Władza w Tadżykistanie. Prezydent po raz czwarty ten sam

Zgodnie z przewidywaniami obecny prezydent Tadżykistanu Emomali Rachmon (na zdjęciu) zwyciężył we wczorajszych wyborach, uzyskując 83,6 proc. poparcia - poinformowała dziś Naczelna Komisja Wyborcza. Wygrana zapewnia mu czwartą kadencję autorytarnych rządów do 2020 roku.

Frekwencja wyborcza wynosiła 86,6 proc.

Za Rachmonem opowiedziało się 3,23 mln uprawnionych do głosowania w liczącym ponad 7,5 mln mieszkańców Tadżykistanie.

Pięciu mało znanych rywali, których dopuszczono do wyborów, to ludzie lojalni wobec władz. Zdaniem obserwatorów mieli oni jedynie uwiarygodnić pozorny pluralizm wyborczy.

Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE), która podkreśliła, że _ nie było widocznej kampanii wyborczej innych kandydatów _ poza prezydentem, ma w czwartek opublikować raport na temat przebiegu wyborów.

Do udziału w wyborach nie została dopuszczona przedstawicielka rzeczywistej opozycji przeciw prezydentowi Ojnihol Bobonazarowa. Nie udało jej się zebrać wymaganych przez prawo 210 tys. (5 proc. uprawnionych do głosowania) podpisów popierających ją wyborców.

61-letniego Emomalego Rachmona do władzy wyniosła wojna domowa z lat 1992-97. Pierwsze wybory prezydenckie wygrał w 1994 r., a pięć lat później zwyciężył ubiegając się o reelekcję. Zanim upłynęła jego druga i ostatnia dozwolona konstytucją prezydencka kadencja, w 2003 r. kazał poprawić konstytucję i przedłużyć rządy prezydenta z pięciu do siedmiu lat. Ogłosił też, że ponieważ konstytucja została zmieniona, prezydenckie kadencje liczą się od nowa i w 2006 r. stanął do wyborów po raz trzeci.

Według danych Banku Światowego z 2011 roku około połowy mieszkańców Tadżykistanu żyje poniżej progu ubóstwa, a średnia miesięczna płaca oscyluje wokół równowartości mniej niż 100 dolarów. Trudne warunki życia powodują, że prawie połowa męskiej populacji w wieku produkcyjnym pracuje za granicą, głównie w Rosji.