Tezy
Całkowicie niezasadne i wynikające z błędnego rozumienia treści art. 45 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej jest podniesienie w toku rozprawy przez pełnomocnika Skarżącego, iż postanowienie Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania zamyka Stronie drogę do rozpoznania sprawy przez sąd.
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Levon S. na postanowienie Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia 31 marca 2005 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania - oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzja Wojewody Ł. z dnia 4 lutego 2005 r. (...) odmawiająca Levonowi S. udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz określająca termin opuszczenia przez niego kraju została doręczona pełnomocnikowi Strony w dniu 9 lutego 2005 r.
Termin do wniesienia odwołania upływał zatem w dniu 23 lutego 2005 r.
Odwołanie od powyższej decyzji wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia wpłynęło do Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców w dniu 7 marca 2005 r. (...).
Wniosek o przywrócenie terminu został rozpatrzony przez Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców postanowieniem z dnia 25 marca 2005 r. (...) odmownie. Analizując przedstawione przez Cudzoziemca zaświadczenia lekarskie oraz stojąc na stanowisku, iż był on w toku postępowania reprezentowany przez pełnomocnika Tomasza W., którego pełnomocnictwo nie zostało anulowane Prezes Urzędu stwierdził w uzasadnieniu, iż Levon S. nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu do złożenia odwołania.
Postanowieniem z dnia 31 marca 2005 r. (...) Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Wojewody Ł. z dnia 4 lutego 2005 r. powołując w uzasadnieniu wyżej przytoczone okoliczności.
W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Levon S. wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia z powodu jego niezgodności z prawem.
Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców w odpowiedzi na skargę wnosił o jej oddalenie.
W toku rozprawy przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie pełnomocnik Levona S. poparł skargę wraz z jej uzasadnieniem a nadto podniósł naruszenie przez Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców art. 45 Konstytucji RP przyznającego każdemu prawo do sądu. Wskazał także na treść art. 6 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolnościach oraz na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 lutego 2004 r. w sprawie V CK 232/2002.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Sądy administracyjne - w tym sąd wojewódzki, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej - art. 1 par. 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych /Dz.U. nr 153 poz. 1269/, sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publiczne pod względem zgodności z prawem. Uzupełnieniem tego zapisu jest treść art. 3 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, w którym wskazano, iż sądy stosują środki określone w ustawie.
W sprawie niniejszej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, iż zaskarżona decyzja odpowiada prawu i skargę oddalił.
Zgodnie z art. 134 Kpa, powołanym przez Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców w podstawie prawnej zaskarżonego postanowienia, organ odwoławczy stwierdza w drodze postanowienia uchybienie terminu do wniesienia odwołania. Naczelny Sąd Administracyjny w swym wyroku z dnia 16 listopada 2000 r., V SA 235/00, wskazał na obowiązek organu poprzedzenia orzeczenia wydanego w oparciu o art. 134 Kpa dokładnym wyjaśnieniem stanu faktycznego co do tego, czy odwołujący przekroczył termin z art. 129 par. 2 Kpa. W ocenie Sądu w sprawie niniejszej okoliczności faktyczne dotyczące uchybienia przez Levona S. terminu do wniesienia odwołania zostały przez organ dokładnie zbadane a ich pełna analiza znalazła się w uzasadnieniu postanowienia Prezesa Urzędu z dnia 25 marca 2005 r. odmawiającego przywrócenia tego terminu. Postanowienie to, jako ostateczne w administracyjnym toku instancji i kontrolowane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie V SA/Wa 1692/05, dało podstawę do stwierdzenia uchybienia
terminu do wniesienia odwołania w zaskarżonym postanowieniu.
Całkowicie niezasadne i wynikające z błędnego rozumienia treści art. 45 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej jest podniesienie w toku rozprawy przez pełnomocnika Skarżącego, iż postanowienie Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia 31 marca 2005 r. stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania zamyka Stronie drogę do rozpoznania sprawy przez sąd.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w oparciu o art. 151 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę oddalił.