Tezy
Treść art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. - Prawo telekomunikacyjne /Dz.U. nr 73 poz. 852 ze zm./ przyznaje operatorowi uprawnienia do domagania się od organu jedynie odroczenia obowiązków operatora wynikających z art. 44 ust. 1 w związku z art. 43.
Przepis ten wskazuje, że warunkiem sine qua non zawieszenia omawianych uprawnień abonentów może być wyłącznie brak technicznych możliwości sieci wnioskodawcy. Nie ma jakichkolwiek podstaw do rozszerzającej interpretacji tego przepisu, bowiem jest on wystarczająco precyzyjny. Skoro strona skarżąca wskazywała na wystąpienie innych trudności, jakie mogą pojawić się przy realizacji uprawnień abonentów należało podzielić stanowisko sądu I instancji, iż inne trudności nie stanowią przesłanek o których mowa w art. 44 ust. 2 Prawa telekomunikacyjnego.
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Cysek, Sędziowie NSA Kazimierz Brzeziński, Jacek Chlebny (spr.), Protokolant Agnieszka Romaniuk, po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2006 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej N. S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 maja 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 1567/04 w sprawie ze skargi N. S.A. w W. na decyzję Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty z dnia 9 czerwca 2004 r. Nr [...] w przedmiocie usług telekomunikacyjnych oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 maja 2005 r., sygn. akt VI SA/Wa 1567/04, oddalił skargę Spółki Akcyjnej N. z siedzibą w W. na decyzję Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty (dalej: Prezes URTiP) z dnia 9 czerwca 2004 r. o nr: [...], w przedmiocie zawieszenia realizacji uprawnień abonentów do zachowania numeru i przystosowania sieci telekomunikacyjnej do wymogów ustawowych.
Sąd za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
Spółki z grupy N. złożyły do Prezesa URTiP wnioski o wydanie decyzji zawieszającej realizację uprawnień abonentów Spółki do zachowania przydzielonego numeru, o których mowa w art. 43 ust. 2 i 2a ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 73, poz. 852 ze zm.) oraz wystąpiły o zawieszenie postępowań w tej sprawie do dnia ogłoszenia rozporządzenia w sprawie szczegółowych wymagań technicznych i eksploatacyjnych dla urządzeń telekomunikacyjnych i sieci telekomunikacyjnych, wydanego na podstawie art. 88 ust. 2 pkt 2 prawa telekomunikacyjnego, nie wcześniej jednak niż do dnia ogłoszenia rozporządzenia, o którym mowa w art. 43 ust. 4 tej ustawy.
Decyzją z dnia 31 marca 2003 r., Nr [...], Prezes URTiP zawiesił realizację uprawnień abonentów spółki N. S.A. (następcy prawnego spółek grupy N.) w zakresie zachowania przydzielonego numeru, o których mowa w art. 43 ust. 2 i 2a prawa telekomunikacyjnego do dnia 31 grudnia 2004 r.
W skierowanym do Prezesa URTiP wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy N. S.A. podniosła, iż wydanie decyzji w części dotyczącej określenia terminu, na który organ zawiesił realizację uprawnień abonentów sieci w zakresie zachowania przydzielonego numeru, wymienionych w art. 43 ust. 2 i 2a ww. ustawy, nastąpiło z naruszeniem art. 44 ust. 2 ustawy.
Decyzją z dnia 9 czerwca 2004 r., Nr [...], Prezes URTiP uchylił w całości decyzję z dnia 31 marca 2003 r. i odmówił zawieszenia realizacji uprawnień abonentów spółki N. S.A. o których mowa w art. 43 ust. 2 prawa telekomunikacyjnego. Jednocześnie zawiesił do dnia 31 grudnia 2004 r. realizację uprawnień abonentów N. S.A. w zakresie zachowania przydzielonego numeru przy zmianie operatora świadczącego usługi o których mowa w art. 43 ust 2a ustawy. Organ określił również na dzień 31 grudnia 2004 r. termin przystosowania sieci spółki N. S.A. do realizacji uprawnień abonentów określonych w art. 43 ust. 2a prawa telekomunikacyjnego.
W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia, mając na uwadze treść art. 139 k.p.a., Prezes URTiP szczegółowo przeanalizował przeszkody natury technicznej wskazane przez wnioskodawcę, stanowiące podstawę do wydania decyzji na mocy art. 44 ust. 2 prawa telekomunikacyjnego. Uznał, że w rozpoznawanej sprawie zawieszenie uprawnień abonentów w zakresie zachowania przydzielonego numeru strefowego w sieci operatora rażąco narusza wskazany powyżej przepis oraz stanowi rażące naruszenie interesu społecznego. Stwierdził, iż sieć wnioskodawcy, jako sieć cyfrowa posiada możliwość zachowania przydzielonego numeru wewnątrz tej sieci w obrębie strefy numeracyjnej, w przeciwieństwie do sieci, której abonenci przyłączeni są do central analogowych. Prezes URTiP zauważył, iż możliwe jest zapewnienie zachowania przydzielonego numeru strefowego w sieci tego samego operatora w przypadku zmiany miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca prowadzenia działalności np. metodą "call forwarding".
W ocenie Prezesa URTiP decyzja zawieszająca do dnia 31 grudnia 2004 r. uprawnienia abonentów, o których mowa w art. 43 ust. 2, rażąco naruszała również interes społeczny, jakim jest realizacja uprawnień abonentów przewidzianych ustawą - Prawo telekomunikacyjne, w sytuacji, gdy pozwalają na to możliwości techniczne sieci wnioskodawcy.
Spółka N. zaskarżyła powyższą decyzję Prezesa URTiP do wojewódzkiego sądu administracyjnego w części określającej termin zawieszenia realizacji uprawnień abonentów oraz w części zobowiązującej ją do przystosowania eksploatowanej przez nią sieci telekomunikacyjnej do realizacji wyżej wymienionych uprawnień abonentów w terminie do dnia 31 grudnia 2004 r.
Wyrokiem z dnia 30 maja 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniesioną skargę uznając, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa.
W uzasadnieniu orzeczenia podniósł, iż zawieszenie lub ograniczenie realizacji uprawnień abonentów na podstawie art. 44 ust. 2 prawa telekomunikacyjnego ma charakter fakultatywny i zostało pozostawione uznaniu administracyjnemu organu. Podkreślił, że decyzja wydana w ramach uznania administracyjnego powinna uwzględniać fakt, iż to na operatorze spoczywa obowiązek zapewnienia technicznych możliwości swojej sieci dla realizacji w/w uprawnień abonentów, zaś pochodną tego obowiązku jest prawo abonentów do korzystania z uprawnień gwarantowanych przepisami ustawy. Okres zawieszenia, który musi być ograniczony terminem, winien być ustalony w sposób wyraźny, jednak jego zakończenie nie może być uzależnione od przyszłych działań operatora i ich efektów. W szczególności niedopuszczalne jest wydanie decyzji zawieszającej lub ograniczającej uprawnienia do momentu, w którym operator dostosuje swoją sieć do wymagań ustawy.
Sąd I instancji uznał ponadto, że nie można z treści art. 44 ust. 1 omawianej ustawy wywodzić, iż obowiązek realizacji uprawnień abonentów zachodzi tylko wtedy, gdy występują techniczne możliwości pozwalające na realizację tychże uprawnień. W ocenie Sądu, jeżeli nie ma możliwości technicznych, to operator świadczący usługi telefoniczne jest obowiązany do zapewnienia takich technicznych możliwości, jeżeli już są - jest obowiązany zapewnić abonentom korzystanie z tych uprawnień.
W związku z powyższym Sąd I instancji uznał także, iż nie ma uzasadnionych powodów, by kwestionować rozstrzygnięcie organu co do terminu zawieszenia omawianych uprawnień do końca 2004 r.
W skardze kasacyjnej z dnia 21 października 2005 r. skarżąca Spółka wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie i stwierdzenie nieważności zaskarżonych decyzji Prezesa URTiP oraz o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Powyższemu wyrokowi strona skarżąca zarzuciła:
1) naruszenie prawa materialnego, tj. art. 44 ust. 2 prawa telekomunikacyjnego przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na bezzasadnym przyjęciu, iż:
a) Prezes URTiP może odmówić zawieszenia realizacji uprawnień abonenckich określonych w art. 43 ust. 2a prawa telekomunikacyjnego, nawet jeżeli techniczne możliwości sieci wnioskodawcy nie pozwalają na realizację uprawnienia;
b) zawieszenie realizacji uprawnień abonenckich określonych w art. 43 ust. 2a może nastąpić z przyczyn niezależnych od skarżącego, związanych z funkcjonalnością sieci innych operatorów, podczas gdy przesłanką zawieszenia realizacji powyższych uprawnień jest brak technicznych możliwości sieci skarżącego, które to możliwości można będzie ocenić, kiedy znane będą wymagania techniczne, jakie sieć skarżącego powinna spełniać;
c) możliwe jest określenie harmonogramu (terminu) przystosowania sieci skarżącego do realizacji uprawnień abonenckich określonych w art. 43 ust. 2a, podczas gdy nie wiadomo jakie wymagania techniczne sieć skarżącego powinna spełniać, w związku z czym nie jest możliwe określenie terminu potrzebnego do dostosowania sieci do nieznanych wymagań;
2) naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik postępowania, polegające na bezzasadnej odmowie uwzględnienia skargi i tym samym odmowie sierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji Prezesa URTiP, podczas gdy obowiązek wynikał z art. 145 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej powoływanej jako: p.p.s.a.) w związku z art. 156 § 1 pkt 2 i art. 97 § 1 4 k.p.a. oraz art. 156 § 1 pkt 5 k.p.a.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną Prezes URTiP wniósł o jej oddalenie jako bezpodstawnej i zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.
W rozpoznawanej sprawie wszczęcie postępowania administracyjnego nastąpiło na wniosek operatora - oparty na podstawie art. 44 ust. 2 prawa telekomunikacyjnego, uzasadniony brakiem technicznych możliwości sieci N. S.A. do realizacji uprawnień abonentów o których mowa w art. 43 ust. 2 i ust. 2a ww. ustawy.
Wniosek został rozpatrzony przez Prezesa URTiP pozytywnie w części dotyczącej zawieszenia realizacji uprawnień abonentów wnioskodawcy w zakresie zachowania przydzielonego numeru przy zmianie operatora świadczącego usługi o których mowa w art. 43 ust. 2a prawa telekomunikacyjnego. Realizację uprawnień zawieszono do dnia 31 grudnia 2004 r. Pomimo uwzględnienia wniosku strona zakwestionowała rozstrzygnięcie Prezesa URTiP w drodze skargi wniesionej do sądu administracyjnego - w części określającej termin zawieszenia realizacji uprawnień abonentów, o których mowa w art. 43 ust. 2a ustawy i w części zobowiązującej do przystosowania sieci w terminie do 31 grudnia 2004 r. Decyzja organu w części w jakiej odmawiała zawieszenia uprawnień abonentów o których mowa w ust. 2 art. 43 stała się natomiast prawomocna.
Podstawę materialnoprawną zawieszenia lub ograniczenia zakresu uprawnień abonentów, o których mowa w art. 43 prawa telekomunikacyjnego, stanowi art. 44 ust. 2 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem Prezes URTiP może w drodze decyzji, na czas określony, zawiesić lub ograniczyć zakres realizacji uprawnień, o którym mowa w art. 43, jeżeli techniczne możliwości sieci wnioskodawcy nie pozwalają na realizację uprawnień w całości lub części. W decyzji należy określić harmonogram przystosowania sieci do realizacji uprawnienia objętego wnioskiem.
Skarżąca Spółka w podstawach skargi kasacyjnej podnosi, iż nie jest możliwe określenie terminu potrzebnego do dostosowania jej sieci albowiem nie jest jasne, jakie wymagania techniczne sieć powinna spełniać. W uzasadnieniu wniesionego środka odwoławczego skarżąca dowodzi, że nie może spełnić obowiązków nałożonych na nią mocą ustawy "z braku normatywnego ustalenia metody, której zastosowanie niezbędne jest do zapewnienia realizacji uprawnień abonentów wymienionych w art. 43 ust. 2a".
Przypomnieć w związku z tym należy, że ustawodawca w art. 44 ust. 1 prawa telekomunikacyjnego ustanowił skorelowany z uprawnieniami abonenta, o których mowa w art. 43 tej ustawy, obowiązek operatora zapewnienia w swojej sieci technicznych możliwości realizacji tych uprawnień. Osiągnięcie celu wyznaczonego normami prawa, który w niniejszej sprawie stanowi zapewnienie abonentom możliwości zachowania ich dotychczasowych numerów w przypadku zmiany operatora jest więc zadaniem skarżącej Spółki. Jak słusznie zauważył Sąd I instancji - jeżeli nie ma możliwości technicznych, to operator świadczący usługi telefoniczne jest obowiązany do zapewnienia takich możliwości, a jeżeli już są - to jest obowiązany zapewnić abonentom korzystanie z tych uprawnień. Wybór środków służących osiągnięciu tego celu ustawodawca pozostawił operatorom. Skoro uprawnienia abonenta należy traktować jako zasadę, to ich wyłączenie w drodze zawieszenia lub ograniczenia jako wyjątek. Z tego też względu zawieszenie realizacji uprawnień abonentów
może nastąpić jedynie na czas określony. Wymóg ograniczenia okresu zawieszenia wyraźnie określonym terminem przyczynia się do ochrony praw abonenta i związany jest z zasadą ich bieżącej realizacji (art. 44 ust. 1).
Stanowiący podstawę rozstrzygnięcia w rozpoznawanej sprawie art. 44 ust. 2 przyznaje operatorowi uprawnienia do domagania się od organu jedynie odroczenia obowiązków operatora wynikających z art. 44 ust. 1 w związku z art. 43. Przepis ten wskazuje, że warunkiem sine qua non zawieszenia omawianych uprawnień abonentów może być wyłącznie brak technicznych możliwości sieci wnioskodawcy. Nie ma jakichkolwiek podstaw do rozszerzającej interpretacji tego przepisu, bowiem jest on wystarczająco precyzyjny. W świetle powyższego - skoro strona skarżąca wskazywała na wystąpienie innych trudności, jakie mogą pojawić się przy realizacji uprawnień abonentów należało podzielić stanowisko Sądu I instancji, iż inne trudności nie stanowią przesłanek o których mowa w art. 44 ust. 2 prawa telekomunikacyjnego. Nie mogły one być zatem brane pod uwagę przez Prezesa URTiP przy rozpoznawaniu wniosku. Odmawiając uwzględnienia wniesionej skargi Sąd I instancji prawidłowo uznał, iż bezzasadny jest zarzut skargi dotyczący naruszenia art.
44 ust. 2 prawa telekomunikacyjnego przez zawieszenie realizacji uprawnień - zdaniem skarżącej - z przyczyn od niej niezależnych, bo "związanych z funkcjonalnością sieci innych operatorów". Sąd podkreślił, że brak technicznych możliwości sieci wnioskodawcy do realizacji uprawnień abonentów stanowi wyłączną podstawę stosowania art. 44 ust. 2 ww. ustawy.
Należy również podzielić stanowisko Sądu I instancji, że przewidziana w art. 44 ust. 2 prawa telekomunikacyjnego możliwość zawieszenia lub ograniczenia realizacji uprawnień abonentów na wniosek operatora i tylko na czas określony, z jednoczesnym określeniem harmonogramu przystosowania sieci do realizacji uprawnień - stanowi tylko potwierdzenie nałożonego na operatora ustawowego obowiązku. Mając powyższe na uwadze organ ustalił i uzasadnił wskazany w decyzji termin zawieszenia omawianych uprawnień abonentów oraz termin przystosowania sieci do wymogów ustawy (harmonogram) jako wystarczający na ewentualne porozumienie się z pozostałymi operatorami, jak i na zaimplementowanie wybranej metody realizacji uprawnień. Sąd I instancji miał podstawy do uznania, że Prezes URTiP nie naruszył prawa ustanawiając inny niż postulowany przez skarżącą termin do zawieszenia realizacji uprawnień abonentów.
Reasumując, Naczelny Sąd Administracyjny nie dostrzegł naruszenia przez Sąd I instancji art. 44 ust. 2 prawa telekomunikacyjnego, także w związku z dokonaną przez niego oceną, iż przy wydawaniu zaskarżonej decyzji administracyjnej, zgodnie z wnioskiem strony, Prezes URTiP nie przekroczył granic uznania administracyjnego.
Wobec powyższego podniesiony w skardze kasacyjnej zarzut naruszenia art. 145 § l pkt 2 p.p.s.a. w zw. z art. 156 § l pkt 2 i art. 97 § l pkt 4 k.p.a. oraz art. 156 § 1 pkt 5 k.p.a. jest bezzasadny. Sąd I instancji nie mógł stwierdzić nieważności decyzji Prezesa URTiP jako obarczonej wadą rażącego naruszenia prawa, albowiem nie miała ona miejsca.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw i na podstawie art. 184 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.