Tezy
Skarga na decyzję dotyczącą dokonania rezerwacji częstotliwości w telekomunikacji, o jakiej mowa w art. 114 ust. 4 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne /Dz.U. nr 171 poz. 1800/, nie jest skargą dotyczącą koncesji, zezwolenia lub pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie telekomunikacji w rozumieniu par. 2 ust. 2 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193/, a skoro nie jest także wymieniona w par. 2 ust. 3 rozporządzenia, to podlega wpisowi stałemu, o jakim mowa w par. 2 ust. 6 tego rozporządzenia.
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia "PTC" Sp. z o.o. w W. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału VI Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2005 r. VI SA/Wa 2392/05 w przedmiocie kosztów sądowych w sprawie ze skargi "PTC" Sp. z o.o. w W. na decyzję Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty z dnia 7 października 2005 r. (...) w przedmiocie rezerwacji częstotliwości w systemie telefonii ruchomej UMTS, na rzecz "NM" Sp. z o.o. postanawia: uchylić zaskarżone zarządzenie w części przewyższającej kwotę 200 zł /dwieście złotych/.
Uzasadnienie
"PTC" Sp. z o.o. w dniu 7 listopada 2005 r. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty (...) z dnia 7 października 2005 r., w przedmiocie umorzenia postępowania z wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej rezerwacji częstotliwości- standard UMTS.
Przewodniczący Wydziału VI Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zarządzeniem z dnia 12 grudnia 2005 r. doręczonym w dniu 21 grudnia 2005 r. wezwał pełnomocnika skarżącej spółki do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 8.000 zł w Kasie Sądu bądź na rachunek bankowy Sądu, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
W dniu 27 grudnia 2005 r. "PTC" Sp. z o.o. dokonała przelewu kwoty 8.000 zł na dobro rachunku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
W zażaleniu na powyższe zarządzenie, wniesionym w dniu 28 grudnia 2005 r. skarżąca wniosła o jego zmianę i ustalenie wpisu w wysokości 200 zł /dwieście złotych/, stosownie do par. 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, gdyż przedmiotowa skarga nie dotyczy koncesji, zezwolenia, ani pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie telekomunikacji lecz rezerwacji częstotliwości, wobec czego par. 2 ust. 2 tego rozporządzenia nie znajduje do niej zastosowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest zasadne.
Zgodnie z treścią art. 230 i art. 231 w zw. z art. 216 ustawy procesowej od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji, a więc również od skargi, w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne pobiera się wpis stosunkowy, natomiast w pozostałych sprawach - wpis stały. Stosownie do art. 233 ustawy procesowej wysokość oraz szczegółowe zasady pobierania wpisu określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193/. Przepis par. 2 ust. 2 tego rozporządzenia określa wysokość wpisów stałych pobieranych w sprawach skarg dotyczących koncesji, zezwoleń lub pozwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej, której zakres określono w 27 punktach tego przepisu.
Wysokość wpisu stałego wynikającego z par. 2 ust. 2 powołanego rozporządzenia zależy od jednoczesnego wystąpienia dwóch przesłanek: pierwszej ogólnej, że skarga dotyczy koncesji, zezwolenia lub pozwolenia na prowadzenia działalności gospodarczej i drugiej szczegółowej, że dotyczy ona określonego w poszczególnych punktach tego paragrafu zakresu tej działalności. Wynika z tego, że wpis stały określony w par. 2 ust. 2 rozporządzenia nie może mieć zastosowania do spraw z zakresu działalności gospodarczej, w których skarga nie dotyczy koncesji, zezwoleń lub pozwolenia na tę działalność.
Poza tym koncesja, zezwolenie lub pozwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej, o czym mowa w par. 2 ust. 2 rozporządzenia, to przecież w istocie decyzja administracyjna w tym przedmiocie - określenie "skargi dotyczące koncesji, zezwolenia lub pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej", to nic innego jak skargi na decyzje dotyczące koncesji, zezwoleń lub pozwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej.
Ponadto regulacja zawarta w całym par. 2 rozporządzenia, tj. w ustępach 1-6, także wskazuje, że przepis ust. 2 musi być stosowany ściśle. Wynika to z porównania ust. 2 zwłaszcza z ust. 1 pkt 6- wpis stały od skargi na bezczynność w sprawie dotyczącej koncesji, zezwolenia lub pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej pobiera się według tego przepisu, a nie przepisu ust. 2 oraz z ust. 5 - wpis stały od skarg w sprawach dotyczących np. stwierdzenia nieważności koncesji, zezwolenia lub pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej pobiera się w wysokości określonej w tym przepisie, nie zaś w przepisie ust. 2.
Tak więc zawarte w przepisie par. 2 ust. 2 omawianego rozporządzenia określenie: "w sprawach skarg dotyczących koncesji, zezwoleń lub pozwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej" nie może być stosowane rozszerzająco lecz należy je rozumieć ściśle tj. w ten sposób, że chodzi tu o skargi na decyzje o udzieleniu koncesji, o wydaniu zezwolenia, czy pozwolenia na prowadzenie określonej działalności gospodarczej, o odmowie ich udzielenia lub wydania, o ograniczeniu lub odmowie ograniczenia ich zakresu z zastrzeżeniem par. 2 ust. 5 co do uchylenia lub zmiany decyzji, albo o ich cofnięciu lub odmowie cofnięcia.
Jeżeli zatem sprawa związana jest wprawdzie z działalnością gospodarczą, ale skarga nie dotyczy koncesji, zezwolenia lub pozwolenia na jej prowadzenie w powyższym rozumieniu, a przy tym przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna to wpis stały od skargi w takiej sprawie pobiera się, nie według par. 2 ust. 2 rozporządzenia lecz w zależności od przedmiotu skargi, według par. 2 ust. 1 albo ust. 3-6 rozporządzenia.
W niniejszej sprawie dotyczącej rezerwacji częstotliwości w systemie telefonii ruchomej UMTS, przedmiotem zażalenia jest zarządzenie Przewodniczącego Wydziału, wzywające do uiszczenia wpisu sądowego w wysokości 8.000 zł /osiem tysięcy złotych/, co wskazuje, iż podstawą żądania tej kwoty jest par. 2 ust. 2 pkt 14 rozporządzenia, określający wysokość wpisu stałego w sprawach skarg dotyczących koncesji, zezwolenia lub pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie łączności, w tym telekomunikacji, bez usług pocztowych. Trafnie strona skarżąca kwestionuje zasadność żądania takiego wpisu, bowiem przedmiotowa skarga dotyczy rezerwacji częstotliwości, z przeznaczeniem do wykorzystywania w służbie radiokomunikacyjnej w określonych kanałach radiowych a nie koncesji, zezwolenia, ani pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie telekomunikacji, których ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne /Dz.U. nr 171 poz. 1800/ w zasadzie nie przewiduje. W art. 143 tej ustawy mowa
jest o pozwoleniu radiowym, którego jednym z elementów składowych jest przyznanie prawa do wykorzystywania częstotliwości. To prawo do wykorzystywania częstotliwości należy odróżnić, od prawa do dysponowania częstotliwościami w rezerwacji, które jest przyznawane samodzielnie tj. poza pozwoleniami czy koncesjami. Jak to bowiem stanowi art. 114 tejże ustawy, rezerwacji częstotliwości dokonuje się dla celów: pozwoleń radiowych oraz rozprowadzania programów radiofonicznych lub telewizyjnych. Wynika z tego, że rezerwacji częstotliwości dokonuje się samodzielną decyzją w tym przedmiocie. Wprawdzie uzyskanie rezerwacji częstotliwości obejmuje prawo do ich wykorzystywania /art. 115 ust. 1 pkt 4, 5, 8, art. 123 ust. 1 pkt 4, 5, 6 i ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy/- dysponowania częstotliwościami w rezerwacji, to jednak nie jest to decyzja dotycząca pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie telekomunikacji /art. 123 ust. 7 i 8, art. 143 ust. 4, art. 145 ust. 1 pkt 3, art. 147 tejże ustawy/.
W konkluzji uznać należy, że skarga na decyzję dotyczącą dokonania rezerwacji częstotliwości w telekomunikacji, o jakiej mowa w art. 114 ust. 4 powołanego Prawa telekomunikacyjnego, nie jest skargą dotyczącą koncesji, zezwolenia lub pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie telekomunikacji w rozumieniu par. 2 ust. 2 pkt 14 powołanego wyżej rozporządzenia, a skoro nie jest także wymieniona w par. 2 ust. 3 rozporządzenia, to podlega wpisowi stałemu, o jakim mowa w par. 2 ust. 6 tego rozporządzenia.
Z powyższych względów zażalenie podlega uwzględnieniu w całości a zaskarżone zarządzenie uchyleniu na podstawie art. 188 w zw. z art. 197 par. 2 i art. 198 ustawy procesowej w części przewyższającej kwotę 200 zł, stosownie do par. 2 ust. 6 powołanego rozporządzenia.