy.
Powód złożył również kasację od postanowienia Sądu Wojewódzkiego dotyczą-
cego wniosku o wyłączenie sędziego.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:


- 3 -

Według art. 392 § 1 KPC kasacja przysługuje stronie jedynie od wyroku lub
postanowienia, wydanego przez sąd II instancji i kończącego postępowanie w sprawie.
Kasacja jest dopuszczalna tylko od orzeczeń kończących postępowanie. Użyte przez
ustawodawcę w przepisie sformułowanie "w sprawie" świadczy o ograniczeniu
zaskarżenia kasacją tylko postanowień kończących postępowanie w całości. Nie mogą
być zatem zaskarżone kasacją postanowienia incydentalne, które zamykają część lub
fragment sprawy, bądź też rozstrzygają jakąś kwestię wpadkową, nawet wówczas jeżeli
stanowią nieodzowny etap poprzedzający rozstrzygnięcie sprawy. Postanowienie Sądu
II instancji oddalające zażalenie na postanowienie w przedmiocie wniosku o wyłączenie
sędziego jest orzeczeniem incydentalnym, wpadkowym, nie kończącym postępowania w
sprawie, w rozumieniu art. 392 § 1 KPC - a zatem nie podlega zaskarżeniu w drodze
kasacji. (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 1997 r. I CZ 38/96,
nie opublikowane). W związku z powyższym kasacja powoda w tym zakresie podlegała
odrzuceniu na podstawie art. 3938 § 1 KPC.
Zgodnie natomiast z treścią art. 39312 KPC Sąd Najwyższy oddala kasację, jeżeli
nie ma usprawiedliwionych podstaw, albo jeżeli zaskarżony wyrok, mimo błędnego
uzasadnienia, odpowiada prawu. W ramach postępowania kasacyjnego Sąd Najwyższy
kontroluje tylko zgodność zaskarżonego orzeczenia z prawem materialnym i
procesowym, na podstawie materiału procesowego, jakim dysponował sąd II instancji.
Sąd Rejonowy odrzucił pozew na podstawie art. 199 § 1 KPC, po stwierdzeniu,
że o to samo roszczenie toczy się między stronami postępowanie przed innym sądem.
Stanowisko Sądu Rejonowego podzielił w zaskarżonym postanowieniu Sąd Wojewódzki.
Orzekające w sprawie Sądy w ogóle nie rozważały zasadności powództwa w aspekcie
powołanych w kasacji przepisów. Przedmiotem kasacji mógł być jedynie zarzut
naruszenia art. 199 § 1 pkt 2 KPC, o ile uchybienie temu przepisowi mogło mieć istotny
wpływ na wynik sprawy (art. 3931 pkt 2 KPC). Powód w kasacji takiego zarzutu nie
zgłosił. Dlatego Sąd Najwyższy, nie wdając się w ocenę zasadności zastosowania przez
Sądy art.199 § 1 KPC, oddalił kasację na podstawie art.39311 i art.39312 KPC.

========================================