Tezy
Sam fakt zaklasyfikowania samochodu do samochodów osobowych jest wystarczającą przesłanką do zastosowania przepisu art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Za całkowicie błędną należy uznać interpretację art. 25 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy dokonaną przez podatniczkę, iż kwestia ładowności ma w sprawie również wpływ na klasyfikację samochodów osobowych. O tym, czy samochód jest samochodem osobowym czy też innym samochodem decyduje świadectwo homologacyjne /art. 68 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym - Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./.
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędziowie NSA Jerzy Rypina (spr.), Edyta Anyżewska, Protokolant Marzena Miętek, po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2004r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2004r. sygn. akt III SA 963/02 w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Izby Skarbowej w Warszawie z dnia [...]Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie kwotę 2400 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 30 stycznia 2002 r. wydaną na podstawie m.in. art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) Izba Skarbowa w Warszawie uchyliła decyzję Urzędu Skarbowego Warszawa -Śródmieście w części dotyczącej ustalenia dodatkowego zobowiązania natomiast utrzymała powyższą decyzję w pozostałej części tj. w części określającej A. M. - w W. kwoty zobowiązania i zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za styczeń 1998 r. oraz odsetki za zwłokę. Izba Skarbowa stwierdziła, iż podatniczka zaniżyła zobowiązanie w podatku VAT w związku z odliczeniem kwoty podatku naliczonego przy nabyciu samochodu osobowego marki Renault Laguna Combi.
Wyrokiem z dnia 23 stycznia 2004 r. sygn. akt III S.A. 963/02 została oddalona skarga A. M. na decyzję Izby Skarbowej w Warszawie z dnia [...]. W uzasadnieniu wyroku Sąd przypomniał, iż w orzecznictwie utrwalony jest pogląd, że przepis art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym nie uzależnia prawa podatnika do obniżenia podatku należnego od tego, w jaki sposób faktycznie użytkowany będzie pojazd w przyszłości lecz od rodzaju zakupionego pojazdu. Podniósł, iż stosownie do art. 25 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy obniżenie kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika samochodów osobowych, innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg z wyjątkiem przypadków, gdy odsprzedaż stanowi przedmiot działalności gospodarczej podatnika. Wobec tego, że podatniczka nabyła samochód osobowy, o czym świadczy faktura VAT, nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Od powyższego wyroku podatniczka wniosła skargę kasacyjną powołując
się na art. 174, art. 185 i 188 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270) i zarzuciła mu naruszenie przepisu art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) oraz naruszenie norm postępowania określonych w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej, art. 8 Kpa poprzez nie respektowanie zasady pogłębienia zaufania publicznego do organów państwa, jak też norm postępowania określonych w art. 133 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez wybiórczą i nieobiektywną ocenę materiału zebranego w aktach sprawy.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podatniczka wywodzi, iż zakupiony przez nią samochód marki Renault Laguna Kombi posiada ładowność 720 kg i właśnie ładowność samochodu winna mieć zasadnicze znaczenie w sprawie. Zdaniem autorki skargi kasacyjnej gramatyczna interpretacja przepisu art. 25 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym w 1998 r., świadczy dobitnie, iż obniżenie kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika tak samochodów osobowych oraz innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg. Kryterium ładowności ma zastosowanie zarówno do samochodów osobowych jak też innych samochodów. Zdaniem podatniczki, Sąd winien ocenić sprawę wg przepisów i interpretacji prawa obowiązującego w styczniu 1998 r. Ponadto wywodzi, iż Sąd bezkrytycznie przyjął stanowisko organów podatkowych opisane przez urzędnika w notatce urzędowej z dnia 24 kwietnia 1998 r. stwierdzającej, że podatniczka w rozmowie telefonicznej nie wyraziła zgody na korektę deklaracji VAT za
styczeń 1998 r. oraz nie uwzględnił faktu, że w aktach znajduje się adnotacja urzędowa z dnia 15 kwietnia 1998 r. o zwrocie podatku VAT zapłaconego przy zakupie samochodu.
Reasumując podatniczka wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku, jak też decyzję organów podatkowych i merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skarga kasacyjna nie jest zasadna. Zarówno w dacie nabycia przez podatniczkę samochodu osobowego jak też w dacie orzekania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny obowiązywał przepis art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1995 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) stanowiący, iż nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego do nabywanych przez podatnika: samochodów osobowych oraz innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg z wyjątkiem przypadków, gdy odsprzedaż stanowi działalność gospodarczą podatnika.
Jak trafnie zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w zaskarżonym wyroku - dla oceny prawa podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego decyduje rodzaj samochodu będącego przedmiotem sprzedaży udokumentowanej fakturą, na podstawie której, w oparciu o art. 19 ust. 1 cyt. ustawy, podatnik ma prawo obniżyć podatek należny. Według normodawcy obniżenia nie stosuje do:
1) samochodów osobowych,
2) innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg.
Tak więc, już sam fakt zaklasyfikowania samochodu do samochodów osobowych jest wystarczającą przesłanką do zastosowania przepisu art. 25 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy. Wobec tego za całkowicie błędną należy uznać interpretację art. 25 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy dokonaną przez podatniczkę, iż kwestia ładowności ma w sprawie również wpływ na klasyfikację samochodów osobowych. O tym, czy samochód jest samochodem osobowym czy też innym samochodem decyduje świadectwo homologacyjne (art. 68 ustawy - Prawo o ruchu drogowym). Należy w tym miejscu odwołać się do jednoznacznej definicji samochodu osobowego zawartej w art. 2 pkt 40 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98, poz. 602 ze zm.) zgodnie z którą samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażem.
Z przytoczonej definicji wynika jednoznacznie, że w przypadku samochodów osobowych nie występuje kwestia ładowności. Przymiot ładowności dotyczy więc innych samochodów np. taksówki bagażowej.
Kapitalne znaczenie w sprawie należy przypisać świadectwu homologacyjnemu, z którego wynika, że samochód Renault Laguna typ K 567 LOC jest samochodem osobowym.
Skoro zakupiony przez A. M. samochód był samochodem osobowym, to nie przysługiwał jej zwrot podatku.
W skardze kasacyjnej nie przedstawiono również zarzutu naruszenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny przepisów postępowania sądowo- administracyjnego, które mogło mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy. Zarzut naruszenia przez Sąd art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej i art. 8 Kpa nie mógł odnosić się do Sądu, który od dnia 1 stycznia 2004 r. orzeka na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Natomiast wskazany zarzut naruszenia art. 133 § 1 cyt. ustawy polegający na wybiórczej i nieobiektywnej ocenie przez Sąd materiału dowodowego, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, jest oczywiście bezzasadny. Z tych też względów należy uznać, że kasacja wniesiona przez stronę skarżącą w przedmiotowej sprawie nie zasługuje na uwzględnienie i stosownie do art. 184 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270) należało orzec jak w sentencji. O kosztach orzeczono na podstawie art. 204
cyt. ustawy.