Prorektor Uniwersytetu Warszawskiego do spraw studentów i jakości kształcenia, profesor Marta Kicińska-Habior powiedziała, że nie zawsze taki program jest potrzebny.
Czasami po prostu widać, że student samodzielnie pracował nad pracą dyplomową. W czasie studiów zbierał materiały, przygotowywał się, przeprowadzał badania. Jeżeli dyplomantowi zostanie udowodniony plagiat to grozi mu usunięcie z uczelni i zgłoszenie sprawy do prokuratury.
Zdarza sę jednak, że studenci próbują oszukać system, jak również programy komputerowe do wyławiania plagiatów. Próbują na przykład wprowadzać białe literki na białym tle. Oko nie widzi tekstu, komputer jednak nie daje się oszukać. Małgorzata Faba z firmy Ephorus produkującej takie oprogramowanie tłumaczy, że nie ma sensu też zamieniać kolejności słów czy pojedynczych synonimów.
Sposobem na oszustwo jest teraz pobranie gotowej nieanglojęzycznej pracy z zagranicznej uczelni i przetłumaczenie jej na język polski. Żaden z obecnych na rynku systemów nie będzie w stanie jeszcze czegoś takiego wykryć. Anna Borek, przedstawicielka największego na świecie programu antyplagiatowego Turnitin powiedziała, że to się wkrótce zmieni, bo nad takim systemem trwają prace. Już teraz tłumaczy teksty z dwudziestu języków na język angielski i porównuje z bazą dostępną właśnie w tym języku. Trwają prace nad tym, żeby ten system działał też w drugą stronę.
Na rynku jest wiele podobnych programów. W Polsce najpopularniejszy jest Plagiat.pl, ale swoje rozwiązania ma też Politechnika Gdańska, Otwarty System Antyplagiatowy OSA, OPTeam czy szwedzki Urkund.
Programy te powoli zaczynają schodzić do niższych szczebli edukacji, również do szkół podstawowych. Jak tłumaczą ich przedstawiciele, chodzi o wykształcenie w dziecku poczucia, że zapożyczenie czyjegoś tekstu bez podania jego autora jest kradzieżą.