Tezy
Przedstawienie okoliczności uzasadniających przyjęcie kasacji do rozpoznania nie może ograniczać się do powtórzenia treści przepisu art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270).
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił na podstawie art. 58 par. 1 pkt 6 w związku z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ skargę kasacyjną Marii i Stanisława małżonków Sz. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodka Zamiejscowego w Poznaniu w sprawie ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w P. z dnia 31 października 2001 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 r.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 31 lipca 2003 r. (...) Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu oddalił skargę Marii i Stanisława małżonków Sz. na decyzję Izby Skarbowej w P. z dnia 31 października 2001 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania i zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r.
Przedmiotem sporu między podatnikami a organami podatkowymi było niewłaściwe - zdaniem skarżących - zastosowanie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ przez wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów zadeklarowanych wydatków na usługi marketingowe, świadczone przez spółkę "L." i firmę handlową "Kazimierz M. i spółka", które miały ścisły związek z działalnością gospodarczą Stanisława Sz., prowadzącego w 1998 r. Gorzelnię Rolniczą w K.
Uzasadniając wyrok, Sąd stwierdził, iż organy podatkowe obu instancji przeprowadziły szczegółową analizę wszystkich zebranych w sprawie dowodów i zasadnie oceniły, że wydatki na cele marketingowe nie mogły być uznane za koszt uzyskania przychodów. Z umowy zawartej przez Gorzelnię Rolniczą w K. ze spółką z o.o. "L." oraz z porozumienia między Gorzelnią a firmą "Kazimierz M. i Spółka" nie wynikało, że usługi związane z pozyskiwaniem surowca i zbytem spirytusu miały charakter odpłatny. Wyrok z uzasadnieniem został skarżącym doręczony 18 września 2003 r.
W skardze kasacyjnej sporządzonej przez osobę uprawnioną do wykonania tej czynności w rozumieniu art. 175 par. 3 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ Maria i Stanisław małżonkowie Sz. wnieśli o uchylenie w całości orzeczenia NSA w Poznaniu z dnia 31 lipca 2003 r. jako naruszającego prawo materialne przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie. W uzasadnieniu podali, że zaskarżone orzeczenie nie rozstrzygnęło sporu z zakresu usług marketingowych; nauka o marketingu traktuje wydatki poniesione na wykonanie tych usług jako koszty uzyskania przychodu według ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Orzeczenie oparto na niepełnym materiale dowodowym zebranym przez organy podatkowe niemające żadnej rzetelnej wiedzy marketingowej. Autor skargi wniósł o weryfikację stanowiska Sądu opartą na wskazanej przez siebie literaturze naukowej, o uchylenie orzeczenia i uznanie wydatków na usługi marketingowe (...) za koszty
uzyskania przychodów.
Rozpoznając skargę kasacyjną, Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach:
1/ naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie,
2/ naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć wpływ na wynik sprawy.
Skarżący powołali się na naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, czyli na podstawę kasacji przewidzianą w art. 174 pkt 1 powołanej ustawy.
Jednakże przedstawienie okoliczności uzasadniających przyjęcie kasacji do rozpoznania nie mogło ograniczać się do powtórzenia treści przepisu art. 174. W myśl art. 176 tej ustawy skarga kasacyjna, poza tym, że ma czynić zadość wymaganiom przepisanym dla każdego pisma procesowego, powinna zawierać przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie. To autor skargi powinien wskazać na konkretne, naruszone przez Sąd zaskarżanym orzeczeniem przepisy prawa materialnego, wykazując, na czym polegała ich błędna wykładnia i niewłaściwe zastosowanie oraz jaka powinna być wykładnia prawidłowa i właściwe zastosowanie. Podobnie przy naruszeniu prawa procesowego należy wskazać przepisy tego prawa naruszone przez Sąd i wpływ naruszenia na wynik sprawy /treść orzeczenia/.
W kasacji wniesionej w sprawie niniejszej skarżący ograniczyli się do sformułowania, iż "zaskarżone orzeczenie naruszyło prawo materialne przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie" bez podania, o jakie przepisy chodzi. Sąd przyjął zatem, że brak było okoliczności, o jakich mowa w art. 174 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, i na podstawie art. 58 par. 1 pkt 6 w związku z art. 193 tej ustawy i w związku z art. 101 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./ orzekł jak w sentencji.