*Czy wystarczy, że pracownik jedynie zawiadomił pracodawcę, że chce skorzystać z urlopu na żądanie, by ten miał bezwzględny obowiązek mu go udzielić? *
Zgodnie z art. 167² Kodeksu pracy _ pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu. _
Warto podkreślić, że w praktyce sądowej dominuje pogląd, że udzielenie urlopu _ na żądanie _ nie ma charakteru bezwzględnego, a pracodawca może odmówić jego udzielenia w wyniku zaistnienia szczególnych okoliczności (wyrok Sądu Najwyższego z 28.10.2009 II PK 123/09). Ponadto rozpoczęcie urlopu _ na żądanie _ przed udzieleniem go przez pracodawcę może być uznane za nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy, będącą ciężkim naruszeniem podstawowych obowiązków pracowniczych w rozumieniu art. 52 § 1 pkt 1 k.p (wyrok Sadu Najwyższego z 16.09.2008 II PK 26/08).
[
Zaległy urlop w marcu czy ekwiwalent? ]( http://msp.money.pl/wiadomosci/kadry/artykul/zalegly;urlop;w;marcu;czy;ekwiwalent,6,0,575750.html )
Co więcej samo zawiadomienie pracodawcy o zamiarze wykorzystania urlopu nie jest podstawą do zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy, a zatem rozpoczęcie korzystania z urlopu bez oczekiwania na decyzję pracodawcy nie usprawiedliwia nieobecności w pracy, wobec czego jest naruszeniem obowiązków pracowniczych, w szczególności ujętego w art. 100 § 2 pkt 1 k.p. obowiązku przestrzegania czasu pracy ustalonego w zakładzie pracy.
Istotne jest tutaj również, aby poza bezprawnością działania wystąpiła wina po stronie pracownika. Z przytoczonych powyżej przykładów orzeczniczych wynika, że pracodawca ma obowiązek (wykładnia literalna) udzielić urlopu na żądanie pracownikowi, jednakże w charakterze wyjątku może odmówić takiego udzielenia ze względu na szczególne okoliczności uzasadniające ochronę jakiegoś innego interesu. Takie żądanie może być złożone w każdej formie, chociaż forma pisemna wydaje się najbardziej odpowiednia.
Co istotne, pracownik w sytuacji, w której pracodawca nie podjął decyzji o urlopie, nie jest usprawiedliwiony w razie nieobecności w pracy, stąd też takie zachowanie będzie naruszeniem obowiązków pracowniczych. Musi tutaj jednak wystąpić obok bezprawności również element winy po stronie pracownika. Takie naruszenie obowiązków pracowniczych może być podstawą do rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę z winy pracownika na
[
Jak odzyskać pieniądze za stracony urlop? ]( http://manager.money.pl/styl/sport_podroze/artykul/jak;odzyskac;pieniadze;za;stracony;urlop,159,0,490911.html )
podstawie art. 52 § 1 k.p. Warto nadmienić, że rozwiązanie umowy o pracę na tej podstawie ma charakter wyjątkowy i powinno być stosowane z ostrożnością i rozwagą, po przeanalizowaniu wszelkich okoliczności danego przypadku. Toteż nie każda nieobecność w pracy będzie zakwalifikowana jako ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych uprawniające do skorzystania z tego trybu rozwiązania umowy o pracę.
Należy też wskazać, że wniosek o udzielenie urlopu na żądanie powinien być zgłoszony najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu, jednak do chwili rozpoczęcia pracy przez pracownika według obowiązującego go rozkładu czasu pracy (I PK 128/06). Jednakże pracodawca może np. w regulaminie pracy ustalić inne zasady zawiadamiania o urlopie i złagodzić ustawowe wymogi.
ZOBACZ TAKŻE:
Małgorzata Leśniak, radca prawny, Chałas i Wspólnicy Kancelaria Prawna