Polska znowu była osamotniona w swym sprzeciwie. Wprawdzie początkowo popierały nas Irlandia, Słowacja i Holandia, ale na zakończenie spotkania przedstawiciele tych krajów stwierdzili, że gotowi są zaakceptować porozumienie.
Polska tłumaczy, że nie odpowiadały jej wszystkie zapisy. Chcieliśmy bowiem zachować możliwość odmowy przyjęcia skazanego rodaka, gdyby to mogło niekorzystnie odbić się na jego resocjalizacji.
Wiceminister sprawiedliwości Andrzej Duda argumentował, że nie zawsze powrót do kraju pochodzenia będzie korzystny dla osoby skazanej. Polak, który odsiaduje wyrok w Niemczech, gdzie ma najbliższą rodzinę, z pewnością nie będzie chciał wrócić do Polski. Zostałby natomiast automatycznie odesłany, gdyby unijne porozumienie zostało dziś zaakceptowane. Wiceminister sprawiedliwości nie zgadza się też z zarzutami, że taka postawa rządu w Warszawie wynika wyłącznie z faktu, że chce się pozbyć problemu, bo przyjęcie rodaków odsiadujących wyrok za granicą byłoby zbyt wielkim obciążeniem dla polskich więzień.
Obecnie 1800 Polaków przebywa w więzieniach na terenie Unii. W polskich więzieniach jest natomiast 40 obywateli z innych krajów Wspólnoty. Polski sprzeciw zdenerwował unijnego komisarza odpowiedzialnego za sprawiedliwość i sprawy wewnętrzne. Franco Frattini powiedział, że jest rozczarowany postawą Polski.