IV SA/Po 357/07 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2007-09-19

Tezy

1. Decyzja rozstrzygająca o wniosku o wyrażenie zgody na wznowienie studiów, jest aktem zakładowym zewnętrznym, przesądzającym o nawiązaniu stosunku zakładowego, do którego stosuje się odpowiednio kpa. (art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r.. Prawo o szkolnictwie wyższym - Dz.U. 05/164/1365 ze zm.) 2. Ponowne przyjęcie na studia na ogólnych zasadach rekrutacji na studia wyższe ma zastosowanie wyłącznie do osób, skreślonych z listy studentów I roku studiów. Skarżąca została skreślona z listy studentów po zaliczeniu I roku studiów, zatem ubiegała się o zgodę na wznowienie studiów w oparciu o § 33 ust. 2 Regulaminu studiów Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu , który- a contrario- nie wiąże wznowienia studiów z ogólnymi zasadami rekrutacji na studia wyższe ( jak czyni to § 33 ust. 1 in fine Regulaminu) ani z jakimkolwiek okresem wyznaczonym przez Rektora.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Dybowski (spr.) Sędziowie WSA Bożena Popowska As. sąd. Izabela Kucznerowicz Protokolant st.sekr.sąd. Justyna Frankowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 19 września 2007 r. sprawy ze skargi A.M. na decyzję Prorektora Uniwersytetu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wznowienia studiów I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Prodziekana do spraw studenckich Wydziału Teologicznego Uniwersytetu [...] w [...] z dnia [...] - bez numeru , II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/I. Kucznerowicz /-/M. Dybowski /-/ B. Popowska mb

Uzasadnienie

Decyzją Prodziekana do spraw studenckich i organizacji studiów Wydziału Teologicznego Uniwersytetu [...] w [...] (dalej Prodziekan) z dnia [...]października 2006 r. nr [...] A.M. została skreślona z listy studentów Wydziału Teologicznego z powodu nie zaliczenia trzeciego roku studiów oraz nie spełnienia warunku z drugiego roku studiów. Rozpoznając odwołanie z dnia [...] listopada 2006 r. Prorektor Uniwersytetu [...] w [...] (dalej Prorektor) decyzją z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...]utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy (k.13, 20, 25 akt sądowych IV SA/Po 357/07). Decyzja ta stała się prawomocną wobec nie wywiedzenia od niej skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu.

Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2006 r. A.M. zwróciła się do Prodziekana o "reaktywację" na II roku studiów, z możliwością zaliczenia przedmiotów wcześniej zdanych na II i III roku i z możliwością kontynuowania nauki na roku IV. Do wniosku A. M. dołączyła pozytywną opinię Przewodniczącego Zarządu Samorządu Studentów [...] wskazującą, że m. in. z uwagi na brak zgody na zdawanie egzaminu komisyjnego, "danie jej szansy na dokończenie studiów, będzie w tym wypadku najlepszym wyjściem" (k. 29-30 akt IV SA/Po 357/07).

Decyzją z dnia [...] grudnia 2006 r. - bez numeru, Prodziekan do spraw studenckich i organizacji studiów Wydziału Teologicznego Uniwersytetu [...] w [...] - odmawiając wznowienia studiów o specjalności muzyka kościelna - wskazał, że decyzje o przyjęciu na starsze lata podejmuje się w terminie rekrutacji na nowy rok akademicki i, że jest to wyznaczony przez Rektora czas letni - do początku września. Od roku akademickiego 2006/07, decyzją Rady Wydziału, wstrzymano rekrutację na specjalność muzyka kościelna; nie ma możliwości wznowienia studiów tej specjalności (k. 31 akt IV SA/Po 357/07).

W odwołaniu z dnia [...] stycznia 2007 r. A.M. wniosła o "anulowanie" decyzji Prodziekana z dnia [...] grudnia 2006 r. Odwołująca wskazała, że decyzja pozbawiona jest znaków rejestrowych; nie ustosunkowuje się merytorycznie w ogóle do wniosku o reaktywację. Odwołująca się nie wie, dlaczego udzielono Wnioskodawczyni informacji o przyjęciu na "starsze lata" w terminie rekrutacji na nowy rok akademicki. Błędnie wskazuje się na potrzebę zdania egzaminu, nie wskazując jaki to egzamin i w jakim zakresie należy go zdać. W ocenie Skarżącej nieprawdziwą jest informacja o wstrzymaniu rekrutacji na muzykę kościelną w roku akademickim 2006/07, bowiem na ów rok przyjęto na muzykę kościelną studentkę M.M. Organ I instancji zlekceważył zarówno argumenty merytoryczne Wnioskodawczyni, jak i zawarte w opinii Samorządu Studentów [...]. Dzięki złym programom naukowym (wręcz ich brakowi) i złej organizacji programu studiów, stan Jej wiedzy po 3 latach studiów, uniemożliwia kontynuacje studiów na innej uczelni świeckiej.

Decyzją z dnia [...] marca 2007 r. nr [...] Prorektor do spraw studenckich [...] w [...], na podstawie art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. 05/164/1365 ze zm.- dalej psw) i art. 138 § 1 pkt 1 kpa, po rozpoznaniu "wniosku złożonego w dniu 5.01.2007 r." utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] grudnia 2006 r. o odmowie studentce A. "M" wznowienia studiów stacjonarnych 4L pierwszego stopnia na kierunku teologia specj. muzyka kościelna w roku akad. 2006/2007.

W uzasadnieniu Prorektor wskazał, że w przeprowadzonym postępowaniu, zmierzając do pełnego wyjaśnienia sprawy, zaczerpnięto opinii Prodziekana. Po dokonanej analizie stanu faktycznego, z uwzględnieniem owej opinii, Prorektor utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] grudnia 2006 r. Z zebranej dokumentacji dotyczącej studiów Odwołującej się na kierunku teologia specj. muzyka kościelna na Wydziale Teologicznym w Uniwersytecie [...] w [...] wynika, że A.M. rozpoczęła studia w roku akad. 2003/04. W roku akad. 2004/05 Wnioskodawczyni otrzymała warunkowe zaliczenie III semestru II roku. W następnym roku akademickim Odwołująca się miała kłopoty z zaliczeniem V semestru III roku. W związku z powyższym stwierdzono jednoznaczny brak postępów w nauce i skreślono Wnioskodawczynię z listy III roku z powodu niezaliczenia tego roku oraz niespełnienia warunku z II roku studiów. Wobec powyższego brak przesłanek do uznania odwołania.

W skardze z dnia [...] kwietnia 2007 r. na decyzję Prorektora z dnia [...] marca 2007 r., utrzymującą w mocy decyzję Prodziekana z dnia [...] grudnia 2006 r., A.. podniosła szereg zagadnień. W zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia sprawy Skarżąca wskazała w szczególności, że bezpośrednią przyczyną uruchomienia procesu skreślenia Jej z listy studentów był brak zaliczenia z notą z przedmiotu teologia duchowości. W ocenie Skarżącej doszło do pomyłki, w wyniku której zastosowano wobec Niej procedury właściwej dla egzaminu, miast dla zaliczenia- Regulamin przewiduje kilka prób, zanim wpisana zostanie ocena negatywna. Zamiast złożyć na ręce kierownika katedry wniosek o sprawdzenie stanu Jej wiedzy przez komisję, Zainteresowana złożyła wniosek na ręce Prodziekana. Prodziekan podjął w tej materii decyzje mimo, że nie miał po temu kompetencji (§ 24 ust. 1 i 2 Regulaminu). W ocenie Skarżącej moc prawna późniejszych decyzji w Jej sprawie jest "niewielka i decyzje te winny być unieważnione". Wbrew zawiadomieniu z dnia
[...] października 2006 r., Skarżącej nie udostępniono w dziekanacie żadnych dokumentów. Uprzednio wniosek Zainteresowanej o zaliczenie komisyjne rozpatrzyli negatywnie Prodziekan i Prorektor. Wniosku o wstrzymanie procesu skreślenia z listy studentów nie rozpatrzono, gdyż Prodziekan błędnie liczył 14 dniowy termin od daty wysłania decyzji, miast od dnia jej doręczenia Zainteresowanej.

Decyzja z [...] grudnia 2006 r. pozbawiona jest merytorycznej argumentacji; informuje jedynie o braku możliwości rekrutacji w roku akademickim 2006/07, gdy tymczasem przyjęto na ten rok M.M. Mimo długotrwałego postępowania wyjaśniającego, nie wykryto nieprawidłowości związanych z błędną klasyfikacją zaliczenia z notą i naruszeniem Regulaminu. Skarżąca nie ma możliwości kontynuowania studiów na innej uczelni ze względu na specyfikę nauczania- część muzyczna jest tak uboga, że eliminuje Ją z ewentualnych studiów muzycznych. Jedyną alternatywą jest umożliwienie dokończenia licencjatu. W ocenie Skarżącej decyzja z dnia [...] grudnia 2006 r. jest "dozgonnie niszczącą w sposób nieodwracalny człowieka" (k. 2-6 akt sądowych).

W odpowiedzi na skargę pełnomocnik organu wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga okazała się zasadną.

1. Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. 153/02/1269 ze zm.) w zw. z art. 3 § 1 i art. 145 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 153/02/1270 ze zm.- dalej ppsa) sądowa kontrola decyzji administracyjnych polega wyłącznie na ocenie ich legalności, tj. zgodności z przepisami prawa materialnego i procedury administracyjnej, co oznacza, iż sąd administracyjny może zaskarżoną decyzję wzruszyć tylko wówczas, gdyby przy jej wydaniu doszło do naruszenia prawa, które mogłoby mieć wpływ na wynik sprawy.

1. A.M. od [...] listopada 2005 r. do września 2006 r. korzystała z pomocy psychologicznej w związku z problemami emocjonalnymi i adaptacyjnymi. Dnia [...] sierpnia 2007 r. w Szpitalu [...] w [...] stwierdzono u A.M. guz okolicy łokciowej lewej- do diagnostyki cytologicznej. Powyższych ustaleń Sąd dokonał na podstawie odpisów: zaświadczenia z dnia [...] listopada 2006 r. mgr A.M. - specjalisty psychologii klinicznej; zaświadczenia z dnia [...] sierpnia 2007 r. E.B.- specjalisty chorób wewnętrznych w Poradni [...] w [...] (k. 21, 60 akt IV SA/Po 357/07). Sąd dał wiarę owym odpisom dokumentów, bowiem nie były one kwestionowane przez strony i nie nasunęły Sądowi wątpliwości co do ich autentyczności i wiarogodności ( art. 106 § 3 i 5 ppsa w zw. z art. 245 i 253 kpc).

1. Uniwersytet [...] w [...] jest państwową szkołą wyższą. Zgodnie z art. 207 ust. 1 psw, do decyzji podjętych przez organy uczelni w indywidualnych sprawach studentów, stosuje się odpowiednio przepisy kpa oraz przepisy o zaskarżaniu decyzji do sądu administracyjnego. Już pod rządem uprzednio obowiązującej ustawy dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. 65/90/385 ze zm.- dalej uszw) utrwalonym w doktrynie i orzecznictwie był pogląd, że reżimowi kpa podlegały tylko akty zakładowe zewnętrzne, przesądzające o nawiązaniu, odmowie nawiązania, przekształceniu bądź rozwiązaniu stosunku zakładowego (E. Ochendowski "Formy działania zakładu" w: "Studia z zakresu prawa administracyjnego. Ku czci prof. dra M. Zimmermanna" PWN 1973 s. 119; glosa J. Homplewicza- OSP 11-12/90/395; glosa L. Żukowskiego do postanowienia NSA z dnia 12.1.2000- II SA/Wr 499/99- OSP 12/00/182; uzasadnienie uchwały 7 Sędziów NSA z 13.10.2003- OPS 5/03- ONSA 1/04/9). Pogląd ów zachował w pełni aktualność pod rządem ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. 05/164/1365 ze zm.; uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 20.3.2007 r.- II SA/Ol 588/06).

1. Decyzja rozstrzygająca o wniosku o wyrażenie zgody na wznowienie studiów, jest aktem zakładowym zewnętrznym, przesądzającym o nawiązaniu stosunku zakładowego, do którego stosuje się odpowiednio kpa. Akt taki winien mieć formę właściwą dla decyzji administracyjnej i wszystkie konieczne dlań elementy (art. 104 i art. 107 § 1 i 3 kpa; odpowiednio- wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11.4.2005 r.- I SA/Wa 1671/04). Wzgląd na specyfikę szkoły wyższej nie przemawiał za przyjęciem, że decyzje w niniejszej sprawie mogły zawierać odstępstwa w zakresie formy i koniecznych elementów decyzji, jak i przestrzegania wymogów z art. 7, art. 10 § 1, art. 77 kpa.

Ustawodawca w art. 107 § 1 i 3 kpa określił konieczne składniki decyzji administracyjnej- wśród nich koniecznym jest uzasadnienie faktyczne, które winno zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej; uzasadnienie prawne- zawierające wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji, z przytoczeniem przepisów prawa. W doktrynie trafnie wskazuje się, że obowiązki organu w postępowaniu administracyjnym są analogiczne do obowiązków sądu cywilnego; w szczególności niedopuszczalne jest ogólnikowe powołanie się na cały materiał dowodowy, miast przytoczenia oznaczonych dowodów jako podstawy poszczególnych faktów (W. Siedlecki "Postępowanie cywilne. Zarys wykładu" PWN 1987 s. 316; Z. Janowicz "Kpa. Komentarz" W. Pr. PWN 1999 s. 297 uw. 7d). Przy uzasadnieniu prawnym obowiązki organu administracji publicznej idą jeszcze dalej niż sądu cywilnego- obowiązek jak najstaranniejszego wyjaśnienia podstawy
prawnej, jak i faktycznej decyzji, wynika także z zasad ogólnych udzielania pomocy prawnej (art. 9 kpa) i przekonywania ( art. 11 kpa; Z. Janowicz- tamże- s. 298 uw. 7e).

1. Skarżąca trafnie wskazuje, że decyzja z dnia [...] grudnia 2006 r. pozbawiona jest w ogóle uzasadnienia faktycznego i prawnego (k. 3 akt administracyjnych). Ów akt administracyjny stanowi decyzję administracyjną w rozumieniu art. 104 kpa, bowiem pochodzi od osoby uprawnionej do podejmowania decyzji, rozstrzyga o prawach Strony i - mimo nie przywołania przepisów prawa- wskazuje na akt subsumcji. Decyzja Prodziekana zdaje się nawiązywać do § 33 ust. 1 Regulaminu studiów Uniwersytetu [...] w [...], który wszedł w życie 1 października 2006 r. (k. 41-45 akt sądowych). Ponowne przyjęcie na studia na ogólnych zasadach rekrutacji na studia wyższe ma zastosowanie wyłącznie do osób, skreślonych z listy studentów I roku studiów. Prodziekan nie dostrzegł, że Skarżąca została skreślona z listy studentów po zaliczeniu I roku studiów (jako studentka III roku- jak prawidłowo ustalił Prorektor- k. 5 akt administracyjnych), zatem wnioskiem z dnia [...]grudnia 2006 r. ubiegała się o zgodę na wznowienie studiów w oparciu o § 33 ust. 2 Regulaminu, który- a contrario- nie wiąże wznowienia studiów z ogólnymi zasadami rekrutacji na studia wyższe ( jak czyni to § 33 ust. 1 in fine Regulaminu) ani z jakimkolwiek okresem wyznaczonym przez Rektora (k. 3 akt administracyjnych).

Pozostałe argumenty, podniesione w decyzji Prodziekana, nie stanowią przesłanek wznowienia studiów w oparciu § 33 ust. 2 Regulaminu. W decyzji z dnia [...] grudnia 2006 r. Prodziekan przywołał "decyzję" [zapewne winno być "uchwałę] Rady Wydziału (nie precyzując jej daty i numeru) o wstrzymaniu rekrutacji na specjalność muzyka kościelna. Brak rekrutacji na ową specjalność mógłby być istotny jedynie w przypadku, gdyby Wnioskodawczyni została skreślona z listy studentów I roku studiów (§ 33 ust. 1 Regulaminu), gdy tymczasem A.M. została skreślona w warunkach § 33 ust. 2 Regulaminu i ubiegała się o wznowienie studiów na III roku studiów (k. 1 akt administracyjnych; wszak studenci III roku kontynuowali studia w roku akademickim 2006/07). Z systematyki § 33 Regulaminu wynika nadto, że nawet w przypadku likwidacji danej specjalności (co w niniejszej sprawie nie miało miejsca, bowiem brak dowodów wskazujących na brak realizacji tej specjalności z udziałem studentów roku II i III), dziekan winien określić warunki
oraz rok studiów na który student zostaje przyjęty (np. w ramach specjalności najbardziej zbliżonej do uprzednio studiowanej- § 33 ust. 5 Regulaminu), bądź- w przypadku ponownego skreślenia- wyłącznie w trybie niestacjonarnym ( § 33 ust. 4 Regulaminu). Doświadczenie życiowe wskazuje bowiem, że nie wszystkie specjalności studiów stacjonarnych są realizowane na studiach niestacjonarnych).

1. W odpowiedzi na skargę pełnomocnik organu wskazywał na działanie organów uczelni w granicach uznania administracyjnego, za czym przemawia użycie wyrażenia może w § 33 ust. 2 Regulaminu.

Organ I instancji z naruszeniem zasad procesowych nie wyjaśnił sytuacji faktycznej, jakiej pozostawała Wnioskodawczyni, ani nie rozważył Jej sytuacji prawnej. Brak takowych ustaleń i rozważań prowadzi do wniosku, że organ I instancji przekroczył dopuszczalne granice uznania administracyjnego. W orzecznictwie i doktrynie jednoznacznie przyjmuje się, że uznanie administracyjne dotyczy przyszłości; przedmiotem uznania nie jest ustalenie znaczenia tekstu prawnego, ani ocena występujących faktów, lecz określenie skutku prawnego (M. Mincer "Uznanie administracyjne" Toruń 1983 s. 63). Uznanie administracyjne ograniczone jest art. 7 kpa ( wyrok NSA z: 28.6.1982- SA/Wr 245/82- ONSA 1/82/62; 11.6.1981- SA 820/81- ONSA 1/81/557, akceptowane przez J. Borkowskiego w: "Kpa- komentarz" CH BECK 2006 nb. 3 do art. 107). Decyzje pozostawione uznaniu administracyjnemu wymagają szerszego uzasadnienia, niż decyzje podejmowane w warunkach ustawowego skrępowania ( E. Iserzon w: "Kpa- komentarz" W-wa 1970 s.209), tym więcej, że
organ administracji publicznej ograniczony jest w szczególności zasadą praworządności i zasadą uwzględniania z urzędu interesu państwowego i słusznego interesu obywateli ( Z. Janowicz- op. cit. s. 304). Tymczasem decyzja pierwszoinstancyjna- z naruszeniem art. 7, art. 77 § 1 i art. 107 § 1 i 3 kpa- nie zawierała żadnych ustaleń faktycznych i argumentów, które legły u podstaw jej wydania i w istocie uchyla się ona spod kontroli instancyjnej i sądowej. Owe rażące uchybienia normom materialnoprawnym (§ 33 ust. 2 Regulaminu) jak i przywołanym przepisom prawa procesowego, skutkować musiały stwierdzeniem nieważności owej decyzji (art. 145 § 1 pkt. 2 w zw. z art. 135 ppsa).

1. Także organ odwoławczy w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, wad owych nie usunął. W szczególności w aktach sprawy brak opinii Prodziekana, przywołanej w uzasadnieniu decyzji Prorektora; brak jakichkolwiek ustaleń co do wskazywanego w odwołaniu przyjęcia na rok akademicki 2006/07 na specjalność muzyka kościelna studentki M.M. (choć zagadnienie to było istotne z punktu widzenia kontroli przesłanek decyzji I instancji i zachowania zasady równości wobec prawa- art. 32 ust. 1 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r.- Dz.U. 78/97/483, sprost. 28/01/319, zm. 200/06/1471), brak odpisu przywołanej w decyzji Prodziekana uchwały Rady Wydziału o wstrzymaniu rekrutacji na specjalność muzyka kościelna, mimo że uchwała stanowi źródło prawa zakładowego publicznego - (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13.7.2005 r.- I SA/Wa 1035/04). Obowiązkiem organu I instancji, a następnie organu odwoławczego, było zapewnienie stronie czynnego udziału w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwienie jej wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań (art. 10 § 1 kpa). W sprawie nie zachodziły przesłanki z art. 10 § 2 kpa; brak dowodu, by zawiadomiono Skarżącą o Jej uprawnieniach z art. 10 § 1 i art. 81 kpa.

1. Nadesłane akta administracyjne składają się jedynie z sześciu uwierzytelnionych odpisów dokumentów i w świetle dołączonych przez A.M. odpisów dokumentów (do skargi z dnia 6 kwietnia 2007 r.- 18 załączników; do skarg z dnia 7 lutego 2007 r.- 17 załączników- k. 7- 31 akt IV SA/Po 357/07; k. 6-31 akt IV SA/Po 235/07= k. 6-25 akt IV SAB/Po 11/07) wynika, że w każdej z tych spraw organ odwoławczy miast dołączać pełne akta z orginałami dokumentów, przesyłał Sądowi jedynie odpisy nielicznych dokumentów (co Sądowi znane jest z urzędu- art. 106 § 5 ppsa w zw. z art. 228 § 2 kpc; k. 70 akt IV SA/Po 357/07), w sposób dalece niewystarczający obrazujący przebieg postępowań. W orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalonym jest pogląd, że nadesłanie do Sądu akt, do których nie załączono szeregu istotnych dla toku postępowania dokumentów- w tym w szczególności opinii Prodziekana, dokumentów wskazujących na skreślenie Zainteresowanej z listy studentów III roku, dokumentów obrazujących "jednoznaczny brak postępów w nauce", narusza prawo do rzetelnej procedury, które ze względu na jego istotne znaczenie w procesie urzeczywistniania praw i wolności obywatelskich, mieści się w treści zasady państwa prawnego ( art. 2 Konstytucji RP; wyrok NSA z 19.X.1993 r.- sygn. V SA 250/93, ONSA 2/94/84; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 13.9.2005 r.- sygn.4/II SA/Po 33 /04). Naruszenie tych przepisów postępowania, nie odniesienie się do zarzutów podniesionych w odwołaniu, których to skutkiem było nie rozważenie przesłanek z § 33 ust. 2 Regulaminu i utrzymanie w mocy rażąco naruszającej przepisy prawa decyzji I instancji, skutkowało również nieważnością decyzji odwoławczej.

Błędne określenie w sentencji zaskarżonej decyzji nazwiska Skarżącej jako "M" wymagało sprostowania w drodze postanowienia oczywistego błędu pisarskiego (art. 113 § 1 kpa); zbędne było przywołanie w "uzasadnieniu prawnym" pełnego brzmienia art. 138 § 1 kpa, skoro w zakresie normy proceduralnej Prorektor oparł swe rozstrzygnięcie na wyłącznie na normie dekodowanej z art. 207 ust. 1 psw w zw. z art. 138 § 1 pkt 1 kpa.

1. Trafnie Skarżąca, jak i opiniujący Jej wniosek Przewodniczący Zarządu Samorządu Studentów [...], wskazują na błędną praktykę pracowników Dziekanatu i Sekretariatu Rektoratu, odmawiających potwierdzania studentom wpływu do organów składanych pism (k. 11, 17, 22 akt IV SA/Po 357/07). Wymóg potwierdzania daty wpływu pisma jest podstawowym obowiązkiem organu; obowiązek ów winni realizować przybrani przez organ pracownicy Dziekanatu bądź Sekretariatu Prorektorów przez przystawienie prezentaty i złożenie podpisu przez urzędnika (na orginale pisma- pozostającego w siedzibie organu i jego odpisie- zwracanym wnoszącemu) i rejestracji w księdze biurowej. Obowiązku tego nie uchyla złożenie pisma prosto do rąk piastuna funkcji organu (co wiąże się z tradycją i dobrymi obyczajami akademickimi). W takiej sytuacji pracownik- odpowiednio- Dziekanatu bądź Sekretariatu Prorektorów- winien zwrócić się do piastuna funkcji organu (in casu- Prodziekana bądź Prorektora) o przekazanie pisma pracownikowi Dziekanatu bądź Rektoratu, celem odnotowania jego wpływu i opatrzenia prezentatą zarówno orginału, jak i odpisu pisma, który pozostaje do dyspozycji strony.

1. Jedynie na marginesie należy podnieść, że dla bytu niniejszej sprawy nie miały znaczenia zagadnienia: braku odniesienia się organów uczelni do wskazywanych problemów związanych z programem studiów na Wydziale Teologii, konkordatowego charakteru Wydziału, systemu nauczania, jako nie wpływające na zagadnienia materialnoprawne czy procesowe, istotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Skarżąca używa także pojęć dziekanat bądź rektorat nie jako określenie aparatu pomocniczego jednoosobowych organów uczelni (art. 60 ust. 6 psw; odpowiednio- urząd jest aparatem pomocniczym np. wójta), lecz tak, jakby miała na uwadze osoby będące piastunami funkcji organu.

Postępowanie o skreślenie Skarżącej z listy studentów zakończyło się ostateczną i prawomocną decyzją, która nie mieści się w granicach sprawy w rozumieniu art. 135 ppsa. Podnoszone przez A.M. uchybienia w postępowaniu dotyczącym zaliczenia z notą, bądź w postępowaniu dotyczącym skreślenia z listy studentów, nie mogą być badane w niniejszym postępowaniu. Należy przyjąć, że w piśmie A.M. z dnia [...] kwietnia 2007 r., zatytułowanym Skarga, zawarty jest również wniosek do Rektora [...] o uchylenie decyzji Prodziekana w trybie art. 70 ust. 3 psw w zw. z art.163 kpa (wyrok wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 20.3.2007 r.- II SA/Ol 588/06) bądź o stwierdzenie nieważności decyzji w trybie art.156 kpa. Od decyzji wydanej w tym trybie przez Rektora [...] przysługiwać będzie A.M.- na zasadach ogólnych- wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy

( art. 207 ust. 1 psw w zw. z art. 127 § 3 kpa), a następnie- ewentualnie- skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu.

1. Rozpoznając sprawę ponownie organy obu instancji rozważą zagadnienia istotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, uwzględniając ocenę prawną i wskazania co do dalszego postępowania, wyrażone w niniejszym uzasadnieniu (art. 153 ppsa); w szczególności inne są przesłanki skreślenia studenta z listy studentów, inne zaś wyrażenia zgody na wznowienie studiów (§ 33 ust. 2 Regulaminu). Nie ulega wątpliwości, że przy ważeniu przesłanek w zakresie zgody na wznowienie studiów nie mogą pozostać obojętne w szczególności: sytuacja zdrowotna studenta; jego sytuacja życiowa; skutek ewentualnej odmowy dla dalszych losów życiowych studenta; możliwości kontynuowana nauki na innym kierunku bądź w innej uczelni.

Z powyższych względów Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 2, art. 135 i art. 152 ppsa należało orzec jak w sentencji. O niemożności wykonania zaskarżonej decyzji orzeczono, mając na uwadze koncepcję rozszerzonej wykonalności decyzji w postępowaniu administracyjnym.

/-/I. Kucznerowicz /-/M. Dybowski /-/B. Popowska

za nieobecnego

Sędziego Kucznerowicz

/-/M. Dybowski

MB